عناوین این صفحه
جستجو بر اساس تاریخ
نظرسنجی
شماره : 7028 /
۱۴۰۱ دوشنبه ۱۹ ارديبهشت
|
گاهی به نیمکت اعتماد کن!
سام ستارزاده
پرسپولیس در فصل جاری ستارههای دانه درشت قابل توجهی را از دست داده که شاید مهمترین آنها در خط دفاع باشد. آنجا که با جدایی کنعانی دژ مستحکم سرخها دومین مهره تأثیرگذار خود را از دست داد و با حفرهای مواجه شد که پر کردن آن به این سادگی امکان پذیر نبود. تزلزل در خط دفاعی و تعداد قابل توجه گلهای خورده مصداق عینی این نگاره است. با وجود این در مقطع پایانی فصل آرام آرام میتوان روی نفرات تازهوارد و جانشین حساب باز کرد.
حضور کمرنگ مدافع محبوب یحیی گلمحمدی در ۹ بازی متوالی پرسپولیس در زمستان، کافی بود تا کادر فنی سرخها ارزش الماس نیشابوری خود را بدانند؛ دیدارهایی که نعمتی تنها در یکی از آنها در ترکیب اصلی قرار گرفت و حاصل 8 بازی دیگر، سوختن ۴ کلینشیت و از دست رفتن سوپرجام بود. با تزویج دوباره نعمتی و سیدجلال حسینی باتجربه در قلب خط دفاعی سرخپوشان، آرامش حتی در روز 10نفرهشدن پرسپولیس به دژ دفاعی این تیم بازگشت. بازگشت مدافع ۲۶ساله به ترکیب تیم اما روی خط حمله قرمزها نیز تأثیرگذار بوده.
یکی از عجایب درخشش دوباره نعمتی در پرسپولیس، این است که این مدافع که پیشتر هیچگاه پایش به گلزنی باز نشده بود، در دو ماه اخیر، دو مرتبه در شهرآورد ۹۸ و جدال با پیکان، سرش به گلزنی باز شده است. قابل توجهتر آنکه هر دو گل اخیر نعمتی، روی ضربات ایستگاهی که رامین رضاییان آنها را نواخته، ثبت شدهاند.
قد نعمتی (۱۸۲ سانتیمتر) در مقایسه با میانگین مدافعان لیگ کشورمان، قامت بسیار بلندی محسوب نمیشود؛ اما پس از بازگشت رضاییان به جمع پرسپولیسیها، هماهنگی بینظیر وی با مدافع – هافبکی که حتی میتواند درصورت بازگشت به تیم ملی یکی از ایستگاهیزنهای اصلی آن باشد، از او سلاحی مرگبار حتی در محوطه جریمه رقبا ساخته؛ سلاحی که در هفتههای حساسی که دروازههای تنگ لیگ برتر تنگتر هم میشوند، میتواند گرهگشای بازیهای چالشبرانگیز پرسپولیس یحیی باشد.
نیمنگاه پرسپولیس به استقلال
از اونهایی که حواسش نیست!
مازیار فیروزی
دیروز یکی از آن دوآتشههای پرسپولیسی را دیدم که میگفت: «موتور تیم دیر روشن شد. خیلی از امتیازها از دست رفت و حالا جبران همین 4 امتیاز با استقلال سخت است.آنها ببازند ما نمیبریم!»
خیلی از هواداران پرسپولیس را دیدهام که نطقهایی اینچنینی میکنند. البته هستند خیلیها هم که چشم انتظار لغزش دیگری از سوی رقیب سنتیشان هستند تا شاید در 5 هفته پایانی دوباره ردای قهرمانی بر تن کنند. کسی چیزی نمیداند. فوتبال است و هزار و یک اتفاق. توپ گرد است و زمین صاف. اینجا گاهی معجزاتی اتفاق میافتد باور نکردنی. حالا روی دیگر سکه را برگردانیم. این استقلال همان طور که سرمربیاش گفته: «نمیبازد.» نمیبازد و بدون باخت و با چند امتیاز اختلاف قهرمان میشود. با این حال دنیا برای پرسپولیسیها تمام نخواهد شد. این قبول که 4 امتیاز از رقیب خودشان عقب هستند اما در هفتههای پایانی بهتر است پله پله پیش بروند و بازی به بازی همه چیز را رصد کنند. روی کاغذ چیزی تمام نشده و میتوان برای هر مسابقه برنامه داشت. سرخپوشان اولین کاری که باید بکنند این است؛ در بازیهای خودشان هیچ امتیازی از دست ندهند و امیدوار به این باشند که استقلال امتیاز از دست بدهد. آنها اگر آرامشی را که در بازی با پیکان داشتند در بازی با ذوب آهن هم داشته باشند، میتوانند امیدوار به این باشند که شاید معجزهای فوتبالی به کمکشان بیاید و شاید بتوانند «دبل هت تریک» کنند؛ شاید... البته فعلاً باید بازی با ذوبآهن را بچسبند!
روزهای دور از اوج
یونس علیزاده
با کلی تبلیغ و سر و صدا، رامین رضاییان بالاخره به پرسپولیس بازگشت. یک ساعت در میان، میگفتند این انتقال رخ نمیدهد و حسابی به مخاطبان فوتبال در ایران استرس و هیجان دادند اما در نهایت، رامین آمد تا سمت راست پرسپولیس، شرایط بهتری پیدا کند. او به جای مهدی شیری راهی اردوگاه سرخ شد و در همان بازی اول، آنقدر انگیزه نشان داد تا دل هواداران را گرم کند اما هر چه گذشت، از شرایط ایدهآلی که در نظر هواداران بود، دورتر شد. مشخص نیست چرا رامین به چنین وضعیتی رسیده که دیگر با هر استارت خود، نمیتواند یک شانس گل بسازد. انتظار طرفداران پرسپولیس این است که تیمشان با وجود رضاییان، «راستحمله» شود و تعداد گلهای بیشتری از آن سمت بزند. رامین یک گلساز ذاتی است که اگر روی غلتک بیفتد، میتواند هر خط دفاعی را بلرزاند. او این کار را بلد است اما آیا این رامین، همان مدافع راستی است که در جام جهانی درخشید و یا در پرسپولیس، به بازیکنی غیرقابل مهار تبدیل شده بود؟ پاسخ این سؤال، منفی است. او هنوز نتوانسته به بازیکنی تبدیل شود که با قدرت از او دفاع کنیم و بگوییم حقش است دوباره به کمپ تیم ملی بازگردد. موتور رامین اگر گرم شود، یکتنه میتواند پرسپولیس را به جلو بکشاند. او یک ستاره است اما به نظر میرسد از روزهای اوج دور شده آن هم در شرایطی که هم باید به پرسپولیس کمک کند و هم شانس رسیدن به تیم ملی را برای خودش پررنگ کند. او 5 بازی فرصت دارد تا سمت چپ دفاع تیمهای حریف را تخریب کند و مهاجمان تیمش را تغذیه کند. قرارداد رامین در پایان فصل به اتمام میرسد و همین امر میتواند انگیزههای بیشتری برای او بسازد چون درخشش در این بازیها، قراردادش را چربتر میکند.
تغییر رویه گلمحمدی به نفع پرسپولیس و لیگ برتر
تمکین از داور؛ آنچه فوتبال ایران نیاز دارد
آرمن ساروخانیان
پرسپولیس در بازی با پیکان که برایش حیاتی بود، خیلی زود 10 نفره شد. اخراج عالیشاه پرسپولیس را مجبور کرد حدود یک ساعت با یک بازیکن کمتر بازی کند و بردن در این شرایط کار آسانی نبود. با آنچه در فوتبال ایران دیدهایم، انتظار میرفت که گلمحمدی بعد از بازی به این تصمیم داور اعتراض کند، ولی در واکنشی غیرمنتظره اخراج را تأیید کرد و گفت: «من از آن بالا (سکوی ورزشگاه) ندیدم ولی آن چیزی که بچهها گفتند، پای عالیشاه به شکم حریف برخورد کرد. فکر میکنم تصمیم داور درست بود. در نگاه اول این تصمیم سخت بود اما با توجه به تصاویری که بچهها دیدند، این تصمیم درست بود.»
شاید گروهی بگویند که سرمربی پرسپولیس به خاطر برد تیمش تصمیم داور را تأیید کرد و اگر نتیجه چیز دیگری بود به اخراج عالیشاه اعتراض میکرد، ولی پیش از این بارها دیدهایم که مربیان تیم برنده هم از تصمیمات داور ناراضیاند. باوری کلی میان مربیان لیگ وجود دارد که بهتر است همیشه به قضاوت بازیها اعتراض کنند و با ژست طلبکاری میتوانند داور بازی بعدی را تحت فشار قرار دهند. تمام تیمهای لیگ برتر طبق حساب و کتابهای ویژهشان امتیازاتی از بازیهای قبلی طلبکارند، در حالی که از نظر منطقی امکان ندارد که تمام تیمها از داوری زیان ببینند و گروهی هم باید سود برده باشند.
گلمحمدی که در این فصل برای نتیجه گرفتن تحت فشار است، کنار زمین عصبیتر و پرخاشگرتر از فصول قبل بوده؛ رفتاری که از او کمتر دیده بودیم. اوج آن در بازی برگشت دربی بود که کارت قرمز گرفت و بابت آن محروم شد. واکنش سرمربی پرسپولیس بعد از بازی هفته گذشته نشانهای است که ظاهراً رویهاش را تغییر داده است. به گلمحمدی این انتقاد وارد شده بود که تنش او کنار زمین و اتاق کنفرانس میتواند به بازیکنان هم منتقل شود و تأثیر منفی در عملکرد تیم داشته باشد. برعکس آرامش او هم میتواند به تمام تیم تسری پیدا کند؛ چیزی که بازیکنان در این هفتههای حساس به آن نیاز دارند. تمکین از تصمیمات داور برای لیگ برتر هم الگوی مناسبی است و میتواند التهابی را که اکثریت طرفداران فوتبال از آن عاصی شدهاند، کمتر کند.
عددبازی
1 پرسپولیس تا پیش از این بازی ۲۴ بار بر پیکان غلبه کرده بود که این بیشترین پیروزی تیمی مقابل تیم دیگر در تاریخ لیگ برتر است و این رکورد جالب با پیروزی 25 ادامه یافت. همچنین پرسپولیس در ۸ مصاف قبلی برابر پیکان به پیروزی رسیده بود و با کسب پیروزی نهم در بازی این هفته با رکورد بیشترین برد متوالی در تاریخ لیگ برتر برابر شد. تیم جوانمرگ شده پاس نیز با کسب 9 پیروزی متوالی برابر سایپا در این رکورد جالب با پرسپولیس شریک است.
2 پرسپولیس یک رکورد جالب دیگر هم در برابر پیکان ثبت کرد. پرسپولیس تا پیش از بازی برابر پیکان در ۲۸ بازی اخیر خانگی باختی نداشت و با برد مقابل پیکان به عدد 29 رسید تا به تنهایی رکورددار نباختن در خانه در تاریخ لیگ برتر شود. پرسپولیس حالا بهترین تیم دیدارهای خانگی لیگ است. در مقابل پیکان در این فصل آمار خوبی در بازیهای خارج از خانه داشت و در بازیهایی که میهمان بوده باختی نداشته؛ حتی برابر استقلال صدرنشین. با شکست مقابل پرسپولیس این رکورد پیکان شکسته شد تا خودروسازان تهرانی نخستین شکست خارج از خانه خود را در این فصل تجربه کنند.
3 *یکی از جذابیتهای بازی پرسپولیس و پیکان تقابل یحیی گلمحمدی و مجتبی حسینی بود که سابقه طولانی همکاری با یکدیگر را دارند. در ۳ تقابل قبلی این دو سرمربی، هیچ وقت مجتبی حسینی به پیروزی نرسیده بود و با برد این هفته پرسپولیس برابر پیکان این آمار به عدد 4 رسید تا طلسم ناکامیهای حسینی برابر همکار سابقش گلمحمدی ادامه داشته باشد.
4 حامد لک مقابل پیکان پس از 75 روز موفق شد در ورزشگاه آزادی دروازهاش را بسته نگه دارد. آخرین کلین شیت این دروازهبان در ورزشگاه آزادی به دیدار هفته هجدهم در لیگ برتر مقابل آلومینیوم برمیگردد. در بازیای که پرسپولیس موفق شد با نتیجه 2 بر صفر تیم اراکی را شکست دهد، در آن بازی حامد لک حراست از چهارچوب دروازه را برعهده داشت. بعد از بازی با آلومینیوم که در تاریخ ۲۹ بهمن ۱۴۰۰ برگزار شد، پرسپولیس به جز بازی مقابل پیکان در ۷ بازی به میدان رفت که حاصل آن ۳ تساوی، ۲ برد، ۲ شکست، ۹ گل زده، ۹ گل خورده و تنها یک کلین شیت (مقابل هوادار) بود.
منبع:Metrica
برد مهم پرسپولیس در کورس
مرتضی فنونیزاده
پرسپولیس در برابر پیکان بازی را خوب و طوفانی شروع کرد و زود هم به گل رسید اما اخراج عالیشاه شرایط بازی را تغییر داد. عالیشاه در همان 30 دقیقه اول بهترین بازیکن میدان بود. سرخپوشان حدود 60 دقیقه 10 نفره بازی کردند و توانستند یک برد خوب به دست بیاورند. حضور سیدجلال حسینی نظم خوبی به خط دفاعی پرسپولیس داده بود. این برد برای پرسپولیس در جدول و کورس قهرمانی نیز بسیار مهم بود چون استقلال هم امتیاز از دست داد و فاصله دو تیم در صدر جدول کاهش پیدا کرد.
پیکان مقابل پرسپولیس آن تیم مقتدر همیشگی نبود. به نظر میرسید بازیکنانش خسته و سنگین بودند. این همان تیمی بود که مقابل استقلال خیلی خوب بازی کرد اما مقابل پرسپولیس تا صبح هم نمیتوانست گل بزند. در برابر پیکان شاهد تداوم نمایشهای ضعیف شرزود تمیروف مهاجم ازبکستانی در ترکیب پرسپولیس بودیم. تمیروف اصلاً فوتبال بلد نیست! در این چند بازی که او برای پرسپولیس بازی کرده چه کار مفیدی انجام داده؟ حامد لک هم بعد از چند هفته به چهارچوب دروازه بازگشت و عملکرد بدی نداشت اما وقت تلف کردنهای او بسیار زشت بود. لک باید بداند پرسپولیس با تیمهایی مثل صباباتری و راهآهن فرق دارد. در پرسپولیس نباید بازیکن وقتکشی کند. او مقابل پیکان بدون هیچ گونه برخوردی خودش را به زمین میانداخت و در نهایت داور هم به او کارت زرد نشان داد. این رفتار در شأن تیم بزرگ پرسپولیس نیست.
شانس استقلال بیشتر از پرسپولیس
آرمن ساروخانیان
پرسپولیس در بازی با پیکان که برایش حیاتی بود، خیلی زود 10 نفره شد. اخراج عالیشاه پرسپولیس را مجبور کرد حدود یک ساعت با یک بازیکن کمتر بازی کند و بردن در این شرایط کار آسانی نبود. با آنچه در فوتبال ایران دیدهایم، انتظار میرفت که گلمحمدی بعد از بازی به این تصمیم داور اعتراض کند، ولی در واکنشی غیرمنتظره اخراج را تأیید کرد و گفت: «من از آن بالا (سکوی ورزشگاه) ندیدم ولی آن چیزی که بچهها گفتند، پای عالیشاه به شکم حریف برخورد کرد. فکر میکنم تصمیم داور درست بود. در نگاه اول این تصمیم سخت بود اما با توجه به تصاویری که بچهها دیدند، این تصمیم درست بود.»
شاید گروهی بگویند که سرمربی پرسپولیس به خاطر برد تیمش تصمیم داور را تأیید کرد و اگر نتیجه چیز دیگری بود به اخراج عالیشاه اعتراض میکرد، ولی پیش از این بارها دیدهایم که مربیان تیم برنده هم از تصمیمات داور ناراضیاند. باوری کلی میان مربیان لیگ وجود دارد که بهتر است همیشه به قضاوت بازیها اعتراض کنند و با ژست طلبکاری میتوانند داور بازی بعدی را تحت فشار قرار دهند. تمام تیمهای لیگ برتر طبق حساب و کتابهای ویژهشان امتیازاتی از بازیهای قبلی طلبکارند، در حالی که از نظر منطقی امکان ندارد که تمام تیمها از داوری زیان ببینند و گروهی هم باید سود برده باشند.
گلمحمدی که در این فصل برای نتیجه گرفتن تحت فشار است، کنار زمین عصبیتر و پرخاشگرتر از فصول قبل بوده؛ رفتاری که از او کمتر دیده بودیم. اوج آن در بازی برگشت دربی بود که کارت قرمز گرفت و بابت آن محروم شد. واکنش سرمربی پرسپولیس بعد از بازی هفته گذشته نشانهای است که ظاهراً رویهاش را تغییر داده است. به گلمحمدی این انتقاد وارد شده بود که تنش او کنار زمین و اتاق کنفرانس میتواند به بازیکنان هم منتقل شود و تأثیر منفی در عملکرد تیم داشته باشد. برعکس آرامش او هم میتواند به تمام تیم تسری پیدا کند؛ چیزی که بازیکنان در این هفتههای حساس به آن نیاز دارند. تمکین از تصمیمات داور برای لیگ برتر هم الگوی مناسبی است و میتواند التهابی را که اکثریت طرفداران فوتبال از آن عاصی شدهاند، کمتر کند.
پرسپولیس از همه بهتر است
محمد پنجعلی
پرسپولیس در برابر پیکان با اینکه بخش عمده بازی را 10 نفره سپری کرد، عملکرد بسیار خوبی داشت و کاملاً برتر از پیکان بود. قابل پیشبینی نبود پرسپولیس پس از یک هفته پُرحاشیه چنین عملکردی را از خود نشان دهد. پرسپولیس تیمی بزرگ بوده و با حاشیهزاده شده اما همین که بازیکنان آمادگی مدیریت این حواشی را دارند و حاشیهها روی آنها تأثیر نمیگذارد، اتفاق بسیار خوبی محسوب میشود. نقطه تاریک پرسپولیس در این بازی شرزود تمیروف مهاجم ازبکستانی بود که باز هم عملکرد ناامیدکنندهای داشت. ما به نظرات مربیان احترام میگذاریم، اما تاکنون چیزی از تمیروف ندیدیم. مشخص است که این بازیکن استرس دارد و اگر یک گل بزند، شرایط بهتری پیدا میکند. 90 درصد بازیکنان تیم ملی ایران در فوتبال اروپا بازی میکنند و به نظرم بازیکنان خارجی که به فوتبال کشورمان میآیند، باید سطحی فراتر از آسیا داشته باشند. درباره شانس قهرمانی سرخپوشان در لیگ بیستویکم باید گفت فوتبال قابل پیشبینی نیست. گاهی ممکن است بازی گره بخورد یا اشتباه داوری به ضرر تیم رخ بدهد، اما پرسپولیس اکنون از همه تیمها بهتر بازی میکند. تیم این همه بازیکن از دست داده، اما توپ را به زیبایی در زمین به حرکت درمیآورد و دیدیم چقدر موقعیت ساخت. پیشتر هم گفته بودم پرسپولیس نباید امتیاز از دست بدهد؛ چون استقلال باز هم امتیاز از دست میدهد. اگر پرسپولیس امتیازی از دست ندهد، به قهرمانی در لیگ برتر خوشبین هستم.
پرسپولیس ؛ گاهی خنده گاهی گریه
سینوس سرخ
آیسان سعیدی
پرسپولیس برابر پیکان درست در همان مسیری طی طریق کرد که در فصل جاری بدل به سلوک آنها شده. تیمی که روزی به اندازهای بد، ضعیف و نومیدکننده ظاهر میشود که برابر پدیده قعر جدولی تا مرز شکست پیش میرود و با خوش شانسی از ناکامی فرار میکند و به تساوی میرسد و در روز دیگر برابر استقلال صدرنشین یک بازی رو به جلو، تهاجمی و برتر را ارائه میدهد که با بدشانسی و با یک یار کمتر گل تساوی را میپذیرد تا از برد محروم شود. در برابر پیکان روی دوم سکه پرسپولیس را دیدیم. تیمی که از ثانیه نخست با اتکا به حضور هوادارانش حریص و گرسنه بود و حریف چغر خود را چنان در منگنه قرار داد که خیلی زود به گل برتری رسید. سرخها به اندازهای در این بازی روان و برتر بودند که حتی اخراج زودهنگام عالیشاه نیز نتوانست جلودار آنها باشد و با وجود یک ساعت بازی با یار کمتر همچنان دست بالا را در بازی داشت و به گل دوم رسید تا یک پیروزی قاطعانه و خوب را جشن بگیرد. بردی که فاصله آنها تا صدر جدول را کاهش داد تا تنور رقابت کماکان داغ و جذاب باقی بماند. نباید فراموش کرد که این برد برابر پیکانی به دست آمده که در فصل جاری بهترین تیم بیرون خانه بوده و همه حریفان بزرگ از استقلال گرفته تا سپاهان را جان به لب کرده، اما پیکان تیغدار مجتبی حسینی در برابر پرسپولیس راحتتر از حد تصور سپر انداخت.
سرخها این هفته باید در اصفهان به مصاف ذوبآهن بروند. تیمی که بعد از یک نیمفصل خوب، ناگهان به سراشیبی افتاده و هرگز نشانی از تیم زمخت و تیغدار نیمفصل اول ندارد. تیمهای مهدی تارتار متأثر از روحیه سرمربی خود فوتبال را دینامیکی و فیزیکی بازی میکنند اما اگر پرسپولیس همان تیم باطراوت بازی با پیکان باشد، ذوبآهن بیرمق این روزها نمیتواند با خشونت هم آنها را متوقف کند. البته فراموش نکنید که پرسپولیس با حرکت سینوسی در این فصل خو گرفته و هرگز حال دورانش یکسان نیست و اگر این مدار سینوسی در نقطه پایین خود قرار بگیرد، حتی میتوان روی برد ذوبآهن شرط بست!
پرسپولیس میتواند در اصفهان کماکان به قهرمانی امیدوار بماند اگر روی جذاب و مخوف این فصل را ببینیم.
آتشبس میان هواداران پرسپولیس و کادر فنی
خروج موقت از گوشـــه رینـــگ
سعید زاهدیان
تا بازیکن و مربی تیمی نباشی که 40 میلیون هوادار دارد و 5 سال متوالی قهرمان لیگ شده، درک درستی از واژه «فشار انتقادات» برایتان ملموس نیست؛ اما آنچه این روزها در پرسپولیس میگذرد، پرس شدید هوادارانی است که تا همین چند وقت پیش قاطع و محکم پشت مربی و بازیکنان بودند اما دو نتیجه بد و فاصله
6 امتیازی با صدر و رقیب سنتی باعث شد تا 5 فصل درخشان قبلی فراموش شود و هواداران تیم را به گوشه رینگ بیندازند.
همه چیز از هفته بیست و سوم و دربی شروع شد. پرسپولیس بازی برده را از دست داد؛ آنهم در دقایق پایانی و با اشتباه و تصمیمات دیرهنگام کادرفنی. اگرچه یحیی گلمحمدی تلاش کرد داور را مقصر این اتفاق جلوه دهد اما مخاطب فوتبال که سالها بازیهای تیم محبوبش را دنبال میکند، آنقدر میفهمد که یحیی گلمحمدی نتوانست دست مجیدی را بخواند و زودتر از او دست به تعویض بزند و سمت راست استقلال که نقطه قوت این تیم بود را ببندد.
بعد از این بازی و متعاقب آن تساوی مقابل هوادار باعث اعتراض شدید هواداران شد. کنار رفتن از جام حذفی بهدلیل شکست مقابل آلومینیوم هم بر شدت انتقادات افزود؛ البته حذف استقلال به پرسپولیسیها کمک کرد تا کمتر زیر تیغ انتقادات بروند.
در ماههای اخیر، یحیی گلمحمدی و تعدادی از بازیکنان بهشدت در فضای مجازی مورد نقد بودند و این نقدها هم وارد است. درست مثل زمانی که پرسپولیس موقعیتهای بیشماری خلق میکرد اما مهاجم تمامکننده نداشت. آن روزها هم کادرفنی بهشدت تحت فشار بود اما حمید مطهری این حرف را نمیپذیرفت و بر این باور بود که ما راههای مختلفی را برای گل زدن تمرین میکنیم و تمرین اختصاصی هم داریم. قهرمانی پرسپولیس در پایان آن فصل که به مدد خریدهایی نظیر شهریار مغانلو و بازگشت مهدی ترابی بهدست آمد، فشار سنگین را از دوش کادر فنی و بازیکنان برداشت.
اما این فصل، آنقدر اوضاع پرسپولیس بد بود که کادر فنی را تا مرز کنارهگیری پیش برد؛ 6 امتیاز فاصله با صدر جدول و کنار رفتن از جام حذفی باعث شد تا هواداران علنی از یحیی گلمحمدی بخواهند که استعفا کند و از پرسپولیس برود. اما شاید تعطیلی یکماهه لیگ برای هر تیمی بد بود، برای گلمحمدی و پرسپولیس اتفاق خوشایندی شد و حمید مطهری که هیچ نقدی را تا این مقطع نمیپذیرفت، اعتراف کرد که اعتراضها را قبول دارد و بزودی تغییراتی در پرسپولیس اتفاق میافتد. حامد لک که مورد غضب کادر فنی بود، به تمرینات برگشت. فشار تمرینها بالا رفت و برخلاف ماههای قبل که تمرین پرسپولیس به یک ساعت کار کمفشار خلاصه میشد، یحیی با تمرینات سنگین تیمش را برای شروع 6 هفته پایانی آماده کرد. در شروع لیگ، پرسپولیس 3 امتیاز مهم از پیکان گرفت؛ درست در روزی که استقلال در اصفهان 3 امتیاز از دست داد تا فاصله به 4 امتیاز برسد و هواداران کمی امیدوار شوند. از طرفی پیروزی برابر پیکان درحالی که امید عالیشاه حوالی دقیقه 30 اخراج شد و پرسپولیس با 10 بازیکن نهتنها بازی برده را نباخت بلکه موفق شد گل دوم را هم بزند.
مهمترین نکته در این روزهای پرسپولیس، فشار انتقادات و مسائل روحی و روانی است؛ اگر آنها از امروز بازیهای خود را ببرند و امتیاز از دست ندهند، هواداران پرسپولیس آنقدر صبور هستند که به انتظار بنشینند تا شاید استقلال مقابل فولاد، مس رفسنجان، آلومینیوم و دو تیم نفت مسجد سلیمان و پدیده که درحال سقوط هستند، امتیاز از دست بدهد و پرسپولیس جبران مافات کند.
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|
ویژه نامه | آرشیو