سامان موحدیراد
نمایش پرسپولیس 2021 در آسیا چیزی شبیه به همان نسخه لیگ برتری این تیم بود. پیروزی مهم در شروع رقابتها و کسب سه امتیاز در گروهی که صعود از آن برای سرخها نباید چندان سخت باشد. با موقعیت آفرینیهای فراوان و گلزنیهای محدود. با ناکارآمدی مهاجمان و سوپراستار شدن سیدجلال 39 ساله. چیزی شبیه به همان پیروزیهای قطعی اما اقتصادی پرسپولیس در لیگ برتر در دو فصل اخیر. چیزی که در پرسپولیس این دو سال اخیر به ویژه در دوران یحیی گلمحمدی جذاب است همین قطعیت در کسب این پیروزیهای اقتصادی است. به هر حال میدانیم که برتری با یک گل بسیار شکننده است و ای بسا این چنین پیروزیهایی به شکست تبدیل شدهاند اما پرسپولیس با ساخت یک دیوار آهنین دفاعی در این سالها کاری کرده که گل زدن به این تیم آرزویی برای سایرین باشد. برای همین است که آنها حتی وقتی با بحرانی مثل عدم گلزنی مهاجمانشان هم مواجه میشوند، پیروز میدانها هستند.
در این میان نباید از نمایش خارقالعاده سیدجلال حسینی در پرسپولیس چشمپوشی کرد. مدافع و کاپیتان پا به سن گذاشته سرخها که عملکرد خیرهکنندهاش موجب شده تا در روزهای بد گلزنان این تیم هم پرسپولیس سهمی از گشودن دروازه حریفان داشته باشد.
حضور چند سال اخیر پرسپولیس در رقابتهای آسیایی و صعود دوباره این تیم به فینال نشان میدهد که آنها تجربه کافی از کلاس لیگ قهرمانان را دارند. برای همین باید به خوبی بدانند که برای شکستن طلسم قهرمان نشدنهایشان در آسیا و کسب یک جام مهم برای خودشان باید کیفیتی فراتر از آنچه در شب اول رقابتها را به نمایش گذاشتند را ارائه دهند. مهاجمهای پر تعداد و پرآوازه پرسپولیس باید خیلی زود از سد گلنزنیهایشان عبور کنند و تهدیدی برای حریفان به حساب بیایند. عبور از سد گوا، الریان و الوحده نباید چندان سخت باشد اما حریفان قدرتری در شرق و غرب آسیا برای این جام دندان تیز کردهاند.