ساخت هتل مخصوص برای استقلال! در روزگاری که استقلال لنگ تهیه پول برای پرداخت بدهی بازیکنان و مربیان خارجی است و پرونده بدهی این تیم روی میز فیفا است، مسئولان این باشگاه در سر خود رویای ساخت هتل مخصوص استقلال را دارند. ناصر فریادشیران رئیس آکادمی باشگاه استقلال در این خصوص اینطور میگوید: «ما در حال تجهیز خوابگاه بازیکنان شهرستانی هستیم و میخواهیم در ادامه یک هتل دو یا سه ستاره در آن مکان ایجاد کنیم تا تیم بزرگسالان هم برای اردوهایش در آنجا حاضر شود. در حال حاضر اقدامات اساسی جهت وضعیت سرمایشی و گرمایشی ورزشگاه امام رضا را انجام دادهایم و امکانات رفاهی را در این مکان تهیه کردهایم. متأسفانه ورزشگاه امام رضا حتی یک ویدیو کنفرانس هم نداشت و این در حالی بود که برای آنالیز و پیشرفت، وجود این وسایل لازم بود و ما این موارد را هم تهیه کردیم.» ایده فریادشیران در نوع خود جالب است اما تا چه حد این ایدههای جالب به معرض اجرا در میآید و مدیران از آن استقبال میکنند. در باشگاهی که صندلی مدیریت آن لغزان است و بعضاً در طول یک فصل دو یا سه مدیر عوض میکنند آیا ایده رئیس آکادمی این باشگاه که معلوم نیست عمر ریاست او در آکادمی چقدر طول میکشد میتواند اجرایی شود یا اینکه این ایده هم ابتر مانده و راه به جایی نمیبرد. البته در صورت اجرا شدن این ایده استقلال میتواند مثل باشگاههای مدرن و بزرگ دنیا از تسهیلات بهتری برخوردار باشد و بازیکنان مجبور نیستند برای استراحت مسافت زیادی را تا خانه طی کنند و چنین خوابگاهها و هتلهایی محل اسکان آنها برای استراحتهای میان تمرین میشود اما نکته اینجا است که چندی پیش علیرضا اکبرپور به عنوان یکی از مربیان تیمهای پایه به این نکته اشاره میکرد که بعضی از بازیکنان شهرستانی نه جای خواب دارند و نه خورد و خوراک درست و حسابی! عدهای از آنها گرسنه سر تمرین حاضر میشوند. در چنین فضایی که مدیران استقلال هیچ افقی برای آینده استقلال متصور نمیشوند، چطور میتوانند در سطح کلان فکر کرده و سرمایهای را صرف درست کردن خوابگاه و هتل کنند؟ نکته دیگر اینکه حتی خرج آکادمی و تیمهای پایه هم توسط بعضی از والدین بازیکنان که بعضاً متمول هستند به دست میآید. مهمترین دلیل برای اجرایی شدن چنین ایدههایی عدم ثبات در بخش مدیریت باشگاهها است. مدیری که میداند روی پایه لرزان ایستاده و هر لحظه ممکن است در خروجی را به او نشان دهند خیلی خودش را برای زیرساختهای باشگاه به زحمت نمیاندازد و همین که بتواند در زمان مدیریت خود تیم بزرگسالان را به قهرمانی نزدیک کند بزرگترین افتخار برایش محسوب میشود و خیلی دنبال دردسر و ایجاد موقعیتهایی نیست که خودش را با چالش روبهرو کند. بارها در این باره گفته شد اگر باشگاههای بزرگ میخواهند در طولانی مدت نتیجه بگیرند باید مدیری را بر سر باشگاه بگذارند که ضمن داشتن شم مدیریت با ثبات بتواند به کار خود ادامه دهد و به فکر زیرساختهای باشگاه باشد تا آینده باشگاه تضمین شود اما آیا در باشگاه استقلال چنین دورنگاری دیده میشود؟ مطمئناً جواب آن منفی است و خیلی نمیتوان به وعدههای امروز و دیروز امیدوار بود!