سام ستارزاده
دژاووی اواخر سده بیستم میلادی مدتی بود که برای آلمان یوآخیم لوو تکرار شده‌بود. آلمانی که پنج سال قبل در ماراکانا پرچم خود را درکنار چهارمین و مقتدرانه‌ترین جام‌جهانی تاریخ خود به اهتزاز درآورده‌بود، با افت فنی ستاره‌های پا به سن گذاشته‌اش دست‌و پنجه نرم می‌کرد. چه در روسیه که پس از هشتاد سال کناررفتن از جام‌جهانی در نخستین دور را تحمل‌کردند و چه در لیگ ملت‌های اروپا، آوردگاهی که در آن برابر مقهور نمایش هلند و فرانسه شدند. یوآخیم لوو چندی پیش وارد چهاردهمین سال سرمربیگری خود در تیم‌ملی آلمان شد؛ ولی برای بازگشت به جایگاه سابق خود نیاز داشت از فیفادی پیش‌رو بهترین استفاده ممکن را برای تزریق خونی تازه به پیکره نیمه‌جان مانشافت بگیرد.
هر اندازه که در این سال‌ها بزرگسالان ژرمن سایه‌ای از آلمان ویرانگر 2014 هم نبودند، تیم زیر 21 سال این کشور میوه برنامه‌ریزی بلندمدت و سرمایه‌گذاری کلانشان در فوتبال پایه را برای آلمان‌ها چید.
در همین دوران افول تیم اصلی که فتح جام کنفدراسیون‌ها بزرگ‌ترین دستاوردشان بوده‌است، شاگردان استفان کونتز پابه‌پای اسپانیا قله فوتبال جوانان اروپا را به تسخیر خود درآوردند. غلبه بر لاروخا در دیدار نهایی سال 2017، پیروزی کوچک ژرمن‌ها بوده‌است؛ ولی علی‌رغم این‌که ماتادورها در فینال یوروی امسال انتقام نبرد کراکو را در اودینه ایتالیا گرفتند، راه‌یافتن پنج بازیکن از این تیم خوش‌آتیه برد بزرگ‌تری برای فوتبال آلمان‌بود.
نادیم امیری، گلزن افغانی‌تبار فینال اودینه، به‌همراه سوات سردار، لوکا والدشمیت، رابین کخ و لوکاس کلاسترمن نام‌های جدید لیست یوآخیم لوو برای دیدار دوستانه با آرژانتین و مصاف با استونی بودند. از میان آنها، تنها کلاسترمن، مدافع کناری لایپزیگ، در ماه‌های قبل سابقه دعوت به تیم‌ملی را داشت. او برابر صربستان و هلند به گونه‌ای مطمئن عمل‌کرد که خیال لوو از بازی‌دادن به جاشوا کیمیچ در میانه میدان کاملاً آسوده باشد. والداشمیت، آقای گل یورو که در آن تورنمنت غیر از اسپانیا توپ را به دروازه سایر رقبای مانشافت دوخت، در هر دو دیدار ژرمن‌ها یکی از آغازگرها بود.
البته پوست‌اندازی آلمان‌هادر این پنج نفر خلاصه نمی‌شود؛ بلکه در دو بازی اخیر DFB جوان‌های باسابقه‌تر تیم نیز بار مسئولیت ستارگانی نظیر کروس و اوزیل را با موفقیت بر دوش کشیدند. کیمیش با 24 سال سن خود را میراث‌داری شایسته برای بازوبند کاپیتانی مانوئل نویر نشان‌داد.
سرخی گنابری در پیراهن سفید ملی به‌اندازه بایرن‌مونیخ درخشید. پاس کلاسترمن را از میان چهار مدافع آرژانتینی به تور دروازه رساند و دقایقی بعد به کای هاورتز 20 ساله کمک‌کرد تا طعم زدن گل ملی را بچشد. تیمو ورنر در 23سالگی یک گل انفرادی تماشایی به استونی زد تا گل‌های ملی‌اش دورقمی شوند. جولیان برانت و نیکولاس زوله نیز در ترکیب اصلی مانشافت به تعداد بازی‌های باکیفیت خود افزودند.
هرچند ازدست‌دادن پیروزی دوگله مقابل آرژانتین برای این آلمان جوان ناگوار بود، ولی فعلاً به نتایج نهایی دیدارهای نیومانشافت یوآخیم لوو نباید نگریست.
با توجه به این‌که بیش از نیمی از این بازیکنان هنوز مرز 25سالگی را نپیموده‌اند و تعداد بازی‌های ملی‌شان به تعداد انگشتان دست‌وپا نرسیده است، ارائه نمایش منظم در دورتموند و تالین می‌تواند پیش‌درآمدی باشد بر آلمانی که سال آینده و در جام ملت‌ها می‌خواهد بازگشتی تکراری برای خودشان و البته رعب‌آور برای سایر مدعیان رقم بزند.