استقلال مقابل نفت مسجد‌سلیمان دو نیمه متفاوت را رقم زد. یک نیمه کاملاً در زمین خود محبوس و به دنبال خنثی‌سازی حملات نفت مسجد‌سلیمان و یک نیمه رو به جلو؛ با ایجاد موقعیت‌های متعدد. این وضعیت در نیمه دوم بیشتر زمانی مشهود بود که بابک مرادی وارد زمین شد و بازیسازی را از سمت چپ استقلال پایه‌ریزی کرد تا به نوعی توازن در دو جناح برقرار شود. در حالی که وریا غفوری روز پرفروغی را پشت سر می‌گذاست و در سمت راست بارها حریف را تحت فشار قرار داد، خلأ یک بازیکن رو به جلو در جناح چپ حس می‌شد که بابک مرادی با ورود خود به میدان توانست این حفره را به خوبی پر کند و با ایجاد موقعیت‌های متعدد پایه‌گذار گل استقلال شود تا تیمش از شکست رها شود. مرادی حتی می‌توانست زننده گل پیروزی استقلال هم باشد اما ضربه نهایی او به تیر دروازه خورد تا روز باشکوه او در سمت چپ تکمیل نشود. با این حال بازی خوب بابک مقابل نفت مسجد سلیمان باعث شد تا او به عنوان یک مدعی جدی برای سمت چپ استقلال مطرح شود و انتظار داشت که در بازی‌های آتی برای تیمش به میدان برود. در روزی که محمد نادری باز هم نمایشی ضعیف و ملال‌آور داشت، مرادی درخشید تا نگرانی‌ها بابت این جناح تا حد زیادی کم شود. بدون شک اگر محمود فکری از مرادی در پست هافبک چپ استفاده کند، استقلال موقعیت‌های بیشتری در این جناح به دست خواهد آورد و موازنه در دو جناح برقرار خواهد شد. البته باید دید که آیا اولویت‌های فکری اجازه خواهد داد که مرادی به عنوان بازیکن فیکس برای استقلال به میدان برود یا خیر. سرمربی استقلال اصرار بی‌حد و حصری به بازی گرفتن از نادری در پست‌های جناح چپ دارد. فکری حتی زمانی که تیمش را با 3 دفاع وارد میدان می‌کند نادری را به خط میانی سوق می‌دهد اما این بازیکن نشان داده ظرفیت کافی برای بازی در استقلال را ندارد و با یک بی‌انگیزگی محض همراه است. شاید لازم باشد سرمربی استقلال برای زمانی هرچند کوتاه نادری را به نیمکت ذخیره‌های تیمش سوق دهد و از مرادی در پست هافبک چپ استفاده کند تا استقلال از این سو نیز به تیمی زهردار تبدیل شود. آنچه برای استقلال در این هفته‌ها اهمیت دارد کسب امتیاز است. شاید اهمیت چندانی نداشته باشد که آبی‌ها چند بار ایجاد موقعیت می‌کنند یا می‌توانند بازی زیبایی را به نمایش بگذارند. آنچه اهمیت دارد این است که استقلال برنده بازی‌های پیش رو باشد.