فرشاد کاسنژاد @Farshadcasnejad
مهدی رسولپناه تنها نیست، او فقط یک مثال است، مثالی از جریان حضور مدیرانی در فوتبال که نه میدانند چرا انتصاب شدهاند و نه میدانند تا کی هستند اما میدانند که باید طبق فرمان، استعفا دهند. مثال دیگرش احمد سعادتمند در استقلال بود.
مهدی رسولپناه در پرسپولیس عملکردی دارد که قابل بررسی نیست، نه به این معنا که قابل بررسی نباشد بلکه به این معنا که قابل نیست تا بررسی شود. مدیرانی مثل مهدی رسولپناه نه ایدهای قابل بحث دارند، نه سبکی دارند، نه دورنمایی را با روش و منش خود تصویر میکنند و نه میدانند که قرار است با چه تصمیماتی به کدام سو بروند.
رسولپناه و مدیرانی شبیه او غرق در اخبار و شایعات و خبرسازیها میشوند و با هر موج به سمتی میروند و تحتتأثیر تحمیل دیگران قرار میگیرند و البته خود نیز هزینههای گزاف برای باشگاه خلق میکنند. هم تحتتأثیر گراننمایی جریان دلالی فوتبال هستند، هم خود خواسته یا ناخواسته به این گرانی دامن میزنند. آنچه رسولپناه از روابط سرمربی تیم با یک جریان دلالی میگوید، آنچه درباره روابط مخدوش بازیکنان میگوید یا آنجا که ۲۰۰ هزار دلار میخواهد بذل و بخشش کند، همه نشاندهنده غرق شدن او در فضای فوتبال است. کنترل باشگاه دست مدیرعامل نیست که جریان دلالی میتواند حاکم شود، مدیرعامل به گراننماییها تن داده که مدعی پرداخت ۲۰۰ هزار دلار خارج از قرارداد به بازیکن میشود.
عملیات مالی و معاملههای این دست مدیران با فوتبال بحثبرانگیز و شائبهبرانگیز است. فراموش نکنیم که هیأت مدیره باشگاه استقلال پس از جدایی احمد سعادتمند در بیانیه خود نوشت: «رفتارهای خلاف شأن باشگاه در نقل و انتقالات و حضور سؤالبرانگیز در یک هتل به جای ساختمان باشگاه، همچنین همراهی شائبهبرانگیز برخی افراد در اتاق مذاکره که باعث ورود نهادهای نظارتی به موضوع نقل و انتقالات باشگاه استقلال شد. طرح مسائل داخلی و محرمانه باشگاه در سایت رسمی باشگاه به جای مدیریت بازیکنان و حل و فصل مشکلات که باعث خدشهدار شدن حیثیت و اعتبار باشگاه استقلال شد.» این عبارتهای هیأت مدیره استقلال در بیانیه رسمی نشان میدهد سعادتمند مشغول چه کارهایی در استقلال بود. این عبارتها درباره دیگر مدیران نیز کاربرد دارند و با تغییر چند جمله میتوان درباره دیگران مطرح کرد. رسولپناه به همین دلیل تنها نیست.
رسولپناه از پرسپولیس رفت اما این منش و کنش او آثاری برای پرسپولیس دارد که آسان از پرسپولیس نخواهد رفت. اثر مدیرانی مثل رسولپناه یا سعادتمند در پرسپولیس و استقلال تا سالها خواهد ماند، با قراردادهایی که بستهاند و با تصمیماتی که در آینده نیز به باشگاه تحمیل میشوند.
فوتبال ایران دچار بحران جدی مدیریت است. کار به جایی رسیده که رسولپناه و سعادتمند حتی پس از تمام بحرانهایی که ساختند، مدعی مقبولیت در فضای مجازی هستند و ملالی ندارند از تمام اتفاقاتی که برای هر دو باشگاه رخ داده است.