مایکل فلپس، پرافتخارترین ورزشکار المپیک، امیدی به اینکه مسابقات المپیک توکیو پاک باشد، ندارد.
از او که 23 طلای المپیک در کارنامه دارد، سؤال شد که به نظرش مسابقات المپیک پیش رو چقدر پاک خواهد بود و او گفت: «من نمره 4 یا 5 از 10 را میدهم. راستش را بگویم، در کل دوران ورزشیام، مطمئن نیستم که حتی یک بار هم در مسابقاتی پاک شرکت کرده باشم. فکر نمیکنم که اوضاع عوض شده باشد. مشکلات زیادی وجود دارد و اینکه ورزشکاران در سطحی نابرابر به مصاف هم میروند واقعاً ناراحتکننده است.»
امسال هشتمین سالگرد المپیک 2012 لندن است، که در آن فلپس چهار مدال طلا کسب کرد. آن رقابتها را کثیفترین المپیک تاریخ میدانند و بیش از 130 ورزشکار در آن دوره دوپینگ کردند. 68 نفر از این تعداد در سالهای بعد از آن و با انجام آزمایشهای بیشتر از آن مسابقات کنار گذاشته شدند.
تقریباً 11هزار ورزشکار در المپیک 2016 ریو شرکت کردند و از هر 100 نفر، تقریباً یک نفر محروم شد یا اینکه مجبور شد مدالش را پس بدهد.
فلپس که در دوران ورزشیاش بارها علیه دوپینگ حرف زده، میگوید که هیچ ورزشکاری به اندازه او تحت آزمایش دوپینگ قرار نگرفته است: «اگر از همه مانند من تست گرفته شود که عالی است اما میدانیم که اینطور نیست. تا وقتی که همه در یک سطح قرار نگیریم، چیزی عوض نمیشود.»
کمیته بینالمللی المپیک که بر تست دوپینگ نظارت دارد، اعلام کرده که ورزش پاک از اولویتهای اصلیاش است. اخیراً دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا اعلام کرده بود که قانون رادچنکوف را امضا کرده، که به آمریکا اجازه میدهد افراد دوپینگکننده را مجرم بداند. این قانون به نام دکتر گریگوری رادچنکوف است، که رسوایی دوپینگ روسیه را افشا کرد. قانون رادچنکوف ماه پیش در سنا بدون رأی مخالف تصویب شد.
جیم والدن، تهیهکننده این قانون و وکیل رادچنکوف میگوید: «دوپینگ همچنان مشکلی بسیار بزرگ خواهد بود، مگر اینکه دوپینگکنندگان و افرادی که این مواد را برایشان فراهم میکنند، به دلیل کلاهبرداری از سایر ورزشکاران به زندان بروند. این قانون اولین گام ضروری است.»
فلپس امیدوار است که رقابتهای المپیک پاکتر شود و میگوید که بازیهای توکیو فرصت خوبی است تا ورزشکاران پای باورشان بایستند. کمیته بینالمللی المپیک در حال حاضر با کمیسیون ورزشکاران المپیک در مذاکره است تا اجازه اعتراض به ورزشکاران داده شود. طبق مقررات فعلی، هیچ اعتراضی در المپیک پذیرفته نیست؛ حتی زانو زدن، دستها را مشت کردن و از پروتکل اهدای مدال پیروی نکردن.
اما اخیراً ورزشکاران علیه نژادپرستی موضع گرفتهاند، بهویژه پس از جنبش «جان سیاهپوستان مهم است». برای مثال، بازیکنان لیگ برتر انگلیس پیش از مسابقاتشان به دلیل نژادپرستی سیستماتیک در این کشورها زانو میزدند و تیمهای NBA هم در جریان پلیآف این فصل، در اعتراض به خشونت پلیس و قتل جیکوب بلیک دست به اعتراض زدند. کمیته المپیک و پارالمپیک آمریکا اخیراً اعلام کرده که با اعتراضات مسالمتآمیز در جریان بازیها کاری نخواهد داشت.
فلپس میگوید: «حس میکنم که جایگاهی دارم که باید از آن استفاده کنم و درباره موضوعاتی که به نظرم مهم هستند صحبت کنم. به نظرم همه همین فرصت را دارند. ما این فرصت را داریم که بایستیم و ارزشهایمان را فریاد بزنیم. خوب است که این را میبینیم؛ خوب است که تغییر را میبینیم و به نظرم ما باید روزهای راحت و سخت زیادی را سپری کنیم تا در بلندمدت، به تغییری که میخواهیم، برسیم. امسال ترسناک بوده است اما حس میکنم که درسهای بسیاری آموختهام و امیدوارم که بتوانیم این آموزهها را تبدیل به تغییراتی جدی کنیم؛ نه فقط در آمریکا، که در سراسر دنیا.» فلپس میگوید که تعجب نخواهد کرد اگر ببیند ورزشکاران روی سکوی اهدای مدال اعتراض خود را نشان میدهند. او اما امیدوار است که این کار با احترام انجام شود: «مهمترین بخش، ایستادن روی سکو است، در حالی که مدال دور گردنتان است و به سرود ملی کشورتان گوش میکنید. به نظرم در ورزش هیچ چیزی به این اندازه ارزشمند نیست. پس اگر کسی میخواهد اعتراض کند، میخواهم که احترام بگذارد.»
منبع: CNN