رسول مجیدی
نیمکتنشینی بازیکنان ایرانی در تیمهای اروپایی کمکم دارد برای سرمربیان این تیمها مشکلساز میشود. در پورتو هروقت که مهدی فیکس نیست، هوادارانش آنقدر زیر پستهای باشگاه و سرمربی کامنت میگذارند که حتی یکی، دو بار کنسیسائو را به واکنش واداشته و او با عصبانیتی فروخورده گفته هرکس خوب باشد در ترکیب قرار میگیرد و تیمش را با فشار مجازی نمیچیند. حالا از پنجشنبه و بعد از بازی بیرانوند مقابل تاتنهام این مسأله در صفحات مجازی باشگاه آنتورپ هم دیده میشود. در یکی، دو روز گذشته مطالب زیادی در مدح و ستایش علی بیرو منتشر شده است و مدام روی ۸ مهار موفقی که او در این بازی داشت، مانور داده شد اما کمتر کسی اشارهای به نقش بیرانوند در ۲ گلی که او در این بازی خورد، کرده است. تاتنهام که با ترکیب دوم خودش به زمین آمده بود (و البته از ۳۰ دقیقه آخر بازی هری کین و سون را هم وارد زمین کرد) ۲ بار موفق به گلزنی به آنتورپ شد و دستکم در بلژیک خیلیها معتقدند بیرو روی گل اول میتوانسته واکنش بهتری داشته باشد چون او ضربه فوقالعاده بیل را به جای اینکه به سمت خارج دروازه مشت کند، جلوی دروازهاش انداخت و فرصت خوبی به وینیسیوس برای گلزنی داد. ایوان لکو سرمربی آنتورپ هم یکی از همین نفرات است. او که حمایت ایرانیها از سنگربانش در چند روز گذشته را دیده، دیروز در کنفرانس خبری قبل از بازی تیمش در لیگ بلژیک گفت: «علیرضا در برابر تاتنهام فوقالعاده بود اما افرادی که میخواهند بوتز(دروازهبان اول آنتورپ) را درون دروازه ببینند به اولین گل بازی با تاتنهام اشاره میکنند که دروازهبان(بیرانوند) میتوانست جای دیگری باشد؛ و او در آنجا بهتر عمل کند. هواداران بیرانوند تأکید میکنند که او 3 سیو بزرگ انجام داده است. هر دو درست میگویند، شما موافقان و مخالفان درستی برای دروازهبانی هستید. من هنوز تصمیمی نگرفتهام. این یک معضل است.»
منظور لکو از معضل برمیگردد به مشکل همیشگی تیمها که وقتی دو دروازهبان در سطح یکدیگر دارند. چیزی که لکو اینطوری تفسیرش میکند: «این انتخاب سختی است اما از روز اول ما میدانستیم که این مسأله مشکلاتی ایجاد میکند. اگر شما دو دروازهبان خوب دارید، هرگز خوب نیست. وقتی یکی بازی میکند همه میگویند «چرا دیگری بازی نمیکند؟» و بالعکس. شما نمیدانید باید در بازیها چکار کنیم و کدام دروازهبان را به زمین بفرستیم.» بیرانوند زمانی که به لیگ بلژیک رفت، در مصاحبهای گفت فقط ۶ ماه آنجا میماند و در این مدت آنقدر میدرخشد که خیلی زود راهی تیمهای بزرگتر میشود اما حالا و با نزدیک شدن به تعطیلات میانه فصل و سال نوی میلادی، او فقط یکبار درون دروازه تیمش ایستاده. آن هم در بازیای که برای آنتورپ تشریفاتی به حساب میآمد. ظاهراً او راه درازی تا رسیدن به آروزیش و بازی در تیمهای بزرگتر اروپا دارد.