زمانی که لحظه لیونل مسی فرا رسید، البته که تماشایی بود.

صحنه؟ فینال سوپرجام اسپانیا. وضعیت؟ شکست یا پیروزی بشدت در هم پیچیده بودند. همان جایی که قلمرو مسی است.

753 بازی برای بارسلونا کافی بود تا او را بهترین بازیکن دنیا کند؛ از اولین گل او در لالیگا که در دقیقه 90 مقابل آلباسته در تقریباً 16 سال پیش به ثمر رسید، تا گل پیروزی‌بخش او در وقت اضافه بازی با استودیانتس در فینال جام باشگاه‌های جهان در سال 2009، تا گل دقیقه 92 در سانتیاگو برنابئو که پانصدمین گل مسی بود و پیروزی 3 بر 2 بارسلونا را رقم زد. این لحظات، دقایق ویژه مسی است.

اما این‌بار کار تماشایی او گل نبود، بلکه هوک راستی بود که به آسیر ویالیبره، مهاجم گلزن و نوازنده ترومپت اتلتیک‌بیلبائو وارد کرد.

در دعواهای خیابانی نام این ضربه را «مشت خرگوشی» گذاشته‌اند. تصمیم خیل مانسانو، داور بازی که با VAR کارت قرمز را به مسی نشان داد کاملاً درست بود. این مرد متولد دون بنیتو در باداخوس در جنوب غربی اسپانیا لحظه‌ای تاریخی را ثبت کرد. او حتماً با خود می‌گوید: «امشب نامم در تاریخ ثبت می‌شود، چراکه اولین فردی هستم که مسی را با پیراهن بارسلونا اخراج کرده است!» مسی که برای سومین‌بار در دوران ورزشی‌اش اخراج شده بود (که بعدتر به این می‌پردازیم)، به این ترتیب قدم‌های خجالت‌باری تا رختکن برداشت.

حتی نویسندگان و بازیگران فیلم «12 مرد خشمگین» (فیلم محبوب سر الکس فرگوسن) هم نمی‌توانستند مسی را تبرئه کنند.

اما مسأله تنها بر سر ضربه مسی نبود، بلکه باید زمان آن را هم در نظر گرفت. فرصت بسیار اندکی تا پایان فینال نفسگیر سوپرجام مانده بود و مسی در چنین شرایطی معمولاً گل سوم تیمش را یا می‌زد یا می‌ساخت تا بازی را به ضربات پنالتی بکشاند. اما او اخراج شد؛ آن هم دقیقاً در همین فصل!

اگر صبر مسی در چنین شرایطی به‌سر نمی‌آمد، دیگر هرگز چنین حرکتی را از او نمی‌دیدید.

از زمان اخراج ارنستو والورده که یک سال پیش روی داد، تا سیرک مضحک دوران کیکه ستین، تا شکست تحقیرآمیز به دست بایرن‌مونیخ، تا درخواست فسخ قرارداد و تهدید به شکایت، نوبت به هفته‌ها نبرد قدرت بین او و رونالد کومان -مانند تمامی مبارزه‌های سینمایی- رسید که ناگهان تبدیل به رفاقتی صمیمی شده بود. بارسلونا تنها چند ثانیه تا کسب اولین جام دوران کومان فاصله داشت اما در دقیقه 90 فروپاشید. اگر قرار بود یک نفر کارت قرمز بگیرد، او چه کسی به‌جز مسی بود؟

 

اما در این بازی چه گذشت؟

اول از همه، مانسانو، داور بازی با کمک VAR کارت قرمز داد. داوری او طوری بود که انگار از تابستان عشق سال 1968 می‌آید، گل در موهایش گذاشته، عینک گرد به سبک جان لنون زده، یک گیتار را روی کولش گذاشته و یک بلیت کنسرت در جیب کاپشن چرمی‌اش قرار دارد.

زمانی که بازیکنان اتلتیک با خشونت تلاش می‌کردند حملات بارسلونا و مسی را متوقف کنند، مانسانو انگار با خود می‌گفت: «بی‌خیالش!»

خطا، کشیدن پیراهن، جفت پا انداختن... همه چیز با ایکر مونیایین آغاز شد که در همان اول مسابقه سه خطای خشن انجام داد اما حتی روی یکی از آنها هم اخطار نگرفت. مانسانو طوری رفتار می‌کرد که انگار به مونیایین می‌گوید: «داداش، عیش ما را خراب نکن!» رفتار بازیکنان بیلبائو البته وحشیانه و غیرمعمول نبود و مسی تقریباً در 900 بازی رسمی که داشته اینگونه رفتارها را بارها تجربه کرده است.

خطای مسی هنگامی اتفاق افتاد که بارسلونا داشت حمله می‌کرد. انگار در نمایشنامه نوشته باشند: «حمله آخر از سر استیصال». آنها در دقیقه 90 دو بر یک پیش بودند، اما حالا در آستانه شکست قرار داشتند، آن هم مقابل تیمی که به‌دلیل اراده، مهارت و جسارت خیره‌کننده‌اش شایسته جام بود. تنها چند ثانیه تا پایان بازی مانده بود.

مسی که به‌دلیل مشکل همسترینگ دیدار نیمه‌نهایی را از دست داده بود، در این بازی پایین‌تر از حد انتظار ظاهر شد. البته او روی گل اول بارسا تأثیرگذار بود و حضورش آنقدر تهدیدآمیز بود که اتلتیک بخواهد او را به شکل سیستماتیک متوقف کند.

تا اینکه لحظه حساس فرا رسید. مسی توپی خوب را به سمت چپ برده بود و جوردی آلبا را صاحب توپ کرده بود؛ از همان حرکات همیشگی‌اش. به گزارش‌های بازی‌هایی که از سال 2012 تاکنون انجام شده فکر کنید: «مسی... به آلبا که از سمت چپ فرار کرده پاس می‌دهد.... آلبا توپ را می‌گیرد، به گوشه محوطه جریمه و مسی! گل! گل! گل!»

این گزارش‌ها را به خاطر دارید؟ ویالیبره هم همین‌طور. وقتی مسی رفت که پاس کات‌بک را از آلبا بگیرد، ویالیبره (که یک کارت زرد هم داشت) احتمالاً به یاد این صحنه‌ها افتاد. شاید در روزهای پیش از بازی به بازیکنان بیلبائو گفته شده بود: «اجازه ندهید پاس کات‌بک آلبا به مسی برسد! به هیچ قیمتی!»

این مهاجم که بعد از بازی با ترومپت خود نغمه پیروزی را نواخت، با تمام وجود سد راه مسی شد. او می‌دانست اگر داور صحنه را ببیند، به او کارت قرمز می‌دهد، نه به مسی.

اما این‌بار مسی کاری را انجام داد که هرکس جای او بود سال‌ها قبل‌تر انجامش داده بود؛ او اجازه داد ناامیدی، خشم و حس ناعدالتی بر او غلبه کند به همین دلیل به ویالیبره ضربه زد.

این حرکت او کارت قرمز داشت. اتلتیک در کل شایسته قهرمانی بود. اما زمانی که مانسانو رفت تا به ویدئو صحنه نگاه کند، تنها نیمی از کارش را درست انجام داد. او ویدئو را دید ولی به این نکته کاملاً بی‌توجه بود که کار ویالیبره هم خلاف مقررات بود و او هم باید اخراج می‌شد.

اولین کارت قرمز مسی در فوتبال حرفه‌ای در دیداری کاملاً بی‌ارزش رقم خورد؛ آرژانتین-مجارستان در آگوست 2005. مسی در آن هنگام بازیکنی بااستعداد بود که هنوز الماس 24 قیراطی نشده بود. او تنها 90 ثانیه در زمین حضور داشت که ویلموس وانچاک اول تلاش کرد او را به زمین بیندازد و سپس نزدیک بود پیراهنش را درآورد؛ مسی سعی کرد خودش را از دست او برهاند، اما مارکوس مرک، داور مسابقه به شکلی عجیب مسی را اخراج کرد.

یک اخراج دیگر؟ کوپاآمه‌ریکا 2019. گری مدل از شیلی دوبار تلاش کرد با سر به مسی ضربه بزند. مسی محکم ایستاد. این دو نفر دعوا کردند و هر دو اخراج شدند؛ این خطا چیزی بین اخراج آشکار سوپرجام و کمدی بازی با مجارستان در 15 سال پیش بود.

مسی پس از آن بازی گفت: «مدل بازیکنی است که همیشه در حوالی بی‌قانونی به‌سر می‌برد و دیگران را تحریک می‌کند. اما فکر نمی‌کنم حق ما دو نفر اخراج بود.»

یک لحظه دیگر هم بوده که مسی می‌توانسته اخراج شود. فینال سوپرجام اروپا در سال 2009 بین بارسلونا و شاختار را به خاطر دارید؟ مسی با سر به بینی داریو سرنا ضربه زد، اما فرانک ده‌بلیکر، داور مسابقه او را جریمه نکرد.

در طول این سال‌ها چندباری پیش آمده که مسی در آستانه اخراج قرار گرفته باشد. او البته که فرشته نیست. اما از زمانی که برای اولین‌بار بازی او را تماشا کردم، که در تیم بارسلونا ب و در پاییز 2003 بود، تا امروز، بارها و بارها دیده‌ام که رقیبان به او لگد زده‌اند، پیراهنش را کشیده‌اند، او را تحریک کرده‌اند و خواسته‌اند به او آسیب برسانند.

یکی از اولین سؤالاتی که از او پرسیدم (که در سال 2005 بود) این بود: «تو را همیشه می‌زنند اما واکنشی نشان نمی‌دهی. آیا بدنت از لاستیک است؟»

او به من گفت در اوایل بازی، درد و ناراحتی را حس می‌کند، اما زمانی که بازی کاملاً به جریان می‌افتد، آنقدر در تلاش است توپ را بگیرد و روی نتیجه تأثیر بگذارد که چیز دیگری حس نمی‌کند.

اما چیزی که او حالا حس می‌کند، شکست است و اینکه به دستاوردهایی که می‌خواهد نمی‌رسد. این حس که آن روزهای خوش سپری شده و دست روزگار دارد مانند خطرناک‌ترین رقیبان او مانعش می‌شود.

پس زمانی که ویالیبره که به‌دلیل ظاهر جذابش گل فوق‌العاده‌اش در دقیقه 90 و ترومپت‌نوازی‌اش در آخر بازی بازیکنی دوست‌داشتنی است، تلاش کرد به شیوه خیابانی مانع حرکت مسی شود، تعجبی نداشت که مسی سرانجام سیلی خود را بنوازد.

عدالت برقرار نشد چون داور اجازه داده بود تنش تا این حد بالا بگیرد و از سوی دیگر ویالیبره هم کارت زرد دوم خود را نگرفت.

اما لیو، رفیق قدیمی، عدالت برای تو به‌خاطر آن ضربه هوک راستت برقرار شد.

این ضربه مدت‌ها بود که در انتظار به واقعیت پیوستن بود. نمی‌دانم چطور تا حالا خشمت را فرومی‌خوردی. اما حقت است که چند بازی محروم شوی. حالا که این اتفاق افتاده، اگر پیش‌تر فکر می‌کردی که بازیکنان به فکر این هستند که تو را تحریک کنند، ببین از حالا به بعد چه خواهد شد.

منبع: ESPN