سامان موحدی راد
مجتبی خورشیدی در حالی سرپرستی تیم ملی را بر عهده گرفته که بسیاری او را یک «اخراجی» میدانند. یک مربی سطح دوی فوتبال ایران که کارنامه درخشانی ندارد و به یکباره در شعبدهبازیهای فدراسیون فوتبال ایران به عنوان سرپرست تیم ملی معرفی شد. بسیار طبیعی است که انتخاب چنین چهرهای در چنین پستی محل مناقشه واقع شود. چرا که سرپرستی تیم ملی ایران آن هم در چنین مقطع حساسی بسیار مهم است. به ویژه اینکه بازیهای سرنوشتساز تیم ملی قرار است در بحرین برگزار شود. از همین الان میدانیم که چه جوی قرار است انتظارمان را بکشد. برای همین واضح است که حضور یک چهره شناخته شده، با تجربه و آگاه به مسائل و روابط جاری در فوتبال آسیا تا چه میزان میتواند فضا را به نفع تیم ملی کند یا فشارها و خطرات احتمالی را کم کند. از اینرو شاید حضور مردی که خودش را چنین معرفی میکند چندان کمکی به تیم ملی نکند: «من در تیمهای بزرگی مربیگری کردهام. در تیم امید راه آهن که بودم، بازیکنان بزرگی شاگردم بودند. نمیخواهم اسم بازیکنان را ردیف کنم. من به اندازه کافی در فوتبال برای خود شناخته شده هستم و بازیکنان باید در جایگاه تعریف شده خودشان با من رفتار کنند.»
بدبینانه به نظر میرسد ولی شاید بتوان انتخاب خورشیدی را برای چنین پستی در چنین مقطعی استعارهای از وضعیت تیم ملی در این موقعیت حساس هم بدانیم. تیمی رها شده که به تازگی فدراسیونش سروسامانی گرفته و به گفته شهابالدین عزیزی خادم بسیاری از ستارهها از پذیرفتن پست سرپرستی تیم ملی سرباز زدهاند. تیمی که دیگر برای ستارههایش هم جذابیتی ندارد چون این بیگانگی را خودمان در فوتبالمان ایجاد کردهایم. رفتاری که این سالها فدراسیون فوتبال با هویت تیم ملی کرده و نتیجه تصمیماتی که این سالها در ارتباط با این تیم گرفته شده، موجب شده تا تیم ملی هویتی جدید و مهجور پیدا کند. اینها آجرهایی است که در فوتبال ایران روی هم گذاشته شده تا تیم ملی ایران به چنین موقعیتی برسد. روزهای سختی در انتظار تیم ملی است و این تیم از هر جهت که فکرش را بکنید، تضعیف شده است. تصمیمهای عجیب و غریب در انتخاب سرمربی تیم ملی موجب شده تا در دو سال اخیر این تیم هویت جدیدی بعد از کیروش برای خودش نسازد و وضعیت همچنان در موقعیت آزمون و خطاست. در فدراسیون فوتبال هم که سیاسیکاری و اتفاقات فاجعهبار یکی، دو سال اخیر موجب شده تا این تیم از حمایت لازم برخوردار نباشد. کما اینکه تازه چند ماهی است که فدراسیون رئیس و سازوکاری پیدا کرده است. انتخابهایی چون مجتبی خورشیدی هم مزید بر علت شده تا امیدها برای تیم ملی کمرنگ و کمرنگتر شود. روزهای سختی در بحرین در انتظار تیم ملی است و به نظر میآید آنها چندان مجهز به دیدار رقبایشان نمیروند.