علی بابازاده

 

سیاست‌های در پیش گرفته شده توسط مدیران باشگاه شالکه، حاصلی جز کسب نتایج تحقیرکننده نداشته است! مدیران تیم هر جا در تنگناهای اقتصادی قرار گرفته‌اند، دست به فروش ستاره‌های جوان خود زده و با شنیدن هر صدای اعتراضی در سکوهای ورزشگاه «ولتینس آرنا» حکم به اخراج سرمربی خود می‌دهند. همیشه آبی‌های سلطنتی را به عنوان یکی از سهمیه‌های فوتبال آلمان در لیگ قهرمانان می‌شناختیم ولی نه تنها در مسابقات فصل جاری بوندس‌لیگا امکان کسب سهمیه‌های اروپایی از بین رفته، بلکه تمامی تلاش بازیکنان و کادرفنی بر این است تا جلوی سقوط این تیم اشرافی را به دسته پایین‌تر و بوندس‌لیگای 2 بگیرند. 

داستان تحقیر شالکه طی سالیان اخیر به دلایل و شخصیت‌های زیادی وابستگی دارد اما سرآغاز این ماجرا به مدیران باشگاه برمی‌گردد؛ آنها موافق دائم و همیشگی کسب درآمد از فروش ستاره‌ها بوده‌اند و برای جلوگیری از خروج آنها تلاشی نمی‌کنند. شالکه هیچ‌گاه به فکر حفظ بازیکنان مستعد خود نبوده و قافیه را همیشه به رقبایی چون بایرن مونیخ و دورتموند واگذار می‌کند. نکته اساسی اینجاست که بخش عظیمی از سرمایه‌های باشگاه به صورت قرارداد آزاد ولتینس آرنا را ترک کرده و سودآوری قابل توجهی برای باشگاه ندارند! بسیاری از هواداران مخالف کسب درآمد از راه فروش بازیکنان نیستند و به خوبی می‌دانند که هر فوتبالیستی برای رسیدن به جام‌های بیشتر، باید به باشگاه‌های بزرگ‌تر نقل مکان کند ولی با تمام این تفاسیر جنجال بین آنها و مدیران از جای دیگری به تنش کشیده می‌شود؛ باشگاه در عقد قرارداد طولانی مدت با ستاره‌های خود عاجز است و آنها پس از یک یا دو سال درخشش در جمع آبی‌ها، طعمه غول‌های اروپایی بخصوص بایرن مونیخ می‌شوند. 

کوتاه آمدن و موافقت کردن در قبال خواسته‌های بازیکنان، رفتار همیشگی مدیران ورزشی باشگاه شالکه بوده و این سیاست از آگوست ۲۰۱۶ تا به امروز تغییری نکرده. در آن سال کریستین هایدل مدیر اجرایی باشگاه خبر جدایی لروی سانه را رسانه‌ای کرد و بنا بر عادت همیشگی مخالفتی با این تصمیم وجود نداشت؛ «لروی تصمیم خود را به روشنی اعلام کرده و قصد دارد در همین تابستان باشگاه را ترک کند. راهی جز موافقت برای‌مان باقی نمانده و خواسته او را پذیرفته‌ایم!» انتقادهای سالیان اخیر طرفداران کاملاً به حق بوده و اگر لیست بازیکنان فروخته شده شالکه طی سالیان اخیر را مرور بکنیم، از قعرنشینی حال حاضرشان تأسف خواهیم خورد؛ جدای از لروی سانه، جولین دراکسلر، ایوان راکیتیچ، مانوئل نویر، مسوت اوزیل، لئون گورتزکا، نالدو، سباستین رودی و وستون مک کنی تنها بخشی از نفرات جدید و قدیم شالکه هستند که به صورت قرضی و یا انتقالی دائم از جمع آبی‌های سلطنتی جدا شده‌اند. در فصل جاری بوندس‌لیگا شرایط برای شاگردان کریستین گروس فاجعه‌بار پیش می‌رود؛ حاصل ۱۸ مسابقه برای آنها در لیگ چیزی جز کسب تنها یک برد، ۴ تساوی و ۱۳ شکست نبوده است. ۹ ژانویه و در هفته پانزدهم بوندس‌لیگا تنها پیروزی فصل شالکه رقم خورد و آنها توانستند با نتیجه۴ بر صفر هوفنهایم را شکست دهند. اولین برد آنها پس از گذشت یک سال در شرایطی رقم خورد که تغییری در روند نزولی تیم ایجاد نکرد و ۷ امتیازی شدن شالکه مانع از قعرنشینی آنها نشد؛ ۴۸  گل خورده در ۱۸ بازی حاکی از آن است که سیاست‌های مدیران در راستای برکناری مربی‌ها نیز شکست خورده. کریستین گروس ۶۶ ساله و سوییسی آخرین نفر از لیست مربیان فصل جاری شالکه برشمرده می‌شود؛ دو هفته ابتدایی بوندس‌لیگا با دیوید واگنر سپری شد و باخت ۸ بر صفر برابر بایرن مونیخ و ۳ بر یک مقابل وردربرمن باعث اخراج او شد! پس از آن میراث شالکه تحقیر شده به بائوم و هوب استیونز رسید و با بدتر شدن شرایط باشگاه به سراغ گروس رفت. بزرگترین دستاورد این جابه‌جایی‌ها سبک‌تر شدن شکست برابر بایرن مونیخ بود؛ باخت ۸ گله در دیدار رفت مقابل باواریایی‌ها در بازی برگشت و با هدایت مربی سوییسی به شکستی ۴ بر صفر تبدیل شد و شاگردان هانسی فلیک برای قطعی کردن کسب ۳ امتیاز تنها به ۳۰ دقیقه زمان نیاز داشتند. گل‌های سرژگنابری، لئون گورتزکا و رابرت لواندوفسکی در همان ۳۰ دقیقه اول شالکه قعرنشین را مات و مبهوت کرد.

نایب قهرمان فصل ۲۰۱۸-۲۰۱۷ بوندس‌لیگا تمامی رکوردهای منفی را به نام خود ثبت کرده و این ضعیف‌ترین شروع و بدترین عملکرد آنها در تاریخ بوندس‌لیگاست؛ کسب بدترین خط حمله و ضعیف‌ترین خط دفاع لیگ آلمان حاصل همکاری تیم مدیریتی فاجعه در کنار مربیان سطح پایین است. در حالی کریستین گروس به عنوان سرمربی جدید برگزیده شد که تمامی هواداران در انتظار یک نام بزرگ‌تر بوده و باور اینکه مرد سوییسی پس از سال‌ها کار در مصر و عربستان، در نقش یک منجی ظاهر شود و از سقوط شالکه جلوگیری کند، برای‌شان سخت است. تمامی رسانه‌ها و کارشناسان از تک قطبی بودن بوندس‌لیگای آلمان شکایت دارند ولی مگر می‌شود دلیل اصلی این اتفاق را افت بزرگانی چون هامبورگ، شالکه، اشتوتگارت و یا کلن ندانست؟ بایرن مونیخ خواسته یا ناخواسته در تضعیف رقیبانش دست داشته و در این میان اوضاع شالکه به شدت بحرانی است؛ ستاره‌ها یکی پس از دیگری به فروش می‌رسند و مدیران باشگاه بیشتر از آن که به کسب پیروزی، موفقیت بازیکنان و تیم فنی فکر کنند، سرمربی اخراج می‌کنند!

کلاس یان هونتلار و سئاد کولاشیناچ دو تن از مهره‌های نه‌چندان قدیمی باشگاه دوباره به ولتینس آرنا بازگشته‌اند و شالکه را در راستای ماندن در بوندس‌لیگا کمک خواهند کرد. چه بهتر که تمامی بازیکنان به جای تلاش در فصل آینده برای «بازگشت به بوندس‌لیگا»، در همین فصل و برای «ماندن در بوندس لیگا» تلاش و تمرکز کنند!