یادداشت
فرشاد کاسنژاد @Farshadcasnejad
مسأله پرداخت مالیات که یکی از مسائل بحرانساز در فوتبال ایران است، حالا نمود دیگری در فوتسال زنان پیدا کرده که میتواند مسیر غلطی را برای بحث و مجادله فکری درباره ورزش زنان و حمایت از آن ایجاد کند.
چند روز گذشت از روزی که کسر مالیات از دستمزد بازیکنان فوتسال زنان مورد اعتراض بود. یک اعتراض غلط دیگر که چون علیه فدراسیون پرغلط پیشین و با اسم رمز زنان مطرح شد، طرفدار داشت.
مسأله زنان کسر مالیات از دستمزدشان نیست. مسأله اصلی ورزش زنان موانعی است که رشد آنها در ورزش حرفهای را دشوار کرده تا هم دستمزدشان نازل باشد و هم در پرداختش عجلهای نباشد؛ برعکس سلبریتیهای فوتبال مردان که هنگام قرارداد حتی مالیات خود را به عهده باشگاه میگذارند.
سلبریتیهای فوتبال مردان قراردادهای گزاف خود را بدون تأخیر و با قدرت صفحات پرفالوور میگیرند. یک روز که دستمزدشان دیر شود، با یک استوری مدیر باشگاه را مجبور به پرداخت میکنند.
مسأله ورزش زنان این است که آنها از پخش تلویزیونی محروماند، در رسانههای رسمی ورزشکار درجه چندم حساب میشوند. اسپانسرها سراغی از آنها نمیگیرند. ورزش زنان، فوتبال و فوتسال و هر رشته دیگری باید با باشگاههایی که در ورزش زنان سرمایهگذاری میکنند قدرت بگیرند. این باشگاهها وقتی حاضر به سرمایهگذاری هستند که به روی ورزش زنان درهای پویایی و سرزندگی باز باشد. مسأله هزارم زنان هم این نیست که مالیات پرداخت نکنند.
قهرمان حرفهای غلط اما درستنما نباشید. سلبریتیهای ورزشی به پرداخت نکردن مالیات و تحمیل مالیات به باشگاه ایرانی عادت دارند.
استقلال و پرسپولیس از چند سال پیش پرداخت بدهی مالیاتی بیش از ۲۰۰ میلیاردی خود را به تعویق انداختهاند. این بدهی، مالیات همان بازیکنانی است که دستمزد چندین میلیاردی گرفتهاند اما حاضر به پرداخت مالیات خود نبودند و در قراردادهای غیرشفاف، پرداخت مالیات را به باشگاه تحمیل کردهاند.
ترویج این حرف که چرا از دستمزد زنان مالیات کسر میشود، استهزای بحثها درباره ورزش زنان در ایران است. این غلط فقط نمونهای از غلطهای همهپسند است که ظاهر نقد تند دارد، برای گویندهاش کف مرتب -همان لایک- میزنند اما در واقع بحران ورزش زنان را به انتقاد بیراه از کسر مالیات نازل میکنند.