صمد نیکخواه بهرامی که فاصله کمی تا 38 ساله شدن دارد، یک بار دیگر همراه با مهرام به‌سوی عنوان قهرمانی لیگ برتر بسکتبال کشور خیز برداشته است.  این پیکارها به سبب احتراز از تبعات تلخ رواج کرونا تا اطلاع ‌ثانوی به‌طور مجتمع و متمرکز در تهران برگزار می‌شود و پس از تقسیم شدن تیم‌های حاضر در صحنه به دو گروه، هر کدام از گروه‌ها به نوبت و طی روزهای مقرر چند دور بازی را به‌ طور متوالی برگزار می‌کنند و این روال تا آنجا‌ ادامه می‌یابد که تمامی صعودکنندگان به‌ مرحله پلی‌آ‌ف لیگ مشخص شوند. مرحله‌ای که نیکخواه بهرامی امیدوار است مهرام به لطف گردآوری شماری از بهترین‌های بسکتبالیست‌های کشور در آن حاضر باشد و با اینکه مصطفی هاشمی سرمربی سال‌های طولانی مهرام این‌بار در خدمت این تیم نیست و کارها در دست یک کادر فنی جدید است اما رکورد‌‌دار قهرمانی در لیگ طی 15 سال اخیر که حتی سابقه فتح پیکارهای قهرمانی باشگاه‌های آسیا را هم دارد، با روزی دو جلسه تمرین مهیای میدانی می‌شود که دوره قبلی‌اش به خاطر شیوع اولیه کرونا در اواخر سال پیش ناتمام ماند و قهرمان آن مشخص نشد.  آقا صمد که همچنان یک وزنه در تیم ملی بسکتبال ایران به شمار می‌آید و به تبع آن باید برای شروع مجدد کاپ بسکتبال آسیا و مهم‌تر از آن المپیک توکیو تدارک ببیند، اخیراً از بیماری «کووید19» هم رهایی یافته است و همین نکته نیز از‌ محورهای اولیه صحبت‌های ما با ستاره دیرپایی بود که دختر 9 ساله و به‌واقع تک فرزند دلبندش به‌رغم عدم گرایش‌اش به بسکتبال عشق بزرگ‌ اوست.

 

آقا صمد، خوشحالیم که با غلبه بر کرونا تمرینات را از سر گرفته‌ای و مهیای یک فصل تازه می‌شوی.

 خوشبختانه بیماری من نسخه خفیفی از کرونا بود و چندان آزارم نداد اما همان‌ ویروس ضعیف هم بخوبی بر من آشکار ساخت که این بیماری مخوف است و اصلاً شوخی‌بردار نیست و باید آن را بسیار جدی گرفت. توصیه من به همه هموطنانم این است که این ویروس را بسیار جدی بگیرند و با رعایت تمامی پروتکل‌های بهداشتی از آن پرهیز کنند.

‌ شما و مهرام تقریباً به دوقلوهای جدا نشدنی تبدیل شده و به‌نظر می‌رسد که یک بار دیگر برای کسب افتخار کورس برداشته‌اید.

 من از همان اوایل تابستان امیدوار بودم که مهرام یک بار دیگر برای شرکت در مسابقات اعلام آمادگی کند و خوشحالم که این اتفاق افتاد. همین‌جا فرصت خوبی است تا از مدیران این باشگاه بابت بخت‌آزمایی مجددشان در صحنه بسکتبال کشور تشکر کنم و همینطور از لطفی که به من داشته‌اند.

 ظاهراً در شکل‌گیری مهرام برای فصل تازه نقش بسیار بارزی داشته‌اید.

 به ‌هر حال من هم گوشه‌ای از کار را گرفتم و کوشیدم سنگ‌بنای تیم این فصل‌مان گذاشته شود. همانطور که حضور سایر تیم‌های شاخص بسکتبال کشورمان برای گرم ماندن اوضاع این ورزش الزامی است مهرام نیز سهم و جایگاه ویژه خود را دارد و ارزش‌ها و دستاوردهای آن غیر قابل انکار است.

‌ جلسات تمرینی چطور می‌گذرد؟

 بسیار منظم و مرتب، از روند چرخش کارها راضی هستم و در کمترین فاصله تا شروع مسابقات احساس می‌کنم که اوضاع ما به‌شرایط مطلوب نزدیک شده است.

‌ سال‌ها با آقا مصطفی (هاشمی) کار کرده‌اید. تجربه ‌کار با کادر فنی جدید چگونه است؟

 آنها همه تلاش خود را می‌کنند تا مهرام جزو اضلاع مثلث یا مربع قهرمانی باقی بماند. این باشگاه تیم کوچکی نیست و دیروز که در سالن باشگاه تمرین می‌کردم، روی دیوارها عکس و نقش و نگار بزرگان متعددی که در ادوار مختلف حیات باشگاه برای این تیم به میدان آمده‌اند، یک‌بار دیگر از مقابل چشم‌هایم عبور کرد و خاطرات و بزرگی‌های آنان در ذهنم زنده و اسباب امیدواری مجدد شد.

‌مثلاً کدام بزرگان؟

 به ‌جرأت می‌توانم بگویم که حدود 80 درصد از بزرگان این ورزش در مقطعی از حیات مهرام به عضویت این تیم درآمده و برای بهروزی آن تلاش کرده‌اند. از حامد حدادی و حامد آفاق گرفته تا اوشین ساهاکیان و خیلی‌های دیگر، دست‌کم دو سه فصل پیراهن مهرام را برتن داشته و پیروزی‌های زیادی را به پای این تیم نوشته‌اند. با چنین پیش‌زمینه‌ای تیم امسال ما نیز تیم کوچکی نیست و تعدادی از بزرگان این ورزش شامل مهدی کامرانی را جذب کرده و برای یک قهرمانی تازه خیز برداشته است. تصاویر و اوصاف بزرگان قبلی تیم به من که از نسل آنها هستم و سایر اعضای تیم فعلی گوشزد می‌کند حتماً نگه‌دارنده این اعتبار و ادامه‌دهنده فتوحات تیم باشند و اصلاً کوتاه نیایند.

حتماً کرونا دست و بال‌تان را تا حدی بسته و از اجرای آزادانه برنامه‌ها و وسعت عمل کارهایتان کم کرده ‌است.

 درست است اما این بیماری یک عارضه جهانی و مشکل مبتلابه مردم دنیا است و مختص یک جا و دو جا نیست و باید آن را پذیرفت و با رعایت ملاحظات برای کار و تلاش و پیروزی مهیا ماند. زندگی توقف‌ناپذیر است و اگر قرار باشد به‌خاطر شیوع یک اپیدمی ولو بسیار خطرناک همه کارها تعطیل و راکد شود، هیچ چیز از زندگی باقی نمی‌ماند و بشر به جای تسلیم باید مقابله و پیکار و کوشش کند. این روند سبب می‌شود به آرامی و تدریج شرایط بهتر و روزی از دامنه نفوذی و مرگ و میر این بیماری منحوس کاسته شود.

‌ پس با شروع فصل تازه لیگ، حتی با محدودیت‌هایی که تعیین و اعلام شده و برگزاری مجتمع آن در تهران موافق‌اید.

 مسأله این است که چاره‌ای جز موافقت نداریم و اگر بخواهیم باز در کارها تأخیر بیندازیم و منتظر رسیدن آینده‌ای بهتر و کم خطرتر شویم، چنین آینده‌ای لااقل در ماه‌های پیش‌رو هرگز از راه نمی‌رسد و ضررهای تعطیلی یک ورزش و مسابقات آن بسیار بیشتر از برگزاری آن حتی با ریسک ابتلای برخی به این بیماری است. دنیا پذیرفته است که زندگی عادی‌اش را از سر بگیرد اما با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و این وظیفه و تنها راهی است که برای ما هم باقی مانده. قرار است مسابقات از نیمه آبان شروع شود و هر یک از گروه‌ها در روزهایی متوالی دو، سه بازی انجام بدهند و پس از هفته‌ای توقف دوباره تیم‌ها در تهران گرد آیند و کار را پی‌گیرند. به‌واقع از هر سفر با انجام چند مسابقه برای هر تیم بهترین بهره ممکن گرفته خواهد شد. با این سیستم می‌توان مثلاً دو هفته مسابقه را در طول دو روز به‌طور فشرده برگزار و تبعات آن را جمع کرد.

‌ اگر قرار باشد حسن اصلی تیم‌تان را در این روزها و در آستانه شروع فصل جدید تعیین و بیان کنید، به چه نکات و جمع‌بندی‌هایی خواهید رسید؟

 به ‌نظر من حسن ‌اصلی و مشخصه مهم تیم امسال مهرام انگیزه بزرگی است که در نفرات تیم ما برای اوجگیری و ثبت بهترین نتایج مشاهده می‌شود. در روزها و هفته‌های اخیر به‌ وضوح دیده‌ام که بچه‌ها هرچه توان دارند، ارائه می‌دهند و از جان و دل می‌کوشند تا به بهترین سطوح برسند و عالی‌ترین نتایج را تحقق بخشند. تلاش این تیم و به‌واقع نفرات نسل فعلی برای تکرار فتوحات قبلی مهرام چیزی است که به ‌سایرین هم امید می‌بخشد و مثل یک نقشه راه برای رسیدن به اهداف مورد نظر است. حس خود من این است که با پیوستن چند مهره کلیدی به تیم‌مان و با روح جست‌وجوگری که نفرات جوان‌تر دارند، مهرام می‌تواند خودش را یک مدعی جدی برای قهرمانی بداند و اگر اتفاق خاص بدی نیفتد، مهرام را تا روزهای پایانی لیگ در کورس قهرمانی خواهید دید.

 ظاهراً مسابقه‌های معوق مانده کاپ بسکتبال آسیا هم از نو به‌راه می‌افتد و برنامه آن نیز اعلام شده و بخشی از حواس و تلاش‌تان لاجرم به این سمت و سو خواهد رفت.

 حواس ما در روزهای اخیر بیشتر معطوف به بازگشایی لیگ بوده و فقط تا این حد مطلعم که برنامه ادامه این رقابت‌ها اعلام شده و لابد فدراسیون بسکتبال و مهران شاهین‌طبع به‌عنوان سرمربی تیم ملی روی این مسأله تمرکز و کار کرده و طرح‌هایی را در دست اجرا دارند و هر موقع لازم باشد، افراد مورد نظر را فرامی‌خوانند و اردوها را دایر می‌کنند و ما هم اگر جزو این افراد باشیم، طبعاً مشارکت لازم را در این خصوص خواهیم داشت.

‌ شما به‌خاطر بیش از 25 سال حضور در سطح اول بسکتبال مملکت و آسیا و طی کردن مدارج مختلف سنی و عضویت‌تان در تیم‌های ملی جوانان، امید و بزرگسالان به‌نوعی الگوی نسل جوان‌تر به حساب می‌آیید و حامد حدادی نیز همینطور و آنها دائماً به شما چشم دارند تا روزی به سطح کاری شما برسند و در همان حدی ظاهر شوند که شما به آن نایل شده‌اید اما خودتان در میان انبوه توفیق‌ها و قهرمانی‌هایتان کدامیک را مهم‌ترین دستاورد عمرتان و به‌واقع شیرین‌ترین خاطره خود می‌دانید؟

 اگر سایرین مرا الگوی کاری خویش می‌دانند، این براساس لطفی است که دارند و از این بابت از آنها تشکر می‌کنم و شاید سزاوار این همه محبت نباشم اما در مورد شیرین‌ترین خاطره عمرم باید بگویم سالی که برای اولین‌بار مجوز حضور در مسابقات المپیک را کسب کردیم، خاطره‌انگیز‌ترین زمان و اتفاق عمرم بوده است. این اتفاق به سال 2007 و در راه کسب مجوز حضور در المپیک پکن روی داد و با اینکه سال پیش ما سهمیه المپیک 2021 در توکیو را هم به‌ دست آوردیم اما آن سهمیه اول شیرینی و حلاوت بیشتری داشت و هرگز از یادم نمی‌رود و فکر می‌کنم برای سایر ملی‌پوشان آن نسل نیز که هنوز در صحنه حاضرند و همچنان بازی می‌کنند، همینطور باشد. درست است که در المپیک کاره‌ای نشدیم و با پنج باخت حذف شدیم اما کسب سهمیه آن رقابت‌ها و حضور در میان غول‌های بسکتبال چیزی نیست که هر روز حاصل آید و بخصوص مرتبه اول چنین توفیقی خاطره‌ای فراموش نشدنی را شکل می‌دهد. یک چیز دیگر را هم بگویم؟

‌ چرا که نه.

 دیگر واقعه از یاد نرفتنی زندگی‌ام تولد دخترم بوده و آن روز را هرگز فراموش نمی‌کنم. فقط پدرها می‌دانند این خصلت و مشخصه و این مرحله از زندگی و بچه‌دار شدن چقدر عزیز و شریف است و والدین یک کودک هرگز تولد او و روند به دنیا آمدن وی را از ذهن خود خارج نمی‌کنند و هر روز با آن زندگی می‌کنند و لذت می‌برند.