میعاد نیک
گرچه معمولاً علل شکست یک تیم در ابعاد فنی و تاکتیکی بررسی میشود اما اوضاع بحرانی دو سوی سرخابی پایتخت حاصل حواشی مدیریتی و اتفاقات پیرامون اردوی این دو تیم است. پرسپولیس در بهترین شرایط ممکن و در روزی که میتوانست از عقبگرد رقبا برای صعود به ردههای بالاتر لیگ برتر استفاده کند؛ به خودش، سرمربی بهانه جویش، اشتباهات پرتکرار مهاجمانش و حواشی بیپایانش باخت تا تنها خط تیره جدول ردهبندی لیگ بیستم در دوازدهمین هفته پاک شود.
اولین باخت تیم پرسپولیس در مسابقات لیگ امسال شاید از زوایای فنی و تکنیکال هم قابل بررسی باشد و بتوان رگههایی از دلایل شکست سرخها در اراک را با نگاهی به اشتباهات سیستمی درک کرد اما مهمترین مشکل تیم پرسپولیس در روزهای اخیر بروز تنشی خودخواسته بین سرمربی و رئیس برکنار شده هیأتمدیره باشگاه بوده که نتیجهاش به این شکست عجیب ختم شد. آرامش روحی و روانی بازیکنان پرسپولیس با دعواهای عجیب مهدی رسولپناه و یحیی گلمحمدی آسیب دید اما سرمربی پرسپولیس بهجای عقبنشینی از مواضع عموماً یکطرفه خود و فرو خواباندن آشفتگی، هر روز بنزین این آتش را تشدید کرد.
پرسپولیس از لحاظ مهرهای هیچ کم ندارد؛ کسانی که دستان یحیی گلمحمدی را بسته میدانند و بازیکنان باکیفیت او را کمشمار، باید از سرمربیشان بپرسند که چرا چنین تیمی را بسته و چنین بازیکنان بیکیفیتی را با بالاترین ارقام ممکن بهخدمت گرفته. یحیی خوب میدانست که برای چه مقاصدی تیمش را بسته و قطعاً برای چنین روزهایی هم برنامه داشت اما حالا که گاو در اردوی سرخ زاییده که نباید فرافکنی کند و زمین تا آسمان را برای یافتن مقصر به هم بدوزد!
چنین اختلافات و مشکلاتی تنها باید درون خانواده و در بایکوت خبری حل و فصل شود، نه اینکه اسرار مگو به گود رسانهای بیاید تا روز به روز هیمنه آتش دشمنیها افزونتر شود. پرسپولیسیها نباید از وزیر و مدیرعامل و رؤسای خود شاکی باشند، علت اصلی این شکست روی نیمکت تیم نشسته و او باید مورد بازخواست قرار بگیرد.