مجتبی رفیعی
8 سال پیش در چنین روزی تیتر یک روزنامه ایران ورزشی به تمرین تیم ملی فوتبال اختصاص داشت و اظهارات جالب کارلوس کی‌روش در خصوص اوضاع تیم ملی و باشگاه‌های ایران. درخواست کی‌روش این بود که او را وارد دعوا با مربیان ایرانی نکنند؛ درخواستی که خیلی زود معلوم شد اجابت نخواهد شد. کی‌روش تا آخرین روز حضور در ایران و حتی بعد از آن خواسته یا ناخواسته با مربیان ایرانی و غیرایرانی حاضر در لیگ درگیر بود اما آن روزها اوضاع آنقدر پیچیده و حاد نشده بود. کی‌روش که بازی با قطر را با تساوی به پایان رسانده بود، می‌دانست که باید بازی با بحرین به سود ایران به پایان برسد.
لیست تیم ملی اولین سؤالی بود که پیش روی نفر اول تیم ملی فوتبال ایران قرار می‌گرفت: «برخی بازیکنان ما تا شنبه شب درگیر بازی‌های لیگ بودند و هنوز به اردوی تیم اضافه نشده‌اند اما با توجه به اینکه با بازی سپاهان و سایپا بازی‌های این هفته لیگ به پایان می‌رسد، امیدوارم صبح دوشنبه تمام بازیکنان به اردوی تیم اضافه شوند. در حال حاضر 22 بازیکن در فهرست هستند و یک بازیکن هم از بازی سایپا ـ سپاهان به تیم ملی دعوت می‌شود.» کی‌روش در پاسخ به سؤالی درباره وضعیت اشکان دژاگه هم توضیحاتی می‌دهد که نشان می‌دهد او به جذب این بازیکن تمایل دارد.
سرمربی سابق تیم ملی در پاسخ به این سؤال که آیا از سوی مربیان لیگ برتر با او تماسی گرفته شده است، گفت: «بعد از بازی با فلسطین سمیناری داریم که تمام مربیان لیگ برتری در آن حاضر می‌شوند. ما گرد هم می‌آییم تا درباره تیم ملی صحبت کنیم. از همه مربیان می‌خواهم که برای دیدن بازی ایران مقابل فلسطین به استادیوم آزادی بیایند. فعلاً مشکل خاصی نداریم و تنها مسأله تیم ملی مصدومیت قاسم حدادی‌فر است.»
کی‌روش در پاسخ به سؤال خبرنگاری درباره اینکه برخی از مربیان داخلی، فلسطین را حریف تدارکاتی خوبی برای ایران نمی‌دانند، ادامه می‌دهد: «درستش این است که اگر حرفی زده می‌شود و از کسی نقل قول می‌شود گفته شود که چه کسی این حرف را زده، اگر جواب من را می‌خواهید نام کسانی که چنین حرفی را زده‌اند بگویید.» او پس از جواب خبرنگار که می‌گوید مظلومی این حرف را زده، طور دیگری واکنش نشان می‌دهد تا رودرروی مربیان لیگ برتری قرار نگیرد: «من از طریق کنفرانس با آقای مظلومی صحبت نمی‌کنم. شما هم بهتر است به عنوان خبرنگار اگر سؤالی دارید، خودتان بپرسید نه اینکه اینجا نقل قول دیگر مربیان را بازگو کنید. من در رسانه‌ها علیه همکارانم حرف نمی‌زنم.»
حالا دوران کی‌روش گذشته است و عصر ویلموتس آغاز شده است. باید اندیشید که این کارلوس کی‌روش که در اوایل تصدی نیمکت تیم ملی اینچنین به صراحت از همکارانش دفاع می‌کند و خود را با آنها در یک تیم قرار می‌دهد، چگونه و در چه فرآیندی تبدیل به آن چهره خشمگین شد که سخن هیچ‌یک از مربیان شاغل در لیگ ایران را نمی‌پذیرفت و هیچ انتقادی را برنمی‌تافت. شاید فهمیدن این موضوع به همه‌مان یاری رساند تا ویلموتس را در آن مسیر قرار ندهیم.