علی مغانی

 

با هر متر و معیاری که محاسبه کنید، استقلال در میان تیم‌های ایرانی در سخت‌ترین گروه لیگ قهرمانان آسیا قرار گرفته. صعود از این گروه ابداً کار ساده‌ای نیست اما استقلال به هزار و یک دلیل، به موفقیت در لیگ قهرمانان آسیا و صعود به مرحله بالاتر نیاز دارد.

در وضعیت غیرطبیعی فعلی، کنفدراسیون فوتبال آسیا هم چاره‌ای نداشته جز اینکه رقابت‌های گروهی را در فشرده‌ترین شکل ممکن برگزار کند. انجام 6 دیدار متوالی آن هم در 15 روز برای هر تیمی فراتر از کابوس است ولی از آنجا که شرایط برای همه یکسان است، کسی نمی‌تواند انتقادی به نحوه برنامه‌ریزی کنفدراسیون آسیا داشته باشد. 

در چنین موقعیتی، نه استقلال و نه هیچ تیم دیگری نمی‌تواند در 6 بازی مقدماتی، با ترکیبی ثابت به زمین برود. در واقع فشردگی بی‌نهایت بازی‌ها، این امکان را از تیم‌ها سلب می‌کند که از همان ترکیب همیشگی استفاده کنند و در این حالت، این بازیکنان ذخیره هستند که از همیشه نقشی کلیدی‌تر پیدا می‌کنند.

در واقع در مجموعه فعلی استقلال، نقش نفراتی مثل عارف غلامی، احمد موسوی، هرویه میلیچ، مهدی مهدی‌پور، آرش رضاوند، سعید مهری و بابک مرادی از همیشه پررنگ‌تر جلوه می‌کند.

 در مرکز خط دفاع اگرچه فرهاد مجیدی به مرادمند و سیاوش یزدانی اعتماد بیشتری دارد اما شرایط اقتضا می‌کند که در چند بازی از عارف غلامی در این منطقه استفاده شود. در راست و چپ خط دفاعی هم وریا و محمد نادری طبعاً نمی‌توانند 6 بازی در ترکیب اصلی باشند و حتماً احمد موسوی و میلیچ فرصت بازی پیدا خواهند کرد. 

همینطور در خط میانی که مهدی‌پور بالاخره این موقعیت را پیدا می‌کند تا شاید کمی انتقادها را کمرنگ کند. مهدی‌پور از ابتدای فصل با این ذهنیت به جمع آبی‌ها پیوست که قرار است جای خالی علی کریمی را پر کند اما در عمل نه او و نه سایر هافبک‌های قدیمی‌تر نظیر آرش رضاوند، هیچ‌کدام نتوانستند این کمبود بزرگ را جبران کنند و استقلال همچنان از وجود هافبکی که به عنوان فرمانده در میانه میدان عمل کند و طراح اصلی حملات تیم باشد، محروم است. 

آنچه مهدی‌پور با آن روبه‌رو است، به نوعی دیگر درباره آرش رضاوند هم صدق می‌کند. رضاوند دومین فصل حضورش در استقلال را پشت سر می‌گذارد و با اینکه در این فصل، رشد محسوسی نسبت به لیگ نوزدهم داشته اما هنوز نتوانسته مهره‌ای تعیین کننده در خط میانی استقلال باشد.

بازی‌های آسیایی احتمالاً موقعیتی هم برای رونمایی از سعید مهری ایجاد خواهد کرد. مهری در نیم فصل اول در نیمی از بازی‌های تراکتور در ترکیب اصلی قرار داشت اما در هفته‌های اخیر هنوز یک دقیقه هم فرصت بازی کردن پیدا نکرده و مشخص نیست آیا فرهاد مجیدی اساساً به سبک بازی او اعتقاد دارد یا نه؟

 و بالاخره بابک مرادی که این روزها دچار ناآمادگی بعد از ابتلا به کرونا شده، اگرچه بازی‌های ابتدایی استقلال در آسیا را از دست خواهد داد اما در ادامه می‌تواند نقشی مؤثر در ترکیب اصلی ایفا کند. 

مرادی یکی از معدود مهره‌های فعلی فرهاد مجیدی است که توانایی بازی در لب خط را دارد و در برخی موقعیت‌ها می‌تواند نقش «ذخیره طلایی» را برای استقلال بازی کند.

علاوه بر اینکه نفرات اصلی استقلال در لیگ قهرمانان آسیا چه کیفیتی بروز می‌دهند، لااقل رقابت‌های این دوره ارتباط تنگاتنگی با فرم و میزان آمادگی نفرات ذخیره دارد. استقلال فقط وقتی می‌تواند به صعود از این گروه دشوار امیدوار باشد که نفرات نیمکت‌نشین این تیم از همیشه بهتر و تأثیرگذارتر باشند.