پرسپولیس یکی دیگر از بزرگان و نامداران باشگاهش را به خاطر درگیری با ویروس کرونا از دست داد. به قول یکی از دوستان پرسپولیسی کرونا 3 - پرسپولیس صفر. هنوز داغ از دست دادن مهرداد میناوند و علی انصاریان تازه است که حمید جاسمیان مرد سپیدمو و بزرگ فوتبال ایران هم از بین‌مان رفت.

جاسمیان حدود دو هفته در بیمارستان بستری بود و شرایط خوبی نداشت اما در نهایت تسلیم شد و به دیار باقی شتافت. او یکی از بهترین و بزرگترین مدافعان میانی تاریخ فوتبال ایران بود که از هواداران لقب سیم خاردار گرفت و در کوچ دسته جمعی بازیکنان شاهین به پرسپولیس یکی از مهم‌ترین و شناخته شده‌ترین چهره‌ها به حساب می‌آمد که اولین کاپیتان پرسپولیس هم شد.

جاسمیان متولد 1315 در آبادان بود؛ از آن خوزستانی‌های محجوب که در فن فوتبال هم نظیر نداشت. در یکی دو سال اخیر بعضاً او را در تمرین تیم پیشکسوتان پرسپولیس سرحال و قبراق می‌دیدیم که در دهه نهم زندگی‌اش بدون بیماری خاصی کنار زمین حاضر می‌شود و نشانی از ناراحتی در وجودش نیست اما کرونای لعنتی پیر و جوان و اسطوره و گمنام نمی‌شناسد.

حمید جاسمیان در شامگاه شنبه 5 اردیبهشت 1400 چشم از جهان فرو بست و ظهر دیروز در بهشت زهرا(س) به خاک سپرده شد. او در قطعه نام‌آوران با فاصله یک مزار نسبت به مهرداد میناوند در خاک آرام گرفت. در مراسم تشییع جنازه و تدفین آن مرحوم برخی پیشکسوتان پرسپولیس مثل علی پروین، محمد پنجعلی، رحیم یوسفی، سعید عزیزیان و تعدادی از لیدرها و هواداران قدیمی تیم حضور داشتند ضمن اینکه جعفر سمیعی هم حضور کوتاهی در این مراسم داشت.

روزنامه ایران ورزشی نیز درگذشت این فوتبالیست بزرگ را به خانواده آن مرحوم، شاهین، پرسپولیس و فوتبال ایران تسلیت می‌گوید.

 

گمانه زنی‌ها درباره ترکیب پرسپولیس وقتی به پایان رسید که مشخص شد یحیی تیم اصلی‌اش را به مصاف الوحده فرستاده و دنبال رسیدن به رکوردهاست. ترکیبی که نسبت به روز اول مسابقات و بازی رفت با همین الوحده دو تغییر داشت؛ عیسی آل‌کثیر و میلاد سرلک.

بازی هنوز گرم نشده بود که پرسپولیس گل خورد و شوکه شد. مجموعه اشتباهات مدافعان پرسپولیس که ماتاش اسلوونیایی را آزاد گذاشته بودند باعث شد تا این مهاجم بلند قامت با حرکتی تکنیکی و ضربه‌ای غیر قابل مهار از زاویه بسته تور دروازه پرسپولیس را بلرزاند.

پرسپولیس بعد از این گل 15 دقیقه نمایش فوق‌العاده‌ای اشت و حریفش را تحت فشار قرار داد اما با وجود ریتم بالا و کرنرهای پیاپی نتوانست شانس گلی بسازد. از دقیقه 20 تا 30 بازیکنان پرسپولیس تمرکزشان را از دست دادند و در میانه زمین توپ زیاد لو می‌دادند اما در ربع پایانی مسابقه تعادل در زمین برقرار شد.

در این زمان البته نزدیک بود خریبین با یک ضربه از نیمه خودی شوک دوم را هم به قرمزها وارد کند اما لک این بار هوشیار بود.

نیمه نخست بدون حتی یک موقعیت 50 درصدی از سوی پرسپولیس تمام شد تا سگرمه‌های یحیی توی هم برود.

کادر فنی در شروع مسابقه سه تعویض همزمان انجام داد و نوراللهی، شیری و عالیشاه جایگزین سرلک، نعمتی و مغانلو شدند.

با جا افتادن بازی در نیمه دوم پرسپولیس توانست ریتم مناسبی برای تحت فشار گذشتن حریف پیدا کند و لحظه به لحظه حریفش را به عقب راند تا موقعیت‌های گل هم از راه برسند.

بعد از ضربه سر کنعانی، شوت پهلوان مهم‌ترین موقعیت ربع اول بازی در این نیمه بود که روی تیر افقی نشست. در ربع دوم این نیمه ضرباهنگ حملات پرسپولیس بالاتر هم رفت اما دفاع فشرده الوحده اجازه خلق موقعیت را نمی‌داد.

با این حال جناح چپ فعال سرخ‌ها متشکل از امیری و ترابی با کمک نوراللهی حفره‌هایی در این دفاع ایجاد می‌کرد. یک بار ترابی دفاع حریف را بهم ریخت و شیری را در موقعیت خوبی قرار داد اما مدافع راست سرخ‌ها آل کثیر را ندید. بار دوم هم سانتر ترابی را کنعانی می‌توانست تبدیل به گل کند که نوراللهی زودتر به توپ ضربه زد و این شانس هم هدر رفت.

در ربع پایانی مسابقه یحیی برای فرار از باخت ریسک بیشتری هم کرد و عبدی را به جای سیدجلال و شجاعی را به جای امیری به میدان فرستاد تا از تمام ظرفیت تغییراتش استفاده کند.

دقیقه 83 بازیکن تازه‌وارد الوحده با تکل خشن روی پای شجاعی از بازی اخراج شد تا پرسپولیس برای جبران گل خورده شانس بهتری پیدا کند اما بدشانسی دست از سر تیم یحیی برنداشت.

دقیقه 84 ضربه سر کنعانی باز هم تیر افقی را لرزاند، دو دقیقه بعد گلر الوحده ضربه عبدی را از شش قدم گرفت و بعد از آن هم ضربه سر عبدی شانس دیگری بود که هدر رفت.

در 5 دقیقه وقت تلف شده فشار پرسپولیس ادامه پیدا کرد اما روزنه‌ای در دفاع حریف پیدا نشد تا تیم یحیی اولین شکست خود را در این گروه متحمل شود. با این باخت پرسپولیس شانس رسیدن به حداکثر امتیازهای مرحله گروهی و یک رکورد استثنایی را از دست داد و حالا در بهترین حالت 15 امتیازی خواهد شد.

الوحده هم با این برد 10 امتیازی شد تا صعودش را به مرحله بعد قطعی کند و دو بازی آخر گروه کاملاً فرمالیته باشد.

 

 

ما مثل خیلی چیزهای دیگر از «مکتب» گرفته تا «فلسفه تیم» تقریباً هیچ تعریف واحدی از «پیشکسوت» نداریم. صرف اینکه یک بازیکن چند وقتی در یک تیم بازی کرده او را پیشکسوت قلمداد می‌کنیم. در فرهنگ لغت واژگانی مانند «مقدم، پیشگام، پیشرو، پیشقدم» برای این واژه آمده یا «قدیمی‌ترین و بزرگترین پهلوان یک زورخانه که حق تقدم در پهلوانی دارد» را معادل آن آورده‌اند اما انصافاً وقتی از پیشکسوت فوتبالی حرف می‌زنیم این واژه‌ها یاد شما می‌آید یا کسانی که در فضای مجازی یا تلویزیون بیشتر کل‌کل می‌کنند و دماغ حریف را می‌سوزانند؟

خیلی از بازنشسته‌های فوتبال وقتی پای حرف زدن در مورد دنیای فانی پیش می‌آید یا جایی زیر تابوت رفیق جان‌ باخته‌ای را می‌گیرند جملات کلیشه‌ای «ای بابا! ما بیرون از زمین رفیقیم و این رنگا چیه»، «مهم معرفت و انسونیت! هستش وگرنه جام‌ها میان و میرن»، «ما باید قدر همو بدونیم چون جوونا به دهن ما نگاه میکنن و درستش نیس که جوری حرف بزنیم اونا بیوفتن به جون هم» و... اما بعضی از همان فیلسوفان و زاهدان تارک دنیا، وقتی به تلویزیون دعوت می‌شوند یا در تنهایی‌شان می‌خواهند از هواداران دلبری کنند و فالوور بالا ببرند حرف‌هایی می‌زنند که شرم‌آور است. من برای یک بازیکن قدیمی که بخشی از جوانی و سلامتی‌اش را تقدیم یک باشگاه کرده (فارغ از اینکه پول گرفته، کم گرفته یا دلی بازی کرده) احترام قائلم و حق می‌دهم عاشقانه تیمش را دوست داشته باشد اما از اطلاق «پیشکسوت» به هر کسی که می‌خواهد به هر قیمتی با سوءاستفاده از برند یک باشگاه یا هواداران آن دیده شود فراری‌ام. تکرار می‌کنم: به هر قیمتی، از جمله دلبری‌های لوس و خردسالانه در تحقیر تیم حریف!

رسانه‌ها دنبال جنجالی‌ها می‌گردند. در رسانه عموماً «سرگرمی» بر «آموزش» غلبه دارد. گردانندگان آن بیشتر دیده شدن می‌خواهند و تعارف‌هایی مانند «فرهنگ‌سازی» و «رسالت در برابر جامعه» و «منشور اخلاقی» و... صرفاً برای خالی نبودن عریضه است وگرنه همه با این واقعیت کنار آمده‌ایم که لایک و فالوور به خون عصر ارتباطات تبدیل شده و خبر طلاق یک بازیکن فوتبال بر معرفی کتاب یا فیلمی ارزشمند توسط بازیکن دیگر غلبه دارد و ملت مشتاقانه اولی را می‌بلعند. اینکه رسانه ذائقه می‌سازد یا مردم منوی رسانه را تعیین می‌کنند بحث مفصلی است.

این متن در دفاع از پیشکسوتان محترمی است که چون جیغ نمی‌کشند، توهین نمی‌کنند، به حریف احترام می‌گذارند، خودنمایی اغراق‌ شده ندارند و... کسی آنها را نمی‌بیند، دعوت‌شان نمی‌کند به رادیو و تلویزیون و در نتیجه نسل جدید هیچ تصویری از آنها را در ذهن نگه نمی‌دارد و همان فحاشان و هتاکان و خالقان خاطرات جعلی یا نفرت‌افزایان تا مقام «پیشکسوت باتعصب» صعود می‌کنند و صاحب حواریونی می‌شوند که به پشتوانه آنها با فشار رسانه‌ای از باشگاه خودشان سهم‌خواهی می‌کنند و با همان هوش اندک و صدای بلند به تیم هم صدمه می‌زنند.

انتظار اینکه متر و معیاری مشخص شود که چه کسی پیشکسوت باشگاه است و حق اظهارنظر دارد یا ندارد شاید شبیه به دیکتاتوری باشد اما واقعاً هر کس که چند سالی در یک باشگاه توپ زده حق دارد در همه ارکان باشگاه مداخله کند، نقش مدیرعامل، سخنگو، روابط عمومی و... را بازی کند؟ «گنده» شدن با «بزرگ» شدن تفاوت دارد. رسانه‌ها در خلق «گنده»ها نقش کلیدی دارند، وقتش نرسیده با این همه خسارت بر جامعه و خلق تنفر کمی برای «بزرگان و محترمان واقعی» جا باز کنیم و هتاکانی که شهوت دیده شدن به هر قیمت دارند را کمتر پیش چشم خلق به عنوان قهرمان بیاوریم؟

 

از نگاه آمار

شهاب کرباسی‌زاده     

 

نایب قهرمان دوره قبلی مسابقات لیگ قهرمانان آسیا بالاخره باخت. شاگردان یحیی دیشب مغلوب گل دقیقه ۵ تیم ماتاوز شدند تا روند پیروزی‌های‌شان متوقف شود.

پرسپولیس تا هفته چهارم لیگ قهرمانان رکوردهای بی‌نظیری به نام خود ثبت کرده بود. این تیم در حالی در هر ۴ بازی ابتدایی خود به پیروزی رسید که تاکنون هیچ تیم ایرانی در تاریح لیگ قهرمانان به ۴ برد پیاپی دست نیافته بود. بهترین عملکرد یک تیم ایرانی در مرحله گروهی لیگ قهرمانان به نام پاس در سال ۲۰۰۵ ثبت شده که ۱۶ امتیاز به دست آورد. بهترین کارنامه پرسپولیس هم برای فصل ۲۰۱۸ است که با ۱۳ امتیاز بازی‌های گروهی را به پایان رساند. حالا و با باخت دیشب به الوحده، پرسپولیس فرصت رسیدن به رکورد پاس را از دست داد. آنها نهایتاً می‌توانند با پیروزی در بازی آخر مقابل الریان ۱۵ امتیازه شوند و رکورد خودشان را بهبود بخشند اما رکورد پاس دست نیافتنی به نظر می‌رسد. آنها در آن فصل هیچکدام از بازی‌های‌شان را نباختند و فقط یک بازی را مساوی کردند.

البته حالا قطعاً هواداران پرسپولیس می‌توانند بگویند با توجه به قطعی شدن صعود به دور بعد، تیم‌شان نیاز داشته تا کمتر به خودش فشار بیاورد و با تقسیم قوا به فکر اهدافش در لیگ برتر هم باشد.

طبق آخرین برنامه اعلامی سازمان لیگ، پرسپولیس بلافاصله بعد از بازگشت به ایران باید حساس‌ترین بازی‌های خود در لیگ را مقابل دو رقیب مستقیم خود در مسیر قهرمانی یعنی سپاهان و استقلال برگزار کند. هرچند که این برنامه ممکن است به خاطر نامه وزارت بهداشت و شرایط قرنطینه خاص پرسپولیس دچار تغییر شود ولی پرسپولیس باید قوای خود را برای ادامه لیگ حفظ کند.

در خصوص تغییر بازی‌های پرسپولیس باید گفت که سیما سادات لاری معاون وزارت بهداشت، روز گذشته در پاسخ به خبرنگار ورزش سه اعلام کرد که قرنطینه، مانع از برگزاری بازی و تمرین توسط تیم پرسپولیس نمی‌شود و بنابراین سرخپوشان پایتخت امکان برگزاری بازی را خواهند داشت: «این موضوع (قرنطینه) شامل همه همراهان تیم‌ها نیز می‌شد. البته در هنگام قرنطینه، بازی و تمرین منعی ندارد ولی اگر در اردو ۲۵ درصد افراد تست مثبت داشته باشند، باید اردو متوقف شده و بازی هم لغو شود. این در قالب پروتکل و تفاهم به وزارت ورزش هم اعلام شده است.»

با این توضیح به نظر می‌رسد که مشکلی در راه برگزاری دو بازی حساس پرسپولیس مقابل سپاهان و استقلال وجود نخواهد داشت. البته باید دید که در بازگشت به ایران نتایج تست بازیکنان پرسپولیس به چه شکلی خواهد بود و آیا بیش از 25درصد تست مثبت کرونا در اردوی این تیم وجود خواهد داشت یا خیر؟

تیم پرسپولیس پس از برگزاری بازی آخر این هفته به ایران بازخواهد گشت. آنها تاکنون شش تست کرونا را در هند انجام دادند که نتیجه همگی منفی بوده است.

نکته دیگر باخت شب گذشته پرسپولیس کم شدن شانس دیگر نمایندگان ایران برای صعود بود.

در این فصل از لیگ قهرمانان از ۵ تیم دوم، ۳ تیم به مرحله حذفی صعود می‌کنند و ۲ تیم حذف خواهند شد. پرسپولیس در صورت پیروزی برابر الوحده، جایگاه نماینده امارات را به عنوان یکی از تیم‌های دوم تضعیف می‌کرد اما حالا نماینده امارات ۱۰ امتیاز دارد و می‌شود گفت قطعاً یکی از ۳ تیم برتر رده دوم از گروه پنجم خواهد بود و همین یعنی نهایتاً از بین ۳ تیم ایرانی دیگر(در صورت دوم شدن‌شان) ۲ تیم می توانند جواز حضور در مرحله حذفی را بیابند.

 

سرنوشت تیم‌های صعود کننده از گروه c لیگ قهرمانان آسیا، جایی که استقلال ایران نیز در آن حضور دارد، امشب تا حد زیادی روشن خواهد شد. در این گروه ابتدا تیم‌های الشرطه و الدحیل (ساعت 22:15 سه‌شنبه) مقابل هم قرار می‌گیرند و ساعاتی بعد استقلال در دیداری مهم و سرنوشت‌ساز (45 دقیقه بامداد چهارشنبه) مقابل الاهلی قرار خواهد گرفت.

با توجه به اینکه الشرطه هیچ شانسی برای صعود از گروه ندارد و بعد از برگزاری بازی چهارم مقابل الاهلی عربستان حذفش قطعی شد، بعید است امشب با انگیزه و روحیه مناسب رخ در رخ الدحیل قرار بگیرد. بنابراین می‌شود 3 امتیاز آن بازی را به حساب الدحیل واریز کرد مگر آنکه از آن دسته اتفاقات عجیب فوتبال رخ دهد و الشرطه ناگهان در قامت تیم پیروز ظاهر شده و الدحیل را غافلگیر کند.

در حالت عادی برنده این بازی الدحیل است اما بازی استقلال مقابل الاهلی عربستان سراسر ابهام است و مشخص نیست کدام تیم برنده این بازی خواهد بود.

استقلال در بازی دور رفت توانست با نتیجه خیره‌کننده 5 بر 2 رقیبش را به زانو درآورد. در آن بازی مهره‌هایی همچون قایدی و دیاباته توانستند اسباب پیروزی پرگل تیم‌شان را در لحظاتی که الاهلی تا آستانه به ثمر رساندن گل تساوی پیش رفته بود، فراهم کنند. در آن میدان قایدی گل چهارم و دیاباته گل پنجم را به ثمر رساندند اما اکنون شیخ در ترکیب استقلال حضور ندارد و به دلیل مصدومیت به این تقابل مهم نمی‌رسد.

با وجود این فرهاد مجیدی و همکارانش امیدوارند زوج قایدی و مطهری بتوانند نیاز‌های آنها در خط آتش را تأمین کنند چون استقلال از نظر دفاعی تیم قابل اعتمادی نیست و آنچه این تیم را امیدوار به پیروزی دوباره در این میدان می‌کند این است که خط حمله‌اش مانند بازی‌های قبل خوب کار کند و بتواند با به ثمر رساندن گل‌های پی‌درپی از این خوان نیز عبور کند.

استقلال و الاهلی هر دو 7 امتیازی هستند و حتی کسب یک تساوی نیز استقلال را برای صعود از این گروه امیدوار خواهد ساخت. هرچند که عاقلانه است استقلال در این میدان به دنبال کسب پیروزی باشد اما تساوی نیز برای استقلال گزینه‌ای منطقی است چرا که آبی‌ها هفته آخر مقابل الشرطه حذف شده قرار می‌گیرند و بعید است که نتوانند 3 امتیاز بازی آخر را به چنگ آورند.

به همین دلیل استقلال باید حساب شده گام به این بازی بگذارد و حتی برای دست یافتن به تساوی نیز برنامه‌های پنهانی داشته باشد. اگر استقلال پیروز این میدان بود که فبه‌المراد! اما اگر نتوانست به برد دست یابد باید از شکست احتمالی خود جلوگیری کرده و دست‌کم یک امتیاز به چنگ آورد تا روز آخر شانس بالایی برای صعود از گروه داشته باشد.

نکته‌ای که نباید از ذهن استقلالی‌ها پاک شود این است که آبی‌ها روز آخر می‌توانند سود لازم را از تقابل الدحیل و الاهلی ببرند و نتیجه این بازی ممکن است کاملاً به نفع استقلال باشد.

به هر حال بازی بامداد چهارشنبه از اهمیت بسیاری برخوردار است و صرفنظر از بازی هفته آخر باید به این نکته مهم توجه داشت که استقلال مقابل رقیب سعودی که از امتیاز میزبانی سود می‌برد و ایضا برای جبران شکست بازی نخست گام به میدان می‌گذارد باید با برنامه‌ای منسجم گام به میدان بگذارد تا شاید همین‌جا کار را تمام کند.

در بازی امشب مانند قبل رشید مظاهری در قفس توری استقلال قرار می‌گیرد. عارف غلامی و سیاوش یزدانی دو دفاع میانی خواهند بود. هرویه میلیچ و وریا غفوری هم در دفاع چپ و راست قرار می‌گیرند. در خط میانی حضور توأمان ریگی و مهدی‌پور در این بازی بسیار محتمل است. فرشید اسماعیلی و آرش رضاوند دیگر گزینه‌های استقلال خواهند بود. مطهری و قایدی هم در پیشانی خط حمله قرار می‌گیرند.

دست مجیدی با وجود مصدومیت دیاباته و نادری روی نیمکت اما چندان هم بسته نیست. او بازیکنانی همچون موسوی، میری، شجاعیان، مرادی، خاقانی و مرادمند را روی نیمکت دارد تا در صورت لزوم از آنها بهره بگیرد. هرچند که مجیدی نشان داده علاقه وافری به آرمان رمضانی هم دارد!

بعد از شکایت استراماچونی از باشگاه استقلال، از سوی فیقا حکمی به دست مدیران باشگاه استقلال رسید که در آن تأکید شده بود باشگاه به دلیل نیمه‌کاره رها کردن قرارداد فی‌مابین با استراماچونی باید مبلغ یک میلیون و 280 هزار یورو به این مربی غرامت پرداخت کند. بعد از مدت‌ها دوباره از سوی فیفا نامه‌ای به باشگاه استقلال ارسال شد که تأکید به همان نامه قبلی داشت. در واقع فیفا اصل نامه محکومیت را برای باشگاه استقلال ارسال و تأکید کرده که این مبلغ باید پرداخت شود. با این حال به باشگاه استقلال 10 روز زمان داده شده تا اگر دفاعیاتی دارد، ارسال کند تا شاید این مبلغ کاهش یابد. از زمان ارسال نامه به باشگاه استقلال شمارش معکوس آغاز شده تا باشگاه به سرعت دفاعیاتش را به فیفا ارسال کند و این حکم را بشکند. مدیران باشگاه استقلال مدعی‌اند که مبلغ بدهی‌شان به استراماچونی حدود 500 هزار یورو است و او با توجه به اسنادی که در اختیار باشگاه است، نمی‌تواند روی سال دوم ادعایی داشته باشد.

 همچنین مدیران استقلال معتقدند با توجه به اینکه خودش هم در نیم‌فصل تیم را رها کرده باید مبلغی بسیار کمتر برای سال اول دریافت کند و به همین خاطر بخش حقوقی استقلال درصدد است تا با جمع‌آوری اسناد کافی در این خصوص پرونده را در دادگاه CAS به سمتی ببرد که به سود خودشان باشد. اینکه مدیران باشگاه استقلال مدعی شده‌اند استراماچونی تیم را رها کرده و رفته از آن ادعاهایی است که هیچ‌یک از هواداران باشگاه استقلال هم نمی‌توانند آن را قبول کنند چه رسد به خود استراماچونی که ماه‌ها برای ماندن در استقلال تلاش کرد و خواستار معوقات خود شد اما سران باشگاه استقلال بدون توجه به درخواست‌های او کاری کردند که استراماچونی به ایتالیا بازگردد. با این حال بهتر است میان باشگاه استقلال و وکیل استراماچونی مصالحه شود تا شاید قدری از این بدهی کاهش یابد. هرچند که بعید است استراماچونی به دلیل ناراحتی عمیقی که از نحوه رفتار مدیران باشگاه استقلال دارد، حاضر به چنین کاری شود.

 

لیگ برتر بسکتبال داشت بی سر و صدا تمام می‌شد. بازی‌های نیمه‌نهایی در ساعاتی برگزار شد که مسابقه فوتبالی وجود نداشت تا بتوان از کنداکتور شبکه ورزش استفاده کرد. با این فرمول سوت شروع برخی بازی‌ها صبح یا ظهر به صدا در آمد. انتخاب ساعت برگزاری بازی‌های فینال برای فدراسیون بسکتبال سخت‌تر شد، چرا که شروع لیگ قهرمانان آسیا بخش زیادی از کنداکتور را اشغال کرده بود و از طرف دیگر با شروع ماه رمضان بازی‌ها به بعد از افطار موکول شد.

سری فینال‌های مهرام و شهرداری گرگان در این شرایط بین مسابقات فوتبال داخلی و خارجی منگنه شده بود و انتظار می‌رفت اخبارش هم لا به لای اخبار فوتبال گم شود، ولی شوت سه امتیازی عجیب پری پتی در آخرین ثانیه فینال چهارم که به شهرداری گرگان کمک کرد بازی را به وقت اضافه بکشاند، مثل یک بمب عمل کرد و ویدیوهای این بازرشات به فاصله کمی در شبکه‌های اجتماعی وایرال شد. کاربرانی که معمولاً از فوتبال می‌نویسند، با هیجان درباره این شوت بحث می‌کردند و آن را می‌ستودند. واکنش‌ها به این شوت کمک کرد که جشن قهرمانی تیم شهرداری در بازگشت به گرگان هم بازتاب زیادی داشته باشد و حتی به جلد روزنامه‌های غیرورزشی برسد.

آنچه در آن 48 ساعت رخ داد، بخشی از پتانسیل بی‌نظیر بسکتبال است که متأسفانه در ایران مغفول مانده و شکوفا نشده اشت. بسکتبال ورزش هیجان‌انگیزی است که می‌تواند لحظات جذاب زیادی شبیه شوت ثانیه آخر پری پتی خلق کند، ولی فدراسیون این رشته در دهه‌های اخیر نتوانسته نگاه توسعه‌‌گرایانه‌ای داشته باشد و فقط به برگزاری یک لیگ حداقلی و پرورش گلخانه‌ای بازیکنان بسنده کرده است.

لیگ برتر بسکتبال سال‌هاست که شبیه یک دورهمی خانوادگی است و نیازی نمی‌بیند که درهایش را به روی اسپانسرها و مخاطبان جدید باز کند. وجه تبلیغاتی این مسابقات تفاوت زیادی با لیگ‌های مهجورتر مثل لیگ هندبال ندارد و فدراسیون  به دنبال ایده تازه‌ای برای جذب مخاطب بیشتر نبوده و شاید هم اصلاً نیازی به آن احساس نکرده است.

در دهه 60 و 70 سالن ورزشگاه شیرودی میزبان مسابقات بسکتبال در تهران بود، ولی بعد از آن بازی‌ها به ورزشگاه آزادی منتقل شد. در این سال‌ها بارها صحبت از این شده که سالن جدید و مجهزی در مرکز تهران برای میزبانی مسابقات بسکتبال ساخته شود، ولی همه اینها در حد حرف باقی مانده و ورزش جذابی که می‌تواند تماشاگران زیادی در هر سن و جنس را به سالن بکشاند، در سالن تقریباً خالی خارج از شهر برگزار می‌شود و تیم‌ها برای گرم کردن جو بازی گاهی مجبورند دادزن‌های حرفه‌ای استخدام کنند!

فدراسیون بسکتبال در زمینه درآمدزایی لیگ هم برنامه منسجمی نداشته و تنها به لطف اسپانسرهای شخصی که تیمداری می‌کنند سرپا مانده است که آنها هم گاه و بیگاه به دلایل مختلف کنار می‌کشند، تا جایی که دیده شده فدراسیون برای شروع لیگ برتر با کمبود تیم روبرو شده است!

اگر فدراسیون بسکتبال در این سال‌ها می‌توانست با برگزاری بهتر و پوشش رسانه‌ای قوی‌تر از لیگ برتر این رشته یک برند بسازد و مخاطبان بیشتری جذب کند، مجبور نبود که مسابقات را در چنین سکوتی پیش ببرد و برای پخش تلویزیونی حساس‌ترین مراحل آن منتظر خالی شدن کنداکتور بماند.

بسکتبال در شهرهای مختلف کشور ورزش ریشه‌دار و محبوبی است و استقبال گرگانی‌ها از تیم قهرمان شهرداری هم این را ثابت کرد. فدراسیون بسکتبال می‌تواند با تبلیغ بهتر مسابقات لیگ و پوشش رسانه‌ای حرفه‌ای‌تر و استفاده از ظرفیت شبکه‌های اجتماعی، سرمایه‌داران محلی را در این مناطق به تیمداری تشویق کند. هر برندی که بداند نامش در رسانه‌ها و تلویزیون بازتاب خواهد داشت، برای ورود به این عرصه تشویق می‌شود، به شرطی که فدراسیون بسکتبال برنامه توسعه دقیقی داشته باشد و پروپوزال مناسبی ارائه دهد.

لیگ برتر بسکتبال در حال حاضر تنها بخش کوچکی از پتانسیل این رشته جذاب و پرطرفدار را میزبانی می‌کند و شوت پری پتی تبلیغ ناخواسته‌ای بود که توانست بسکتبال را بیش از همه برنامه‌های تبلیغاتی چند سال اخیر فدراسیون مطرح کند. رویه مدیران سنتی بسکتبال این بوده که فضا را محدود کنند و راه هرگونه نقد و نظری را ببندند و با این نگاه از رسانه‌ها هم فقط انتظار تأیید داشتند، ولی بسکتبال با این محافظه‌کاری به جایگاه واقعی‌اش نمی‌رسد و نیاز  به فکر و برنامه‌های نو دارد.

 

سرمربی تیم ملی فوتبال ایران تهیه واکسن کرونا برای بازیکنان این تیم را موضوعی حائز اهمیت خواند و بر تحقق این امر تأکید کرد. دراگان اسکوچیچ در گفت‌وگو با تسنیم با اشاره به وضعیت یک سال اخیر با شیوع ویروس کرونا گفت: «سالی که گذشت برای تمام ما سالی سخت و دشوار بود و امیدوارم با یاری خداوند بتوانیم بر این همه‌گیری در صحت و سلامت فائق بیاییم. پیش از هر چیز، می‌خواهم در مورد اردوی آخر بگویم. به نظر من، به طور کلی آزمون موفقی را پشت سر گذاشتیم. شاهد جو مثبتی در تیم بودیم و تمام بازیکنان برای کسب نتیجه مطلوب و شاد کردن دل هواداران تیم ملی ایران هم‌قسم و متحد شده بودند. باید از تیم به خاطر حرفه‌ای‌گری‌شان قدردانی کنم. برای تهیه لیست بازیکنان به خاطر مسائل بیماری کرونا، محدودیت‌های سفر از بعضی کشورها و همچنین مصدومیت  مشکلات فراوانی وجود داشت. امیدوارم در طول بازی‌های رسمی شرایطی به مراتب بهتر فراهم شود و بتوانیم از حضور تمام بازیکنان بهره‌مند باشیم تا با تمام قوا و ظرفیت کامل در مقابل رقبا صف‌آرایی کنیم.»

وظیفه دشواری پیش روی ماست؛ هیچ جایی برای اشتباه نیست و ما هم از این مسأله آگاهیم. سرمربی تیم ملی فوتبال ایران با بیان این جمله صحبت‌هایش را اینگونه ادامه داد: «در شرایط کنونی، سعی کرده‌ایم فروتنانه و متواضعانه کار را پیش ببریم و در سکوت، بدون ایجاد جنجال، نهایت تلاش‌مان را به کار ببندیم. از اینکه در اردوی آخر می‌توانستم اعتماد به نفس و اطمینان خاطر را در بازیکنان و همچنین تمام اعضای تیم ملی احساس کنم، بسیار خوشحالم و شک ندارم که با کمک خدا بر تمامی موانع و مشکلات چیره خواهیم شد.» اسکوچیچ درباره شرایط تیم ملی برای حضور در رقابت‌های انتخابی جام جهانی 2022 گفت: «در یک ماه باقیمانده تا بازی‌های مقدماتی، کادر فنی و من، با دقت و توجهی مضاعف روی تمام بازی‌ها تمرکز خواهیم کرد تا بتوانیم آماده‌ترین و بهترین بازیکنان حال حاضر را انتخاب کنیم. علاوه بر این، عملکرد موفقیت‌آمیز باشگاه‌های ایرانی در مسابقات آسیایی مایه مسرت است؛ چرا که رقابت بین بازیکنان برای پوشیدن لباس تیم ملی را داغ‌تر می‌کند و این خواسته ماست. ضمن اینکه آقای عزیزی خادم و تیم محترم‌شان حداکثر تلاش خود را به کار گرفته‌اند تا از فراهم آمدن شرایط لازم برای موفقیت تیم ملی اطمینان حاصل کنند. مدت زمان زیادی نیست که او بر مسند ریاست فدراسیون تکیه زده و در شروع کار با کوهی از مشکلات مواجه بوده است. من بلندپروازی و جدیت در کار و عزم و انگیزه برای حل مشکلات را در رئیس شاهد بوده‌ام. ضمن اینکه در جریان هستم که مسئولان فدراسیون از هیچ تلاشی برای تهیه واکسن برای اعضای تیم ملی فروگذار نکرده‌اند. مسأله‌ای که بسیار حائز اهمیت است، چرا که احتمال غیبت بازیکنان را به حداقل می‌رساند. به علاوه، موضوع اسکان در یک هتل با امکانات عالی و پروازهای اختصاصی هم مرتفع شده است. در این روزها همه ما در کنار هم در تلاشیم تا هر مسأله دیگری که ممکن است جو حرفه‌ای تیم ملی را مشوش کند، حل‌وفصل کنیم. من به حمایت تمامی مردم ایران از تیم ملی در طول بازی‌های حساس خردادماه خوشبینم و عمیقاً باور دارم که اینجا در تیم ملی، همه حد نهایت تلاش‌شان را به‌کار خواهند گرفت تا موجبات شادی مردم ایران را فراهم بیاورند. همه ما بی‌صبرانه منتظریم تا شاهد صعود ایران به مهم‌ترین رویداد ورزشی در سطح جهان باشیم.»

اسکوچیچ در پایان گفت: «باید به حق نادیده گرفته شده ایران در میزبانی اشاره کنم. بنده از همان ابتدا مقابل این تصمیم ایستادم. خوشبختانه فدراسیون فوتبال هم در یک تصمیم شجاعانه در حال پیگیری این موضوع در دادگاه عالی ورزش است تا میزبانی به ایران برگردد. به هر حال همه می‌دانیم که چه مأموریت دشواری پیش روی تیم ملی است. با این وجود با تیم یکدستی که در زمین و پیرامون تیم داریم، بسیار امیدوارم با لطف خدا از این مرحله عبور کنیم. واقعاً در این مقطع حساس نیاز است که دیگر ارگان‌های کشور هم به کمک تیم ملی و فدراسیون بیایند تا با یک عزم ملی در این شرایط دشوار موفقیت را برای ایران به ارمغان بیاوریم.»

غوغای سوپرلیگ اروپا فرو نشست و رئال‌مادرید و چلسی خودشان را برای اولین بازی مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا در ورزشگاه آلفردو دی استفانو آماده می‌کنند. سفیدها با پیروزی 3 بر یک در مجموع دیدار با لیورپول به این مرحله رسیدند و چلسی از گل دیرهنگام مهدی طارمی جان به در برد و با برتری 2 بر یک مقابل پورتو جزو چهار تیم شد. رئال با تساوی بدون گل برابر بتیس به این بازی آمده و چلسی با پیروزی بر رقیبش در کسب سهمیه لیگ قهرمانان، وستهم، روحیه خوبی برای این بازی به دست آورده.

 

پیش‌بازی

فلورنتینو پرس، رئیس باشگاه رئال‌مادرید حالا دشمن شماره یک فوتبال شده و تماشا می‌کرد که مهاجمان تیمش در برابر دفاع تیم مانوئل پیگرینی، مربی سابقش، ناکام شدند و نتوانستند حتی موقتاً به صدر بروند. با باخت اتلتیکومادرید و برد بارسلونا بالای جدول لالیگا بی‌نهایت حساس شده. تیم دیگو سیمئونه با 73 امتیاز صدرنشین است، رئال با دو امتیاز کمتر دوم و بارسلونا هم‌امتیاز با رئال و یک بازی کمتر نسبت به دو تیم بالایی سوم. سویا هم 70 امتیاز دارد.

تیم زین‌الدین زیدان اگرچه به‌زور از مرحله گروهی عبور کرد اما در مراحل حذفی مقتدرانه از آتالانتا و لیورپول عبور کرد و برای رسیدن به چهاردهمین قهرمانی اروپا باید از چلسی سرسخت توماس توخل عبور کند. در سه‌بار آخری که رئال به نیمه‌نهایی رسیده، قهرمان شده. رئال اگرچه در چهار بازی آخرش سه تساوی بدون گل داشته اما 17 بازی است که نباخته. این تیم در پنج بازی آخرش در لیگ قهرمانان تنها دو گل خورده.

اما چلسی با توخل به رویاپردازی افتاده و حالا با سه امتیاز اختلاف نسبت به وستهم رده چهارم لیگ برتر را اشغال کرده. چلسی در فینال جام حذفی انگلیس هم حاضر است اما اگر مربی آلمانی بتواند در یک نیم‌فصل حضور در چلسی بزرگترین جایزه ممکن را ببرد، اتفاقی خارق‌العاده رخ داده است. چلسی سه بازی است که گل نخورده و در بازی‌هایش در این فصل لیگ قهرمانان تنها سه‌بار دروازه‌اش باز شده. توخل همچنین اولین مربی تاریخ چلسی است که در 10 بازی خارج از خانه اولش شکست نخورده. چلسی هشت‌تا از این بازی‌ها را برده.

چلسی که در سال 2012 تنها قهرمانی‌اش در لیگ قهرمانان را به دست آورده، آخرین‌بار در فصل 2014-2013 در نیمه‌نهایی بوده که به‌وسیله اتلتیکومادرید حذف شد.

این بازی برای کسانی که طرفدار دو تیم هم نیستند جذاب است اما فضای حاکم بر فوتبال اروپا در یک هفته اخیر باعث شده کسانی که هوادار «12 تیم خبیث» نیستند، ترجیحی برای برنده این بازی نداشته باشند. پیروز این دو بازی 8 خرداد با برنده دیدار منچسترسیتی و پاری‌سن‌ژرمن روبه‌رو خواهد شد.

 

اخبار تیمی

خبر بزرگ از اردوی رئال‌مادرید این است که ادن آزار آماده است و مشتاق برای بازی با تیم سابقش. او مقابل بتیس از روی نیمکت به ترکیب آمد اما با توجه به سابقه مصدومیت‌هایش شاید زیدان روی او ریسک نکند و از ابتدا در ترکیب قرارش ندهد.

اما یک جابه‌جایی در خط حمله ممکن است رخ دهد و وینیسیوس، ستاره بازی با لیورپول، جانشین رودریگو در پست بال شود مثل کاری که از دقیقه 59 بازی با بتیس انجام داد. تونی کروس ناراحتی عضلانی دارد اما احتمالاً به ترکیب برمی‌گردد تا ترکیب آشنای خط میانی را با کاسمیرو و لوکا مودریچ تشکیل دهد تا ایسکو به نیمکت برود.

فدریکو والورده به کرونا مبتلا شده و زیدان سه مدافع دیگر را به‌دلیل مصدومیت ندارد؛ سرخیو راموس، لوکاس واسکس و فرلان مندی. تیم میزبان از بازگشت اخیر دنی کارواخال و رافائل واران خوشحال است و ناچو فرناندس امید دارد جای مارسلو را در دفاع چپ بگیرد.

در حالی که آزار و تیبو کورتوآ منتظر بازی با تیم سابق‌شان هستند، این فرصت به ماتئو کوواچیچ نمی‌رسد و توخل اعلام کرده مصدومیت همسترینگ به او اجازه بازی نمی‌دهد. به‌جز هافبک سابق رئال‌مادرید، چلسی هیچ محروم یا مصدومی ندارد. تیاگو سیلوا با مدیریت درست مربی آلمانی به آمادگی کامل رسیده و در کنار سزار آسپیلیکوئتا و آنتونیو رودیگری خط دفاع آشنای سه‌نفره را تشکیل می‌دهد. ریس جیمز و بن چیلول احتمالاً در چینش 1-2-4-3 در کناره‌های خط میانی و اطراف ژرژینیو و انگولو کانته بازی می‌کنند. در خط حمله اما رقابت سنگین است. میسون ماونت بازیکن ثابت توخل شده و تیمو ورنر بعد از پایان دادن به گل‌نزدن‌هایش نمی‌خواهد بیرون بماند. کای هاورتز هم به‌جای کریستین پولیشیچ رهبری خط حمله را بر عهده می‌گیرد.

 

سابقه رویارویی

رئال‌مادرید و چلسی تا به حال سه‌بار مقابل هم قرار گرفته‌اند که رئال‌مادرید دو باخت و یک تساوی داشته. فینال جام برندگان جام اروپای 1971-1970 مساوی شد و در بازی تکراری آبی‌ها با گل پیتر اوزگود قهرمان شدند. در سوپرجام اروپای 1998 هم چلسی با گل گوستاوو پویت قهرمان شد.

در آمار فردی هم چلسی برتر است. توخل در چهار بازی به‌عنوان مربی با رئال‌مادرید نباخته و ادواردو مندی که در 9 بازی‌اش در لیگ قهرمانان دو گل خورده می‌تواند با رکورد کیلور ناباس که در 10 بازی اولش در لیگ قهرمانان در سال‌های 2016-2014 دو گل خورد، برابر شود.

 

ترکیب احتمالی دو تیم

رئال‌مادرید: کورتوآ؛ کارواخال، واران، میلیتائو، ناچو؛ کاسمیرو، کروس، مودریچ؛ آسنسیو، بنزما، وینیسیوس

چلسی: مندی؛ آسپیلیکوئتا، سیلوا، رودیگر؛ جیمز، ژرژینیو، کانته، چیلول؛ ماونت، ورنر؛ هاورتز.

سوژه

مانوئل وث    

 

هانسی فلیک هنوز مربی است. بایرن‌مونیخ هنوز نهمین قهرمانی‌ متوالی‌اش را مسجل نکرده اما از همین حالا مشخص است که فلیک در انتهای فصل، بعد از کسب شش جام از باواریایی‌ها جدا می‌شود. در واقع خودش گفته که می‌رود. جانشین بالقوه‌اش؟ یولیان ناگلسمان.

اسم سرمربی تیم لایپزیگ مدتی است که به‌عنوان گزینه بایرنی‌ها شنیده می‌شود. این مربی 33ساله متولد لندسبرگ است که فاصله زیادی با مونیخ ندارد و خودش هم مدتی برای مونیخ 1860 بازی کرد تا اینکه یک مصدومیت دلخراش از ناحیه زانو به دوران بازی‌اش پایان داد. در عوض او به جوان‌ترین مربی در تاریخ بوندس‌لیگا و لیگ قهرمانان تبدیل شد وقتی در سال 2016 هدایت هوفنهایم را بر عهده گرفت و تا دو سال پیش هم مربی این تیم بود. در آنجا هم همواره شایعه رفتن ناگلسمان به بایرن‌مونیخ شنیده می‌شد اما در نهایت سال 2018 پیشنهاد لایپزیگ را پذیرفت و سال بعد به این تیم ملحق شد. به این ترتیب بایرن‌مونیخ به سراغ نیکو کواچ رفت که آن زمان سرمربی اینتراخت فرانکفورت بود؛ همکاری که خیلی دوام نداشت و ماه نوامبر سال 2019 به پایان رسید تا هانسی فلیک روی کار بیاید. فلیک 56ساله با جام‌هایی که یکی پس از دیگری برای بایرن کسب کرد، قرار بود یک مربی بلندمدت برای این تیم باشد و به این ترتیب ناگلسمان هم زمان کافی برای کسب تجربیات بیشتری در زمینه مربیگری به‌همراه لایپزیگ به دست می‌آورد. اما در پشت پرده به‌طور مرتب اختلافاتی میان فلیک و حسن صالح‌حمیدزیچ مدیر ورزشی باشگاه به وجود می‌‌آمد. زمانی هم که یواخیم لو اعلام کرد پس از یورو 2022 تیم ملی آلمان را ترک می‌کند، فلیک فرصت را برای خلاص شدن از این جنگ فرسایشی غنیمت شمرد و گفت در پایان فصل بایرن‌مونیخ را ترک می‌کند. این تصمیم او بایرن‌مونیخ را برای پیدا کردن یک جانشین مناسب به دردسر انداخت. در حال حاضر مشخص‌ترین گزینه ناگلسمان است. با وجود گفته‌های ناگلسمان که تأکید کرد هیچ تماس مستقیمی از بایرن‌مونیخ با او صورت نگرفته، مشخص است او خودش به هدایت بایرن تمایل دارد ضمن اینکه بایرنی‌ها با مدیر برنامه‌های او نیز وارد مذاکره شده‌اند.

با این اوصاف به نظر می‌رسد پیوستن ناگلسمان به بایرن‌مونیخ دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد. مالک لایپزیگ هم خودش را آماده کرده که سرمربی دیگر تیم تحت تملکش (ردبول سالزبورگ) جس مارش را به‌عنوان جانشین ناگلسمان استخدام کند. 

ناگلسمان دارد کارش را در لایپزیگ به‌خوبی انجام می‌دهد و این باشگاه هم دلیلی برای رفتن به سراغ یک مربی جدید ندارد اما موافقت با انتقال ناگلسمان به بایرن‌مونیخ می‌تواند درآمد قابل توجهی را در این اوضاع راکد فوتبال اروپا برای لایپزیگ به‌همراه داشته باشد. انتقال مرد جوان آلکان به آلیانتس آره‌نا اما به همین راحتی که بعضی از روزنامه‌نگاران توصیف می‌کنند هم نیست. حتی با وجود موافقت لایپزیگ، ناگلسمان تا سال 2023 قرارداد دارد و قراردادش هم بند فسخ ندارد. پس لایپزیگ هر رقمی که بخواهد را می‌تواند طلب کند. لایپزیگ نه‌تنها کمی نسبت به دادن ناگلسمان به رقیب اصلی‌اش در کورس قهرمانی لالیگا بی‌میل است بلکه طبق گزارش برخی رسانه‌ها بابت فسخ قرارداد او 30میلیون یورو می‌خواهد. این رقم برای خرید یک مربی از تیمی دیگر بسیار هنگفت است و نه‌تنها رکورد جذب گران‌ترین مربی تاریخ بایرن‌مونیخ بلکه رکورد گران‌ترین سرمربی تاریخ فوتبال را هم می‌شکند.

پرداخت این رقم برای جذب یک مربی آن هم در شرایطی که شیوع کرونا منابع درآمد فراوانی را از تیم‌‌ها گرفته است فشار فراوانی را به تیم‌‌‌ها وارد می‌کند. این موضوع از یک سو و و از سوی دیگر اظهارات اخیر کارل هاینتس رومنیگه مدیر اجرایی باشگاه بایرن‌مونیخ در انتقاد از تشکیل سوپرلیگ و بی‌نیازی به درآمدهای آنها سبب شده پرداخت رقمی هنگفت برای گرفتن ناگلسمان از لایپزیگ کار بسیار سخت و بعیدی به نظر برسد. در همین حال فلسفه فوتبال و سبک کاری ناگلسمان برای بایرن‌مونیخ بی‌‌عیب و نقص نخواهد بود و به همین دلیل در مجموع استخدام ناگلسمان را می‌توان یک ریسک بزرگ دانست.

همانطور که لایپزیگ امیدوار است بابت انتقال ناگلسمان از بایرن‌مونیخ 30میلیون یورو درآمد کسب کند، باواریایی‌ها هم امیدوارند رفتن هانسی فلیک به تیم ملی آلمان در حالی که هنوز مدت قراردادش با مونیخی‌ها به پایان نرسیده، برای آنها با درآمد مالی همراه شود. اما روز یکشنبه راینر کُخ نایب‌رئیس فدراسیون فوتبال آلمان در مصاحبه با بلیچر ریپورت گفت این فدراسیون هیچ پولی بابت جذب یک مربی نمی‌پردازد چون قبل از این هم هرگز چنین کاری نکرده است و علاوه بر آن چنین بودجه‌ای هم ندارد.

منبع: فوربز