تغییر مدیریت باشگاه استقلال در دستور کار وزارت ورزش قرار گرفته و به زودی فرد تازه‌ای به این سمت منصوب خواهد شد.
توییت مازیار ناظمی در جواب مصاحبه علی فتح‌الله‌زاده با خبرگزاری فارس خود دلیلی است واضح و روشن بر عزم تصمیم‌گیران باشگاه استقلال به اعمال تغییرات.
بدون شک اگر وزارت ورزش انگیزه‌ای برای حفظ مدیریت کنونی داشت آن را صراحتاً اعلام می‌کرد اما واکنش مازیار ناظمی نشان می‌دهد وزارت ورزش و جوانان به دنبال اتفاقات اخیر بخصوص در ماجرای جذب گری هوپر درپی اعمال تغییراتی در سطح مدیریت باشگاه استقلال است تا شاید از حواشی عظیمی که این حوزه را فرا گرفته و هر روز خبر تازه‌ای از اشتباه‌های مدیریتی به گوش می‌رسد، کاسته شود.
علی فتح‌الله‌زاده، مدیرعامل سابق باشگاه استقلال در مصاحبه‌ای از نقش مازیار ناظمی در ممانعت با ورودش به باشگاه استقلال پرده برداشته و گفته: «معاون وزیر (مازیار ناظمی) نمی‌گذارد من به عنوان مدیرعامل باشگاه استقلال انتخاب شوم» و مازیار ناظمی هم در جواب مدیرعامل سابق باشگاه استقلال این جملات را به زبان آورده است: «ایها الناس! بنده، نه قبلاً، نه الان، نه بعداً هیچ مخالفتی با شوالیه فتح‌الله‌زاده برای مدیر عاملی ندارم چرا که اساساً هیچ وقت مطرح نشده تا نظر بدهم.»
تکذیب نشدن تغییرات در فحوای کلام مازیار ناظمی حالا نگاه‌ها را متوجه وزارت ورزش و جوانان کرده تا تصمیم نهایی آنها برای انتخاب مدیرعامل جدید هویدا شود. به راستی چه کسی می‌تواند گزینه وزارت ورزش باشد؟ فتح‌الله‌زاده؟ کاظم اولیایی؟ واعظ آشتیانی یا فردی جدید و حتی یکی از اعضای کنونی هیأت مدیره که البته بعید است با توجه به گاف اخیر وزارت ورزش دوباره یکی از همین مدیران را بر رأس امور باشگاه مسلط کند چرا که موضوع اخیر از بعد خبری جنبه‌های منفی بسیاری برای باشگاه استقلال داشت.
به هر حال شاید روند انتخاب مدیرعامل جدید قدری هم به درازا بکشد و وزارت ورزش و جوانان تا انتخاب فردی که مد نظر دارد زمان بیشتری را صرف کند. پیش‌تر وقتی خبر تغییرات در باشگاه استقلال دهان به دهان می‌شد، وزارت ورزش و جوانان از فتحی حمایت  و عنوان می‌کرد که گزینه‌ای برای جانشینی او نیست. این واکنش حتی پیش از 2 پیروزی استقلال مقابل گل‌ ریحان و گل گهر که استقلال وضعیت نامناسبی داشت، به گوش می‌رسید اما ماجراهای اخیر راهی جز اعمال تغییرات باقی نمی‌گذارد تا شاید باشگاه استقلال از حجم عظیمی از حواشی نگران‌کننده خلاص شود و لااقل تصمیم‌ها به نحوی اتخاذ شود که از لابه‌لایش اهمال‌هایی نظیر آنچه در مذاکرات ترکیه رخ داد، تکرار نشود.