بر اساس امکانسنجی فیفا برای افزایش تیمهای جام جهانی
چرا ایران نمیتواند میزبان مشترک
جام جهانی باشد؟
بر اساس امکانسنجی فیفا برای افزایش تیمهای جام جهانی از 32 به 48 تیم که در آوریل 2018 منتشر شد ایران گزینه میزبانی مشترک با قطر برای برگزاری مسابقات جام جهانی نیست.
سه سال و یک ماه دیگر بزرگترین تورنمنت فوتبالی جهان این بار در خاورمیانه و در کشور کوچک قطر برگزار خواهد شد. ماجرایی که چالش اصلی قطریها در راه میزبانی این مسابقات از زمان در آمدن نام این کشور بهعنوان میزبان جام جهانی، مطرح شد ظرفیتهای این کشور برای برگزاری بازیهای 32 تیم فوتبال از سراسر جهان بود، آن هم در حالی که فیفا به دنبال افزایش تعداد تیمها بود. از همینرو فیفا در ارزیابی و امکانسنجی شرایط میزبانی مشترک این جام جهانی با توجه به افزایش تیمها از 32 به 48 تیم در دورههای آینده موضوع میزبانی مشترک قطریها را نیز بررسی کرد.
احتمال میزبانی مشترک ایران؛ صفر
در هفته گذشته آخرین بازدیدها از امکانات و ورزشگاههای کشور قطر پیش از سفر مسئولان فیفا به این کشور انجام شد. مسائلی چون استادیومها، اماکن تمرین و اقامت این کشور انجام شد و به نظر میرسد که قطر دارد آماده میشود تا آخرین جام جهانی 32 تیمی را البته به تنهایی برگزار کند.
فیفا در آوریل سال 2018 متنی 80 صفحهای را با عنوان امکانسنجی تغییر و افزایش تیمها از 32 به 48 تیم انجام داد و در آن ماجرای میزبانی مشترک قطر یا به بیان بهتر کمک کشور دیگری به قطر برای برگزاری مسابقات را بررسی کرد.
2/5 چالشهای کلیدی
قسمت دوم بخش 5 این متن امکانسنجی با سرفصل «امکانسنجی؛ گزینههای کاهش و چالشهای کلیدی» این است: «پتانسیل میزبان مشترک». در توضیح این قسمت آمده است که برای امکان برگزاری جام جهانی 2022 با 48 تیم نیاز به امکانات و پتانسیل ویژه و اضافی است که به طور خاص شامل: ورزشگاه، امکانات تیمها، محل اقامت، فرودگاهها و شبکههای حمل و نقل، امکانات برای هواداران است. همچنین این موارد باید بتوانند شرایط مورد نظر فیفا را احراز کرده و در مدت زمان مورد نظر آماده شوند.
در این قسمت همچنین آمده: از آنجایی که امکانات کشور قطر برای برگزاری بازیها با 32 تیم در نظر گرفته شده است برای برگزاری بازیها با 48 تیم این کشور نیازمند یک میزبانی مشترک است. البته انتخاب میزبان مشترک به شرایط زیادی از جمله رضایت کشور میزبان برگزاری جام جهانی دارد. علیرغم اینها برای مطالعه اهداف این امکانسنجی فیفا پارامترهای مختلف دیگری را نیز مدنظر دارد. این پارامترها شامل مواردی چون نزدیک بودن کشور به میزبان که فیفا محدودهای را انتخاب کرده است، کشوری که نامزد میزبانی مشترک میشود نباید با مسائلی چون درگیری و جنگ مسلحانه و مشمول مجازاتهای بینالمللی باشد. کشوری که برای میزبانی مشترک گزینه میشود نباید دچار تحریمهای اقتصادی و سیاسی باشد. همچنین زیرساختهای عملیاتی مهم ورزشی و غیر ورزشی از جمله استادیوم، امکانات تیمی، اسکان، فرودگاهها، شبکه حمل و نقل و... نیز باید در آن کشور مورد تأیید فیفا باشد.
اما موضوع مهم اینجا است که در ادامه این قسمت آمده است: فیفا با استفاده از این پارامترها لیست کوتاهی از کشورهایی که شرایط میزبانی مشترک با قطر دارند را تهیه کرده است که شامل 5 کشور عربستان سعودی، امارات متحده عربی، بحرین، کویت و عمان هستند.
3/5 ملاحظات ژئوپلتیکی
در بخش 5 و قسمت سوم این بخش به روابط سیاسی قطر با کشورهایی که از سوی فیفا شرایط میزبانی مشترک را دارند مورد بررسی قرار گرفته است. در ژوئن سال 2017 کشورهای مصر، عربستان سعودی، بحرین و امارات روابط دیپلماتیکشان با قطر را قطع کرده و دچار چالشهای جدی سیاسی شدند. این در حالی است که در زمان تهیه این گزارش کشورهای کویت و عمان روابط دیپلماتیکشان با قطر برقرار و مثبت بوده است.
چرا ایران نمیتواند؟
موضوع اصلی این است که در امکانسنجی فیفا و یافتن 5 گزینهای که میتوانند و شرایط میزبانی مشترک را دارند به دست آمده و نامی از کشور ایران نیست. ماجرای مهم بعدی این است که بعد از کنار گذاشته شدن بحرین، امارات و عربستان از بین گزینهها، عمان نیز انصراف داد و به نظر میرسد شاید کویت تمایلی به مشارکت نداشته باشد. از همه مهمتر اینکه جام جهانی 2022 قرار است با 32 تیم برگزار شود و بر اساس آخرین اظهارنظرهای فیفا این کشور پتانسیل و شرایط برگزاری مسابقات جام جهانی را به تنهایی دارد. شاید آنچه میتواند مورد توجه مسئولان ورزش و حتی دستگاههای دیگر قرار بگیرد حضور هزاران طرفدار فوتبال و توریست برای بازیهای جام جهانی در منطقه است و ایران میتواند نقش بهترین گزینه را برای جذب توریستهایی که از سراسر دنیا به خلیج فارس میآیند، داشته باشد.