علی مغانی
استقلال، استراماچونی و هشت برد پیاپی در لیگ و جام حذفی. کار استقلال به جایی رسیده که دیگر کسی از بردهای متوالی آن تعجب نمی‌کند. آبی‌ها اولین تیمی نیستند که برای مدتی طولانی بدون توقف باقی مانده‌اند اما آنچه استقلال لیگ نوزدهم را با بقیه تیم‌ها متمایز می‌کند، حمله همه جانبه آنها از قعر جدول به سوی صدر بوده. کمتر به یاد می‌آوریم تیمی که پنج هفته ابتدایی لیگ را با شکست و مساوی سپری می‌کرد، به رسم قهرمانان ضرب خورده فیلم‌های اکشن، این چنین متحول شود و اینطور حریصانه امتیاز جمع کند. حتی تعطیلات دو هفته‌ای لیگ هم تأثیر زیادی روی کیفیت استقلال نگذاشت و پسران استراماچونی همانی بودند که پیش از این دیده بودیم؛ باانگیزه، جنگجو و باروحیه. این همان فاکتورهایی بود که در آغاز فصل از آن بی‌بهره بودند اما حالا استقلال به معنی واقعی یک «تیم» شده. تیمی که نشانه‌های روشنی از «حال خوب رختکن» در نمایش درون زمین آن دیده می‌شود.
روزی که استراماچونی تصمیم گرفت سیستم تیمش را به 2-5-3 تغییر دهد، نگاه بدبینانه‌ای درباره این تغییر بزرگ وجود داشت اما این مربی ایتالیایی تصمیمش را گرفته بود و با وجود اینکه در اولین آزمون، دربی را با سیستم جدید باخت ولی از تصمیمش عقب‌نشینی نکرد. احتمالاً این مهم‌ترین تصمیم استراماچونی تا اینجای لیگ بوده. او شجاعانه به آنچه اعتقاد داشت، اصرار کرد و حالا نتیجه‌اش صعود به رده سوم جدول است. استقلال با 18 امتیازی که از شش دیدار اخیر گرفته، پس از حدود 1300 روز در جدول لیگ بالاتر از پرسپولیس قرار گرفته و این شاید بزرگترین دستاورد آبی‌ها از دیدار با نساجی بوده. استقلالی که سه سال پیاپی قهرمانی رقیب را به تماشا نشست و چهار فصل پیش هم جایی در کورس قهرمانی هفته آخر نداشت و تماشاگر رقابت پرسپولیس و استقلال خوزستان برای کسب عنوان قهرمانی بود.
استقلال حالا با صدر جدول فقط 2 امتیاز فاصله دارد و دست تصادف، قرعه‌کشی لیگ را طوری چیده که اگر استراماچونی دو بازی آینده مقابل سپاهان و شهرخودرو را پیروز شود، شانس بزرگی دارد که تا قبل از نیم فصل صدرنشین لیگ شود. این رویایی‌ترین سرنوشت ممکن برای استقلال است که فاصله طولانی از قعر چاه ناامیدی تا صدرجدول را با ماشین فرمول یک ساخت ایتالیا پیموده است.
استقلال دوشنبه در قائمشهر پیروز شد اما در ورزشگاه شهید وطنی نسبت به میانگین هفته‌های گذشته کمتر پاس داد و کمتر موقعیت ساخت. شاید چمن مصنوعی خراب ورزشگاه در تخریب شکل بازی دو تیم تأثیرگذار بود. بارها پرسیده شده و باز هم باید پرسید چطور می‌شود ورزشگاهی در سبزترین استان ایران، چمن مصنوعی داشته باشد؟