مازیار گیلکان

 

انتخاب سرپرست یا مدیر تیم ملی حتماً می‌توانست انتخاب هوشمندانه و دقیقی باشد اما نه وسواسی در انتخاب دیدیم و نه دقت کافی. انتقادات هم از راه رسیدند و پاسخ‌ها به انتقادات نیز قانع‌کننده نبودند.

در میان بحث‌ها و نقدهای بجا اما از یک نکته نباید غافل باشیم؛ اینکه تصور کنیم هر کدام از چهره‌های شناخته‌شده نسل‌های قبل فوتبال برای پست مدیر تیم ملی کیفیت مناسبی داشتند، از حرف زدن بدون شناخت می‌آید.

حتی در میان کسانی که به عنوان نامزد این پست معرفی شده‌اند، هستند کسانی که شناخته‌شده‌تر هستند و چند جام هم در کارنامه مربیگری دارند اما برای نقش مدیر تیم ملی چندان تفاوت کیفی با مدیر انتخاب‌شده ندارند.

اول باید دید مدیر یا سرپرست تیم ملی چه نقشی دارد؟ کارش چه تعربفی دارد و وظایفش چیست؟

این وظایف در تیم ملی روشن نیستند و ما بر اساس وظایف و مسئولیت‌های نامعلوم بحث می‌کنیم. 

مدیر تیم ملی آیا همان سرپرست سابق است و امور اجرایی تیم را در حد پیگیری سفر و اردو و بلیت هواپیما و هتل بر عهده دارد یا یک تصمیم‌گیرنده است و می‌تواند برنامه‌ریزی کند و مثلاً در انتخاب اردوها و بسیاری از مسائل که وارد حیطه فنی هم می‌شود، نقش دارد؟

در فوتبال ایران تعریف دقیقی برای این پست وجود ندارد و البته نحوه کار مربیان نیز در مسئولیت سرپرست یا مدیر تیم تأثیر دارد. به طور مثال در دوره مربیگری کارلوس کی‌روش، او را می‌توانستیم مدیر تیم هم بدانیم. در بسیاری از تصمیمات کی‌روش خود در نقش مدیر تیم بود و در بسیاری موارد هم این نقش را با کیفیت مطلوبی ایفا می‌کرد.

اگر قرار به بازنگری در انتخاب مدیر تیم ملی باشد -که چنین قراری انگار نیست- باید اول مسئولیت‌ها را شناخت. 

در بین چهره‌های نسل‌های گذشته فوتبال تعداد پرشماری هم حضور ندارند که اگر قرار بر اجرای مسئولیتی سنگین و جدی و حرفه‌ای باشد، از پس انجام آن برآیند.

مسأله انتخاب سرپرست تیم ملی در این مقطع حساس نیز داستان خود را دارد. 

سرپرست تیم ملی می‌توانست شخصیتی باشد که به اسکوچیچ در ایجاد کاراکتر حرفه‌ای بهتر کمک کند. 

تیم ملی بازی‌های سرنوشت‌سازی پیش رو دارد و این یک شوخی نیست.