فرشاد کاس نژاد
هر بار هنگام بازی با بحرین یاد معروف‌ترین بازی ایران - بحرین می‌افتم. در راه جام‌جهانی ۲۰۰۲، با میروسلاو بلاژویچ. آن ناکامی بزرگ در منامه. می‌توانستیم اولین صعود پی در پی به جام جهانی را جشن بگیریم اما همه رویاها بر باد رفت. جریانی که میروسلاو بلاژویچ در فوتبال ایران ساخته بود، بزرگتر از خود بلاژویچ بود. او اگرچه مربی شگفت‌انگیز جام جهانی ۹۸ بود و بعد به ایران آمده بود اما برای راه انداختن جریان آن دوگانه پرهیاهوی مربی ایرانی و مربی خارجی در فوتبال ایران بهترین گزینه نبود، برعکس تومیسلاو ایویچ که کاش چندین سال زودتر با او چنین جریان بزرگی در ایران پا می‌گرفت اما بلاژویچ چهره اول آن جریان در آغاز دهه ۸۰ شد و البته آنقدر پرهیاهو بود که بتواند آن جریان را پر سر و صدا جلوه دهد.
بلاژویچ اما بد باخت. در منامه یکباره تمام رویاها سوختند و بحرین با پرچم عربستان دور افتخار زد. آنها که می‌خواستند با بلاژویچ جریان سنتی فوتبال ایران را عقب برانند، حتی بیش از آنکه از ناکامی در راه جام‌جهانی حس ناامیدکننده‌ای داشته باشند، بلکه جریان دوست‌داشتنی چند الف بچه (تعبیر محمد مایلی‌کهن از روزنامه‌نگاران ورزشی حامی آن جریان) را شکست‌خورده دیدند و حسرت خوردند. اگرچه این هم مثل هر جریانی در فوتبال دوباره پا گرفت و اثر گذاشت.
فوتبال ایران با هجمه گسترده‌ای از سوی چهره‌هایی مثل علی پروین و ناصر حجازی مواجه بود و مخالفت با بلاژویچ نه فقط مخالفت با او، بلکه مخالفت با هر جریان نو در فوتبال ایران برای حفظ بازار کار بود. از این منظر آن شکست تلخ در منامه فوتبال ایران را دچار تردید، دردسر، جدل‌های دوباره و هزار و یک حکایت کرد.
داستان کشک بادمجان، بخش فانتزی قصه آن روزها بود. گفته می‌شد تیم ملی پیش از آن بازی کشک بادمجان خورده و این ناپرهیزی روی بازی بازیکنان اثر گذاشته است. سال‌ها بعد رضا چلنگر درباره آن روز گفت: «کشک بادمجان نبود ولی سفارت ما را در یک هتل میهمان کرد. ناهار خیلی مفصلی خوردیم و هیچ‌کس به غذاها نه نگفت. بلاژ عصبی شده بود و دید هیچ کنترلی روی تیم نیست. هضم این غذا ۶ ساعت قبل بازی سخت بود. فضای ورزشگاه را هم بد سازماندهی کرده بودند. هر بلندگوی بحرینی‌ها به اندازه من بود. تعداد کمی از تماشاگران ایران به ورزشگاه آمدند. آنها الفاظ رکیک فارسی را هم به کار می‌بردند و ما را عصبی می‌کردند. داور هم بازی از دستش در رفت؛ شاید هم تعمدی.»
بلاژویچ اما هرگز درباره آن بازی توضیح دقیقی نداد و سال‌ها بعد درباره کتابی حرف زد که می‌خواهد پیش از مرگش (که عمرش بیش باد) منتشر کند: «کتابی نوشته‌ام که تا زمان مرگم چاپ نخواهم کرد. در آن کتاب یک بخش مفصل به بازی ایران و بحرین اختصاص داده‌ام و در آن تمام جزئیات آن شب را نوشته‌ام تا ایرانی‌ها متوجه شوند در آن شب چه گذشت. به عمر خودم رازهای آن شب را افشا نمی‌کنم و تمامی آنها را در وجودم حفظ می‌کنم. امکان ندارد حرفی در این باره بزنم. کتاب من چند میلیون تیراژ خواهد داشت. پاسخ همه سؤالات را در آن می‌دهم.»
حالا دیگر مهم نیست بلاژویچ در کتابش چه می‌نویسد. فوتبال ایران باید پروازهای بلندتری می‌کرد تا آن شکست به خاطره‌ای مضحک تبدیل شود.
ایران - بحرین از نمای نزدیک
هلیو فلیپه دیاز سوسا مربی پرتغالی هدایت بحرین را بر عهده دارد که همانند مارک ویلموتس بعد از ناکامی حمرها در جام ملت ها به عنوان مربی این تیم انتخاب شده و البته سابقه شاگردی کارلوس کی روش سرمربی سابق ایران را در کارنامه دارد.
آخرین بازی ایران و بحرین در مرحله گروهی جام ملت‌های آسیا در سال 2015 برگزار شد که شاگردان کی‌روش با 2 گل توانستند این تیم را شکست دهند.
پرگل ترین بازی ایران و بحرین در سال 2011 در ورزشگاه آزادی برگزار شد که بحرین بعد از اخراج بازیکنش در نخستین ثانیه‌های بازی، در نهایت 6 گل از ایران دریافت کرد.
آخرین پیروزی بحرین مقابل ایران به سال 2009 باز می‌گردد که بحرینی‌ها توانستند با حساب 4 بر 2 تیم ملی را با هدایت علی دایی شکست دهند.
بحرین در فاصله کمتر از 3 ماه پیش توانست در عراق، با شکست تیم میزبان در بازی پایانی، قهرمان بازیهای غرب آسیا شود.
بهترین گلزن بحرینی‌ها اسماعیل عبداللطیف نام دارد که 33 سال سن دارد و تاکنون توانسته 40 گل به ثمر برساند.
مهمترین ستاره بحرین در حال حاضر عبدالله یوسف هلال است که در تیم اسلاویاپراگ بازی
می کند و تنها لژیونر این تیم است.
در سال 2012 گابریل کالدرون سرمربی آرژانتینی کنونی پرسپولیس هدایت بحرین را بر عهده داشت و بعد از گذشت حدودا یک سال و کسب نتایج نه چندان درخشان از کار برکنار شد.
قضاوت این دیدار را والنتین کووالینکو ازبکستانی برعهده خواهد داشت.
بزرگترین غایب بحرین در این بازی اسماعیل عبداللطیف است که در دیدار دوستانه برابر آذربایجان مصدوم شد و برای بازگشت به 10 روز زمان نیاز دارد و به این ترتیب دیدار برابر ایران را از دست داد.
سامان موحدی‌راد
آماده‌ای آقای ویلموتس؟
بعد از دو بازی آسان و دو بازی دوستانه حالا یکی از اولین بازیهای مهم تیم ملی در مرحله مقدماتی انتخابی جام‌جهانی در پیش است؛ دیداری که می‌توان آن را شروع جدی تیم ملی فوتبال با هدایت مارک ویلموتس دانست.
تیم ملی با دو پیروزی و مجموع 16 گل زده در هفته چهارم رقابت‌های انتخابی جام‌جهانی به مصاف بحرین می‌رود؛ تیمی که جزو قدرت‌های برتر آسیا نیست ولی همیشه یک حریف چغر و بدبدن برای تیم ملی کشورمان بود و در کنار عراق در این مرحله از رقابت‌های انتخابی جام‌جهانی از مهمترین رقبای تیم ملی به حساب می‌آید، به‌ویژه اینکه ما از رقابت با این تیم یک سابقه ذهنی بد با خاطراتی ناخوشایند هم داریم و این موضوع در کنار تحولات سیاسی منطقه در چندسال اخیر می‌تواند رقابت امشب در ورزشگاه ملی منامه را به یک محک و معیار مناسب برای مارک ویلموتس تبدیل کند.
نکته جالب ماجرا شاید اینجا باشد که وقتی کارلوس کی‌روش هم به تیم ملی آمد در همان نخستین بازی‌هایی که هدایت تیم را بر عهده داشت به مصاف بحرین رفت و با یک پیروزی پرگل برابر این تیم امضای خودش را پای تیم ملی زد و نزدیک به 8 سال بر صندلی تیم ملی نشست. شاید این تکرار تاریخی فرصتی برای ویلموتس هم باشد تا نشان دهد برد پرگل برابر کامبوج تنها درهم کوبیدن یک تیم ضعیف آسیایی نبود، بلکه شروع دورانی است که تیم ملی در آن قرار است پرشور و عطش بازی کند و به رقبایش رحم نکند. رقابت امشب برابر بحرین علاوه بر اینکه یک آزمایش مهم برای مارک ویلموتس است، تلاشی هم برای حفظ صدرنشینی تیم ملی است.
تیم ملی کشورمان از دو بازی خود 6 امتیاز دارد و در صدر جدول گروهش ایستاده است. در رتبه‌های بعدی عراق و بحرینی حضور دارند که هر دو 4 امتیازی هستند و امیدوارند با لغزش ایران خیلی سریع خودشان را به صدر جدول گروه برسانند. به علاوه اینکه زدن 16 گل در دو بازی توسط تیم ملی موجب شده سایر رقبای اصلی حسابی روی بازیهای تیم ملی و نتایج آن تمرکز کنند از این رو تداوم پیروزی‌های تیم ملی در این مرحله از رقابت‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد.
با این حال به‌نظر می‌رسد تیم ملی برای کسب سومین پیروزی پیاپی‌اش راه دشواری در پیش داشته باشد، خاصه اینکه بدانیم تیم ملی تا کنون موفق نشده در خاک بحرین این تیم را مغلوب کند. آیا مارک ویلموتس می‌تواند این رکورد ناراحت‌کننده را بشکند و به اولین مربی فاتح در منامه تبدیل شود؟ خودش که در کنفرانس خبری قبل از بازی با اشاره به همین طلسم شکست‌ناپذیری بحرین در منامه می‌گوید آمده تا تاریخ را عوض کند.