پیش از این قرار بود که این روزها سرمربی تیم ملی انتخاب شده و اعلام شده باشد. با این حال باز هم موعد و زمانی که فدراسیون مشخص کرده بود تمدید شد تا هدایت کننده جدید تیم والیبال باز هم نامشخص بماند.

آنقدر درباره این ماجرای طولانی و کشدار نوشته شده که ورزشی‌ها و هواداران والیبال دیگر تمام ماجرا را از ابتدا تا انتها می‌دانند. 

به همین خاطر هم به خوبی می‌دانند که در جدیدترین قسمت، کار به اینجا رسیده که دو گزینه به مرحله پایانی انتخاب رسیده‌اند و قرار است یکی از آنها سرمربی تیم ملی شود.

یکی از این گزینه‌ها مربی مورد نظر داورزنی و کسی است که از همان ابتدای مذاکرات گفته می‌شد سرمربی تیم ملی خواهد شد. رمزگشایی از صحبت‌های داورزنی و معیارهای او برای سرمربی آینده تیم ملی هم تماماً به نام «ولادیمیر آلکنو»ی می‌رسید. 

مربی نام آشنا و بزرگی که یکی از برجسته‌ترین‌های دنیای والیبال در یک دهه گذشته بوده و تقریباً افتخاری نبوده که نتوانسته باشد به آن دست پیدا کند. چه در بخش ملی و چه در رده باشگاهی.

گزینه دوم فدراسیون هم یک مربی آرژانتینی است که اگرچه کارنامه کم افتخارتری از آلکنو دارد اما تجربه بیشتری از آلکنو در زمینه مربیگری و بخصوص رده ملی دارد و با کشورهای بیشتری کار کرده است.

در شرایطی که آلکنو تنها در روسیه کار کرده، «دنیل کاستلانی» آرژانتینی در تیم ملی کشورش، لهستان و فنلاند کار کرده و در رده باشگاهی هم چندین لیگ اروپایی در لهستان، برزیل، آرژانتین و چند کشور دیگر را در کارنامه دارد.

 

گزینه آلترناتیو کدام است؟

روند کار در انتخاب‌های قبلی داورزنی و فدراسیون والیبال اغلب به همین صورت بوده. روند پایانی مذاکرات به دو گزینه ختم می‌شده و در نهایت توافق نهایی با یکی از دو گزینه صورت می‌گرفت. 

با این حال اتفاقی که اغلب می‌افتاد، یکی از دو گزینه نهایی آنقدرها از شانس برابری رسیدن به نیمکت تیم ملی برخوردار نبودند. 

مربیانی نظیر آناستازی که از ابتدا مشخص بود شروط سفت و سختشان برای قبول هدایت ایران پذیرفته نخواهد شد اما یکی از دو گزینه نهایی شد.

حالا هم بعید نیست که از میان آلکنو و کاستلانی، یکی صرفاً گزینه‌ای باشد که به مراتب شانس کمتری داشته باشد و در بهترین حالت گزینه‌ای باشد که در صورت عدم توافق با گزینه اصلی، نقش آلترناتیو را داشته باشد.

 

آلکنو همچنان گزینه اصلی

شواهد اینطور نشان می‌دهد که همچنان ولادیمیر آلکنوی روس گزینه اصلی هدایت تیم ملی والیبال است و اقبال کارشناسان کمیته فنی و بخصوص رئیس فدراسیون به او بیشتر است. 

با این حال قرار بر این بود که در جلسه روز یکشنبه کمیته فنی فدراسیون، یکی از این دو گزینه به طور قطع انتخاب و اعلام شود اما روند کار به شکل دیگری پیش رفت.

اینطور که شنیده می‌شود با تأکید دوباره کارشناسان کمیته فنی بر روی نام آلکنو، قرار بر این شده که مذاکرات نهایی با او انجام شده تا در صورت توافق کامل، هفته آینده بالاخره به عنوان سرمربی تیم ملی اعلام شود و نیمکت تیم ملی پس از بیشتر از شش ماه بلاتکلیفی، بالاخره صاحب خود را بشناسد و تعیین تکلیف شود.

 

مقایسه رزومه گزینه‌ها

ولادیمیر آلکنو گزینه روسی در تیم‌های تورز فرانسه، دینامو و زنیت‌کازان روسیه مربیگری کرده و مدتی هم سرمربی تیم ملی والیبال روسیه بوده است. یک قهرمانی المپیک، یک قهرمانی جام جهانی، یک قهرمانی لیگ جهانی، یک قهرمانی جام ملت‌های اروپا، پنج قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا، یک قهرمانی باشگاه‌های جهان، 10 قهرمانی لیگ روسیه و ... از جمله افتخارات این مربی سرشناس است.

این مربی روس با تیم کن فرانسه دوره مربیگری موفقی داشت اما اوج کار آلکنو کسب طلای المپیک 2012 لندن بود و از آن زمان بود که به یکی از نام‌های بزرگ و بسیار شناخته شده در دنیای مربیگری تبدیل شد.

کاستلانی مربی 59 ساله آرژانتینی که 27 سال سابقه مربیگری دارد، در تیم ملی آرژانتین، لهستان و فنلاند سرمربی بود و با باشگاه‌هایی چون اولیشتن و چند تیم دیگر نیز همکاری کرده است.

 او از نظر دانش فنی شرایط خوبی دارد و برخلاف آلکنو به زبان انگلیسی هم مسلط است.

دنیله کاستلانی در تیم‌های پروجا ایتالیا، اسکرابلچاتوف، زاکسا و ایندکپول لهستان و تائوباته برزیل به عنوان سرمربی فعالیت کرد و سابقه حضور در تیم‌های ملی لهستان، آرژانتین و فنلاند را هم در کارنامه دارد. 

یک قهرمانی جام ملت‌های اروپا، یک قهرمانی پان آمریکن، یک قهرمانی چلنج کاپ اروپا، یک قهرمانی لیگ برزیل، 3 قهرمانی لیگ لهستان، یک قهرمانی لیگ آرژانتین، یک قهرمانی جام واگنر و ... موفقیت‌هایی بود که کاستلانی به دست آورده است.

در این میان البته برخی هم معتقدند که آلکنو از همان گزینه‌هایی است که قرار نیست در نهایت به نیمکت ایران برسد و باز هم باید شاهد نشستن یک مربی درجه 2 روی نیمکت ایران باشیم. 

واضح است که کاستلانی در سال‌های اخیر کارنامه قابل دفاعی در مقابل آلکنوی روس ندارد. 

البته آلکنو هم پس از المپیک قبلی نتایج خوبی چه در رده ملی و چه در بخش باشگاهی کسب نکرده و قطعاً هردوی این مربیان، فرصت حضور در المپیک با ایران را برای بازیابی اعتبار و جایگاه خود در دنیای والیبال غنیمت شمرده و به آن چشم دوخته‌اند.

تیم ملی ایران که سال گذشته توانست در رقابت‌های انتخابی قاره کهن سهمیه حضور در المپیک توکیو را کسب کند، سال آینده در این بازی‌ها حاضر خواهد بوده و در گروه نخست با تیم میزبان و لهستان و سه تیم دیگر همگروه خواهد بود.