مهدی طارمی حرفه‌ای‌ترین گل‌ها را در پورتوی پرتغال می‌زند، سردار آزمون با پیراهن زنیت آقای گل روسیه می‌شود. کاوه رضایی و علی قلی‌زاده از بهترین‌های شارلروا در بلژیک هستند. کریم انصاری‌فرد در هر کشور اروپایی و آسیایی طی سال‌های اخیر ردپای محسوسی را بر جای نهاده، مهرداد محمدی پس از درخشیدن در لیگ پرتغال قطری‌ها را هم از جذب خویش پشیمان نکرده و حتی علیرضا جهانبخش به رغم نظر نامساعد همیشگی مربیان برایتون به وی هر گاه به میدان آمده، آبروداری کرده است.

به اینها بیفزایید مهدی قایدی را که در لیگ ایران با پیراهن استقلال توفانی از تکنیک و زیبایی را جاری ساخته و رضا قوچان‌نژاد را که پس از سه چهار سال خاموشی‌نشینی سه چهار هفته‌ای است که تیم زووله را در لیگ هلند با گلزنی‌های فرصت شناسانه‌اش به آینده خود امیدوار کرده است. سامان قدوس را هم از یاد نبریم که در لیگ دسته اول انگلیس (موسوم به چمپیونشیپ) آنقدر خوب کار کرده است که تمامی استخدام‌کنندگان قبلی وی نیز به این نتیجه رسیده‌اند که جذب وی و محرومیت چهار ماهه و بقیه قضایای منفی او ارزش‌اش را داشته و او مهاجمی است که می‌تواند با هر جرقه‌ای نتیجه یک بازی را تغییر بدهد.

 

رهاوردی به نام سردرد

همه اینها که گفتیم به رغم شیرینی‌های ظاهری و باطنی آن، یک پکیج بسیار تلخ برای دراگان اسکوچیچ است زیرا سرمربی کروات تیم ملی ایران برای اینکه بین این همه مدعی ریز و درشت و کاندیدای بازی در خط حمله این تیم حداکثر چهار یا پنج نفر را برگزیند به سردرد دچار خواهد شد. لازمه چنان انتخابی کنار گذاشتن حداقل پنج شش مهاجم خوب و سرحال است و این در شرایطی است که پذیرفته‌ایم در این ترافیک طولانی و بزرگ طبعاً جایی برای امثال شهاب زاهدی که در اوکراین خوش درخشیده وجود ندارد و ارسلان مطهری دیگر مهاجم خوب آبی‌های تهرانی نیز عملاً آب در هاون می‌کوبد و محمد محبی سپاهانی که مارک ویلموتس ارادت زیادی به او داشت باید با رویای بازی مجدد در تیم ملی تا اطلاع ثانوی وداع گوید. اسکوچیچ که باید فروردین ماه 1400 ایران را مقابل کامبوج بسیار ضعیف و هنگ‌کنگ متوسط و سپس خرداد ماه برابر بحرین حیله‌باز و عراق مقاوم هدایت کند لااقل برای دو دیدار واپسین با این سؤال اساسی درونی مواجه خواهد بود که براساس کدامین معیارها و نیازها دست به انتخاب نفرات مورد نظرش در خط حمله بزند تا بعداً دچار افسوس نشود و عده‌ای را که کنار مانده‌اند، دچار سرخوردگی نبیند. این یک انتخاب بسیار سخت و به مثابه برداشتن یک تکه به غایت تلخ از درون پیکر یک شیرینی بسیار دلچسب و شامه‌نواز است و سرمربی 54 ساله «یوزها» به زودی باید این انتخاب‌ها را انجام بدهد و با اینکه داشتن این همه مهاجم خوب و بین‌المللی و کارآمد یک موهبت بدون تردید است او باید به این فکر کند که چقدر چنین انتخاب‌هایی تلخ و تا چه میزان اینگونه کارها سخت است. او به واقع خوشبخت‌ترین مربی به چالش کشیده شده و در تردید غرق شده لااقل در گستره آسیا است.