مارک آگدن

 

 ادینسون کاوانی 34 سال دارد و در پایان فصل قراردادش به پایان می‌رسد اما به قول مربی منچستریونایتد اوله گونار سولشر «هنوز زمان می‌خواهد تا تصمیمش را بگیرد» درباره اینکه در باشگاه بماند یا به تیم دیگری برود اما در برد 3 بر یک یکشنبه شب در زمین تاتنهام، این مهاجم اروگوئه‌ای نشان داد چرا نباید به او اجازه رفتن بدهند.

اگر یونایتد بتواند همه را شگفت‌زده کند و در تابستان پیش رو ارلینگ هالند، هری کین یا هر بازیکن دیگری با کیفیتی در کلاس جهانی را بخرد، خیلی خوب است در غیراین صورت باید برای خودشان وقت بخرند و کاوانی را متقاعد کنند بماند چون در مسابقه‌ای که او و مهاجم اسپرز، کین در آن حضور داشتند، کاوانی در رقابت خلق شاهکار مهاجم نوک، یک سر و گردن بالاتر از کاپیتان تیم ملی انگلیس قرار گرفت.

او یک گل زد، یکی ساخت و گل درخشان او در نیمه اول بازی با آخرین دخالت جنجال‌برانگیز کمک داور ویدئویی(VAR) مردود شد، چیزی که بعد از مسابقه به درگیری لفظی سولشر و همتایش روی نیمکت تاتنهام، ژوزه مورینیو منجر شد. کاوانی از تصمیم داور برای نپذیرفتن گل دقیقه 34 او آشکارا عصبانی بود اما تجربه‌اش به او اجازه داد از اینکه احساس می‌کند عدالت در حقش رعایت نشده به عنوان انگیزه استفاده کند نه عاملی برای اختلال در جسم و روح.

حرکات و میزان کارش، آمادگی‌اش برای بیرون کشیدن مدافعان از پست خود و ایجاد فضا برای دیگران و بالاتر از همه شم گل‌زنی و فرصتطلبی در محوطه جریمه حریف، عناصر کلیدی یک نمایش برنده از کاوانی بود که شاید بهترین 45 دقیقه‌اش با مربیگری سولشر را به وجود آورد.

کاوانی گل اول را برای فرد ساخت تا گل دقیقه 40 هئونگ مین سون بی‌اثر شود و 11 دقیقه مانده به پایان با ضربه سر شیرجه وارش بازی فوق‌العاده خود را تکمیل کرد. قبل از اینکه میسون گرینوود تیر خلاص را به میزبان بزند، کاوانی با ضربه سر خود مانع از گلزنی موسی سیسوکو شد. واکنش کاوانی و دست تکان دادن‌هایش در آسمان بعد از پیروزی نشان می‌داد خوشحال است از اینکه خودش را ثابت کرده اما آیا یونایتد می‌تواند او را نگه دارد؟

آینده او در اولدترافورد پیچیده است. او مهر گذشته به عنوان بازیکن آزاد از پاری‌سن‌ژرمن آمده و گاهی از نظر بدنی شرایط خوبی نداشته ضمن اینکه همچنان از محرومیت سه جلسه‌ای و جریمه 100 هزار پوندی از سوی اتحادیه فوتبال انگلیس در آذر ماه به دلیل آنچه توهین نژادپرستانه تلقی شده بود، عصبانی است.

او قبل از این هم بازی‌های الهام‌بخشی برای یونایتد انجام داده از جمله پیروزی آبان ماه برابر ساوتهمپتون اما سختی‌های انطباق با زندگی در انگلیس به علاوه محدودیت‌های کووید 19 شاید او را متقاعد کند، سال‌های آخر بازی‌اش را در آمریکای جنوبی سپری کند. سولشر بعد از بازی گفت: «برای کسی که انگلیسی حرف نمی‌زند و خانواده‌اش اینجا نیستند رفتن هیچ‌وقت از ذهنش خارج نمی‌شود اما اگر بخواهد بماند ما خیلی خوشحال می‌شویم. خودش هم این را می‌داند.»

سولشر ادامه داد یونایتد خیلی وقت بوده یک بازی ایده‌آل از شماره 9 تخصصی نداشته و این بدون یک بازیکن واقعاً باکیفیت امکان ندارد. گرینوود، مارکوس رشفورد و آنتونی مارسیال زیبایی و گل به تیم اضافه می‌کنند اما هیچ‌کدام را نمی‌توان مهاجم نوک دانست، مثل کاوانی، کین یا هالند.

اما تاتنهام با این باخت 49 امتیازی ماند و شش امتیاز از تیم چهارم جدول، یعنی وستهم فاصله دارد. تیم مورینیو نمی‌تواند در هفت بازی آخرش در لیگ امتیازی از دست بدهد. آنها که برای چندمین بار در این فصل برد را با باخت عوض کرده‌اند، باید یاد بگیرند بازی را اداره کنند.

اگر همین حالا هم این مسأله را حل کنند، شاید خیلی دیر باشد. اگر نتوانند به لیگ قهرمانان برسند، سؤال در مورد آینده هری کین بیشتر می‌شود و این ثابت می‌کند داشتن یک مهاجم شماره 9 تخصصی قیمت ندارد.

منبع: ESPN