مصاحبه
آزاده پیراکوه @Apirakouh
احسان حدادی مدتی قبل در اردوی تیم ملی وزنهبرداری معلولان حاضر شد و ساعاتی را با سیامند گذراند. این پرتابگر دیسک ایران بعد از شنیدن خبر فوت این وزنهبردار پارالمپیکی حال خوبی ندارد و معتقد است باید به سیامند از نظر پزشکی توجه بیشتری میشد.
او میگوید: «من در مراسم مختلف سیامند را دیده بودم اما تا روزی که به اردویشان رفتم، فرصت صحبت طولانی مدت را پیدا نکرده بودم اما زمانی که آقای توکلی مربی تیم ملی وزنهبرداری معلولان بود، به من گفت که یک روز به اردویشان بروم. من هم با کمال میل رفتم و آنجا بود که از نزدیک با سیامند آشنا شدم. 280 کیلو پرس سینه میزد و برای من این موضوع خیلی جالب بود. بعد از تمرین به اتاقش رفتیم و ساعتی با هم حرف زدیم. تخت جداگانهای برایش ساخته بودند. به ویلچرش میگفت «لندکروز». کلاً انگار با همه چیزهایی که داشت، خوشحال بود و این تلاش و روحیهاش برایم جالب بود.»
نایب قهرمان پرتاب دیسک المپیک لندن بر ضرورت توجه بیشتر به ورزشکاران اشاره میکند: «همه ورزشکاران حرفهای باید تحت مراقبت ویژه باشند، بخصوص آنهایی که وزن زیادی دارند. سیامند مشکل داشت اما آنطوری که باید از او مراقبت نمیشد. متأسفانه در کشور ما فقط از ورزشکار مدال میخواهند و کسی به این توجه ندارد که آنها باید زیر نظر پزشکان متخصص باشند. من اگر خودم اصرار نکنم که هر چند ماه یک بار باید آزمایشهای تخصصی بدهم، کسی به من نمیگوید. من معتقدم در مورد سیامند رحمان کوتاهی شده و ما خیلی بیدلیل او را از دست دادهایم.»
او با بیان اینکه امسال سال بدی برای ورزش دنیا هم بوده، میگوید: «ورزش دنیا مدتی قبل کوبی برایانت را از دست داد. حالا هم سیامند رحمان که فقط متعلق به ایران نبود و خیلیها در سراسر دنیا دوستش داشتند. کشور آرژانتین هم یک دوومیدانی کار مطرح داشت که او هم مدتی قبل در اثر تصادف فوت کرد. واقعاً نمیدانم چه بگویم. فقط امیدوارم زودتر این روزهای بد تمام شود و خداوند به خانواده رحمان صبر بدهد. برای بقیه هم اتفاقی نمیافتد. نهایتاً دو روز درباره سیامند حرف میزنند و بعد همه فراموش میکنند.»
احسان حدادی با اشاره به روزهای تلخی که مردم ایران سپری میکنند، میگوید: «متأسفانه آنقدر شرایط کشور سخت شده که هر لحظه خبرهای بدی میرسد. سه سال است که اینطوری شده و حال همه مردم بد است. یک وقتهایی میگویم خدا کند امسال زودتر تمام شود اما خیلی سریع پشیمان میشوم چون دیدم در چند سال گذشته، هر سال اتفاقی افتاده که گفتهایم کاش به سال قبل برگردیم. دعا میکنم اتفاقهای خوب بیفتد.»
سلیمی: سیامند
بعد از المپیک ریو دلداریام داد
اتفاق خیلی ناراحتکنندهای بود، من که شوکه شدم. جدا از اینکه من و سیامند هم رشتهای بودیم، دوست خیلی خوبی هم برایم بود.
پسر مودب، باحیا و دوست داشتنی که متأسفانه دیگر در جمع ما نیست.
همه از مرگ او ناراحت شدیم، جامعه ورزش قطعاً از این اتفاق خیلی ناراحت است. ورزشکار خیلی بزرگی بود و متأسفم که دیگر او را در جمع خود نخواهیم
داشت.
همیشه در همه موفقیتها و شکستها جزو اولین نفراتی بود که به من پیام میداد.
در بحث خداحافظیام از دنیای قهرمانی در بازیهای آسیایی جاکارتا وقتی خبر را شنید، با من تماس گرفت و خیلی تلاش کرد که مرا از این تصمیم منصرف کند اما من تصمیمم را گرفته بودم و تغییرش ندادم. او از این بابت ناراحت بود.
همانطور که گفتم همیشه جزو اولین کسانی بود که در هر موقعیتی تماس میگرفت. بعد از ریو هم با هم صحبت کردیم و دلداریام میداد. حتی بعد از المپیک 2016 ریو که به دلیل اتفاقات رخ داده در بخش داوری و حاشیهای مسابقات از رسیدن به مدال بازماندم با من تماس گرفت و درباره اتفاقات رخ داده دلداریام
داد.
کاش در لحظات آخر عمر او کنارش بودم و کاش میتوانستم کمکش کنم.