آنچه محمدحسین کنعانی‌زادگان پس از بازی گوا - پرسپولیس در توجیه پنالتی از دست رفته‌اش در اینستاگرام نوشت، نمونه‌ای از بی‌مبالاتی فوتبالیست‌های مشهور در شبکه‌های اجتماعی است، طرح حرف‌هایی فکرنشده که جز اعتراض کاربران و حتی طرفداران آن تیم یا بازیکن حاصل دیگری ندارد.

کنعانی‌زادگان با طرح گفت‌وگویی خصوصی بین خود و علی انصاریان، در حالی که انصاریان از دنیا رفته و فرصت پاسخ به این ادعا را ندارد، رفتاری مجازی داشت که شایسته نبود. او نوشت: «دلم تنگه برات داش علی. امروز ۷۵ روز شد که نداریمت. یادته گفتی پنالتی بزن حسین. نترس حسین... گفتی دلت قرص باشه. محکم برو پشت توپ. گفتم من بغل پا به گوشه دروازه می‌زنم گفتی محکم بزن وسط. چند بازی می‌خوام یک پنالتی به سبک مورد علاقت بزنم و تقدیمت کنم. نه این که بخوام خودنمایی کنم که من ذره‌ای در مقابل هوادار نیستم. این هوادار حسین کنعانی رو ساخته و هیچ وقت فراموش نمی‌کنم. داش‌علی دعا کن، برای من و برای تیم.»

از این پست کاربران طرفدار پرسپولیس در اینستاگرام می‌توانند اینگونه برداشت کنند که کنعانی‌زادگان برای توجیه ضربه پنالتی‌اش موضوعی را مطرح کرده که حتی صحتش می‌تواند زیر سؤال باشد. اما فارغ از صحت ماجرا، طرح آن غیرضروری است و جز توجیه معنای دیگری ندارد، در حالی که اشتباه به توجیه نیاز ندارد و بدون توجیه پذیرفتنی‌تر است.

باشگاه پرسپولیس که اتفاقاً درباره همین تیم گوا پستی نامربوط و زننده را منتشر کرده بود و مجبور به اصلاح آن پست و عذرخواهی شد، انگار آموزگار کنعانی‌زادگان برای نوشتن در اینستاگرام است.

کنعانی‌زادگان یک پنالتی را از دست داد که می‌تواند در سرنوشت پرسپولیس تأثیرگذار باشد. ضربه بد و ناشیانه او منجر به از دست رفتن یک گل شد اما این اتفاق هولناکی نیست و می‌تواند برای هر بازیکنی حتی در بزنگاه‌های بزرگ‌تر پیش بیاید.

مسأله اصلی واکنش است، واکنشی که کنعانی‌زادگان در اینستاگرام داشت و هرگز جالب نبود. یادی از علی انصاریان شد اما در ماجرایی بی‌معنا و بی‌دلیل.

در فوتبال ایران که چگونگی روابط باشگاه و بازیکن در قراردادها چندان شفاف نیست، بازیکنان در شبکه‌های اجتماعی گاه فعالیت‌هایی علیه منافع باشگاه خود دارند و باشگاه‌ها نیز اغلب نمی‌توانند با ستاره‌ها برخورد قاطعانه‌ای داشته باشند، چون خود نیز تحت تأثیر فضای شبکه‌های اجتماعی و صفحات هواداری پرفالوور هستند و مدیران با تمام عواقب و فواید شخصی این فضا کنار آمده‌اند.

بگذریم و برسیم به کنعانی‌زادگان. او لازم نیست اشتباهاتش را توجیه کند. فقط کافی است که تکرار نکند. تنها آنچه تکرارش زیباست، بازی‌های محکم و سختگیرانه مدافعی مثل کنعانی‌زادگان است. کاری که از او برمی‌آید.

 

تراکتور تنها نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا است که تا به حال هیچ بردی به دست نیاورده است. البته شاگردان رسول خطیبی کمی بدشانس بودند که نتوانستند پیروز شوند چراکه مقابل پاختاکور با ۲ گل از حریف پیش بودند اما چند اشتباه باعث شد بازی با تساوی ۳ بر ۳ به پایان برسد. در مقابل شارجه امارات میزبان گروه B هم نمایش خوبی داشتند اما آن بازی هم بدون گل تمام شد. با این ۲ بازی خوبی که تراکتوری‌ها داشتند، انتظار می‌رفت این تیم در برابر نیروی هوایی عراق که چند بازیکن اصلی خود را در اختیار نداشت، به پیروزی برسد اما این بار هم خبری از برد نبود. حالا تراکتور ایران که در رده دوم جدول گروه B ایستاده، در تلاش است تا با پیروزی در بازی برگشت مقابل نیروی هوایی عراق به اولین پیروزی خود در این دوره از لیگ قهرمانان آسیا برسد و طلسم نبردن را بشکند. شاگردان رسول خطیبی در بازی رفت مقابل نیروی هوایی هم عملکرد خوبی داشتند اما تعویض‌های عجیب رسول خطیبی، باعث شد روند بازی کمی عوض شود و دیگر از آن نمایش خوب، خبری نباشد. البته اشکان دژاگه که به عنوان یار تعویضی در شروع نیمه دوم به زمین آمد، خیلی خوب کار کرد و توانست چند موقعیت خطرناک ایجاد کند اما شاید اگر کنار او، محمد عباس‌زاده حضور داشت، شرایط بهتر پیش می‌رفت و تراکتور تهاجمی‌تر کار می‌کرد. به هر حال، تراکتور با این تجربه، حالا خودش را برای بازی برگشت آماده می‌کند و می‌خواهد حریف عراقی خود را از پیش‌رو بردارد. تراکتور در این بازی، میثم تیموری مدافع چپ خود را در اختیار ندارد. تیموری که یکی از یاران ثابت تراکتور در طول بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا به شمار می‌رود در دقیقه ۶۳ بازی رفت با نیروی هوایی، از احمد الکاف، داور عمانی بازی کارت زرد دریافت کرد. او که پیش از این یک کارته بود با دریافت این کارت زرد، از بازی بعدی محروم شد. اگرچه بود و نبود یک بازیکن نمی‌تواند روی روند تیمی مثل تراکتور تأثیر بگذارد اما با این شرایط باید دید تراکتور می‌تواند در بازی برگشت مقابل نیروی هوایی عراق به پیروزی برسد یا نه. بازی تراکتور و نیروی هوایی عراق فردا (جمعه) ساعت ۱۹:۳۰ برگزار خواهد شد.

 

حامد حسینی  

 

با خبر بودن از نتیجه بازی همزمان السد قطر با الوحدات اردن اهمیت بازی با النصر عربستان را برای فولاد و شاگردان جواد نکونام دو چندان می‌کرد. دو تیم برای صدرنشینی و با دست پر به مرحله برگشت رفتن، نیاز به پیروزی داشتند. میزبان بازی را بهتر آغاز کرد و برتری محسوس آنها در نیمه اول به چشم می‌آمد که البته با دوندگی و بازی هماهنگ فولادی‌ها در ۴۵ دقیقه اول ناکام ماندند.

میزبان خیلی زود صاحب یک ضربه ایستگاهی شد که توپ با اختلاف کم از بالای دروازه فولاد بیرون رفت. البته فرشاد احمدزاده با ضربه سر پاسخ حمله آنها را داد. دقیقه ۲۳ حرکت خوب سلطان الغنام از سمت راست و ارسال این بازیکن به روی دروازه با خروج اشتباه محسن فروزان همراه بود. فولادی‌ها خوش‌شانس بودند که مهاجم النصر به توپ نرسید تا مدافعان فولاد توپ را دور کنند.

آخرین موقعیت این نیمه هم به نام النصری‌ها نوشته شد. پاس خوب علی لاجمی به عبدالرزاق حمدالله رسید و پاس در عرض این بازیکن در شرایطی بسیار خوب به نورالدین امراباط رسید که شوت این بازیکن پس از تکل بسیار خوب مهران موسوی تغییر جهت داد و وحید حیدریه هم این توپ را دور کرد. این دو تیم در حالی با تساوی بدون گل به رختکن رفتند که السد در نیمه اول ۳ گل به تیم اردنی زده بود. این بهترین نتیجه برای ژاوی و شاگردانش بود. آن هم بعد از اینکه رسانه‌ها و هواداران اماراتی به این مربی اعتراض داشتند و عملکردش را ضعیف دانستند.

سوت شروع نیمه دوم را وقتی داور ژاپنی به صدا درآورد کاملاً مشخص بود که دو تیم خیلی تمایل به ریسک کردن ندارند و منتظر اشتباهات یکدیگر هستند اما این فولاد بود که در ابتدای نیمه دوم به گل رسید. نفوذ میری از سمت راست و ارسال او با دخالت دروازه‌بان و بازیکن النصر همراه شد که توپ پس از برخورد به بدن عبدالله علی العمری به آرامی وارد دروازه شد. تیم میزبان که باورش نمی‌شد دروازه‌اش باز شده، چهار دقیقه بعد صاحب یک موقعیت خوب شد که واکنش به موقع فروزان مانع از باز شدن دروازه فولاد شد. در حالی که کل تیم النصر برای زدن گل تساوی جلو کشیده بود و هیچ‌ کدام از بازیکنان این تیم در زمین خودی نبود، توپگیری فوق‌العاده ساسان انصاری و پاس این بازیکن به پاتوسی، او را از میانه‌های زمین در موقعیت تک به تک با سنگربان النصر قرار داد ولی تعلل پاتوسی و سرعت پایین او باعث شد مدافعان النصر به سرعت برگردند و پاس پاتوسی هم به پشت سر انصاری رفت و موقعیت فوق‌العاده فولادی‌ها به راحتی از دست رفت.

از این لحظه به بعد فشار حملات النصری‌ها بیشتر شد و تقریباً توپ و میدان را در اختیار گرفتند و در دقیقه ۶۹ روی یک لحظه غفلت مدافعان فولاد، به گل تساوی رسیدند. پاس سامی الناجی درون محوطه جریمه به پتروس رسید و این بازیکن در حالی که پشت به دروازه بود، با یک چرخش زیبا و جا گذاشتن مهران موسوی مدافع فولاد، ضربه‌اش را به کنج دروازه فروزان فرستاد و گل تساوی را به ثمر رساند. البته فولادی‌ها در ثانیه پایانی وقت اضافی به گل رسیدند که داور آن را آفساید اعلام کرد تا تلاش ۲ تیم در پایان برنده‌ای نداشته باشد. این بهترین نتیجه برای السد قطر بود که با نتیجه ۳ بر یک الوحدات اردن را شکست داده بود. حالا دو تیم النصر عربستان و فولاد ایران پنج امتیازی شدند و السد هم با چهار امتیاز در مکان سوم جدول ایستاد.

بازی روز جمعه النصر و فولاد می‌تواند تعیین‌کننده باشد. با نمایشی که فولاد در بازی رفت مقابل النصر عربستان داشت، حالا خیلی‌ها امیدوار شدند که قرمزپوشان جنوب ایران می‌توانند تیم میزبان را در بازی برگشت شکست دهند. با توجه به احتمال پیروزی مجدد السد مقابل الوحدات اردن اگر بازی روز جمعه فولاد باز هم برنده نداشته باشد آن‌وقت شرایط برای تیم‌های صعودکننده بسیار سخت خواهد بود.

 

 

اسماعیل حلالی از آن دست مربیانی است که هنوز در این فوتبال به حق‌شان نرسیده‌اند. این را می‌شود از صحبت‌های فنی و موشکافانه او درباره پرسپولیس و عملکردش در لیگ قهرمانان آسیا به خوبی متوجه شد. گفت‌وگوی ایران ورزشی با پیشکسوت پرسپولیس و تیم ملی را بخوانید:

 

بازی با گوا را دیدید؟

بله بازی یکطرفه بود. تیم گوا چیزی برای گفتن نداشت. دیده‌اید یکی که زورش به دیگری نمی‌رسد دنبال شر می‌گردد؟ این تیم هم همین حالت را داشت. یعنی بازیکنانش وقتی نمی‌توانستند توپ را بگیرند یا بزنند رفتارهایی انجام می‌دادند که عجیب بود. با اینکه هندی‌ها بازیکن و مربی خارجی گرفته‌اند اما هنوز مانده که به سطح حرفه‌ای لیگ قهرمانان برسند و هنوز خیلی چیزها را بلد نیستند.

پرسپولیس چطور؟

خب هنوز مشکل گلزنی وجود دارد. ما نتوانستیم گل سوم را بزنیم و این خوب نیست. تفاضل دو گل ایجاد کردن در جریان بازی خیلی تعیین کننده است.

یحیی هم گفته که نتوانستند بازی را برای خودشان راحت کنند. پرسپولیس در تعداد موقعیت گل و شوت خوب است اما دقت شوت ندارد. دلیلش به خاطر استرس بازیکنان است یا مسأله دیگری؟

شوت زدن لم خاص خودش را دارد و باید بدانید از کجا و در چه موقعیتی به طرف دروازه شوت بزنید که امکان گل شدنش وجود داشته باشد. یعنی وقتی 30درصد شانس گل شدن هست نباید شوت زد. مثلاً در بازی با الریان مغانلو چند بار در نیمه اول چرخید و می‌خواست به زاویه مخالف ضربه بزند که احتمال گل شدنش کم بود، آن هم وقتی یک بر صفرعقب بودیم. برای مثال؛ بارسا وقتی مدافع چپش بالا می‌آید حتماً توپ را رو به جلو نمی‌برد یا خودش شوت نمی‌زند و کات بک می‌کند تا مسی ضربه بزند. به نظرم بچه‌ها باید یک مقدار روی این مسأله کار کنند. البته واقعاً تیم ما در کارهای ترکیبی از کناره زمین فوق‌العاده‌اند و حتی کسانی که عوض شدند با برنامه کار کردند. بچه‌های قدیمی‌تر ما که عین آب خوردن همدیگر را پیدا می‌کنند و بازی هم را می‌فهمند. ما در این سه مسابقه، بازی به بازی بهتر شدیم اما خب ضعف‌هایی هم داریم.

یکی از این ضعف‌ها مسأله استقرار بازیکنان در ضربات ایستگاهی حریف است که باعث شده دو گل یک شکل دریافت کنند.

 در این ارسال‌ها ما چهار پنج نقطه حیاتی داریم که باید همزمان با ضربه حریف این نقاط را بکاپ کنیم. الان در دو بازی بین نفر اول و دوم دفاع ما گپ می‌افتد و گلر هم یک گام بیرون می‌آید که اصلاً لزومی ندارد. وقتی توپ به تیر یک می‌آید گلر اصلاً نباید بیرون بیاید و اشتباه است. در این ضربات نحوه ایستادن نفر اول و دوم فوق‌العاده حیاتی است و اگر توپ کوتاه باشد باید دوتایی دفعش کنند. من خاطرم نیست نفر اول چه کسی بود اما سید نفر دوم بود. به نظرم سید نباید توپ‌های تیر یک را بزند و کسانی که فرز هستند باید آنجا باشند. یک زمانی علیپور خوب می‌زد چون به بغل فرز بود. در این منطقه قد مهم نیست و کسانی موفقند که در سریع‌ترین زمان بپرند. پای ستون هم خیلی مهم است و اگر ده سانتیمتر این طرف و آن طرف باشد توپ از بازیکن رد می‌شود. کسانی که مهارت دارند باید در تیر یک باشند. شما در حالت عادی اگر نیم متر می‌پرید وقتی عقب عقب می‌روید 10سانتیمتر می‌توانید بپرید. اینجا هم چنین حالتی دارد و اگر بازیکن بکاپ با یک پا پرش کند، راحت بلند می‌شود و توپ را دفع می‌کند. این توپ‌ها خیلی خطرناک هستند و تیم ما حتماً باید همین یکی دو روزه روی آن کار کند. الان تیم‌ها تیم ما را می‌بینند و آنالیز می‌کنند و دنبال این هستند تا پشت هجده قدم ما الکی خطا بگیرند ضمن اینکه خود بازیکنان هم هوشیار شده‌اند و دیگر مثل قدیم نیست که مربی و بازیکن از نقاط ضعف حریف خبری نداشته باشند.

درباره اصرار کنعانی برای پنالتی زدن که با واکنش‌های منفی زیادی مواجه شده چه نظری دارید؟

بازیکن اصلاً نباید اصرار کند. اصلاً به بازیکن چه ربطی دارد؟ کادر فنی باید با بازیکنان صحبت کند و برنامه پنالتی‌زن‌ها روتین باشد. مگر می‌شود بازیکن بگوید من بزنم و وقتی پنالتی را به او ندادند قهر کند؟

فکر می‌کنید پرسپولیس جمعه شب صعودش را قطعی می‌کند؟

بله به نظرم صعود می‌کند. تیم ما کیفیت خیلی بالایی دارد و واقعاً پرقدرت است ضمن اینکه بازیکنان خارجی تیم‌های دیگر هم کیفیت چندانی ندارند و پرسپولیس در صورت برطرف کردن نقاط ضعفش می‌تواند مدعی قهرمانی باشد.

 

چهره خسته و پاهای لرزان میرمصطفی جوادی، نخستین نماینده وزنه‌برداری ایران در بخش مردان و در رقابت‌های وزنه‌برداری قهرمانی بزرگسالان قاره آسیا (گزینشی طلایی بازی‌های المپیک توکیو) در دسته 73 کیلوگرم، در شروع رقابت با چشم بادامی‌ها، گواه بر ناتوانی این ملی‌پوش در کسب سکوی قهرمانی و تحقق هدفگذاری کادرفنی تیم ملی وزنه‌برداری برای شروعی خوب و ایستادن روی سکوی قهرمانی تیمی و انفرادی آسیا بود. جوادی طبق شواهد موجود، در آخرین رکوردگیری تیم ملی مخصوصاً در حرکت دوضرب بیش از آنچه در تاشکند برای خود و کاروان وزنه‌برداری ثبت کرد، مهار کرده بود اما چند نکته کلیدی و مهم باعث شد تا این جوان البرزی که آینده‌ای درخشان پیش رو دارد نتواند آن طوری که از او انتظار می‌رفت در آوردگاه آسیایی نمود داشته باشد و اهداف کادرفنی در این وزن را دقیق به بار بنشاند. نقایص و کمبودهایی واضح و روشن که در ادامه برخی از آنها را با هم مرور می‌کنیم.

 

بی حسی عضلات به خاطر پرواز طولانی

قطعاً نخستین و بارزترین موضوعی که در چهره، فیزیک و تعادل عضلانی میرمصطفی جوادی روی تخته آسیایی و در مصاف با رقبای 73 کیلویی او چشمگیر بود، خستگی عضلانی و روحی این جوان البرزی چه پشت صحنه و چه روی استیج مسابقه بود. این خستگی زمانی بیشتر نمود پیدا کرد که در حرکت دوضرب، به وضوح بدن جوادی زیر وزنه‌هایی که بارها او حتی کیلوهای بیشتری از آن را در تمرینات مهار کرده بود، جواب نمی‌داد! این وزنه‌بردار جوان دقیقاً یک روز قبل از اینکه در ازبکستان روی تخته برود، بواسطه برنامه‌ریزی ضعیف و زمانبندی اشتباه تصمیم سازان فدراسیون وزنه‌برداری در اعزام تیم به این دوره از رقابت‌ها به تاشکند رسید. به همین دلیل او در برابر رقبای چشم بادامی قدرتمند شرق آسیایی خود که حداقل یک هفته زودتر از شروع مسابقات به ازبکستان رفته بودند، از نظر شرایط بدنی و همخوانی عضلات با شرایط آب و هوایی و تغذیه‌ای تاشکند عقب‌افتادگی و نقص فاحشی داشت؛ نقص و کمبودی که روی تخته‌های آسیایی برای این جوان نمود پیدا کرد و در شرایطی که جوادی می‌توانست پایان شیرین‌تری را برای خود و کاروان ایران رقم بزند، با ناکامی و قناعت به رتبه پنجم آسیا در دسته 73 کیلوگرم به کار خود خاتمه داد! بی‌تردید رتبه نخست و دلیل اصلی ناکامی مصطفی جوادی در تاشکند و قرار نگرفتن او روی سکوی نایب‌قهرمانی آسیا، همین برنامه‌ریزی اشتباه و زمانبندی ضعیف مسئولین فدراسیون در اعزام تیم به تاشکند بود. زیرا ریکاوری شدن بدن و تطابق پیدا کردن شرایط فیزیکی، خواب و بیداری و تمرینی با شرایط آب و هوایی و محیطی کشور میزبان برای هر ورزشکاری از اهمیت بسیار بالایی در مسابقات و رویدادهای مهم برخوردار است. جوادی بواسطه حضور فوق‌ستاره چینی و رکورددار جهان و المپیک یعنی ژیانگ شی در دسته 73 کیلوگرم بدون شک حتی نمی‌توانست خیال طلایی شدن را در سر داشته باشد اما این رویداد و گاف بزرگی که دیگر وزنه‌بردار قدرتمند چینی‌ها یعنی چنگ فی یان در حرکت دوضرب داد که باعث حذف او از گردونه رقابت‌ها شد، طلایی‌ترین فرصت را برای این جوان آینده‌دار مهیا کرده بود که سکوی نایب قهرمانی آسیا را از آن خود کند اما خستگی و هماهنگ نبودن عصب و عضله در مهار وزنه موجب شد تا او به راحتی آب خوردن نایب قهرمانی را با عنوان پنجمی آسیا و قناعت به تک نشان برنز یکضرب آسیا که با مهار وزنه 151 کیلوگرمی برای او حاصل شد، عوض کند.

 

انتخاب وزنه غلط تیرخلاص

دومین عاملی که تقریباً تیرخلاص را مخصوصاً در حرکت دوضرب و مجموع به میرمصطفی جوادی ملی‌پوش 73 کیلوگرمی کشورمان در تاشکند و رقابت این وزن زد، انتخاب وزنه‌های غلط و ناتوانی کادرفنی در ریکاوری و بازگرداندن انگیزه برتری‌طلبی جوادی در هنگام رقابت این جوان با رقبای مدعی او در تاشکند و پشت صحنه مسابقه بود. تصاویر پخش شده تلویزیونی در زمان برگزاری مسابقه جوادی، چه روی صحنه و چه در سالن گرم‌کن کاملاً بیانگر این نقیصه بزرگ و تأسف‌برانگیز بود. دقیقاً جایی که باید سرمربی و کمک‌های او به داد وزنه‌بردار و بدن تحلیل رفته و انگیزه برباد رفته او می‌رسیدند، ما پای گیرنده‌های تلویزیونی خود شاهد هیچ عکس‌العمل ویژه و خارق‌العاده‌ای از کادرفنی خصوصاً «سرمربی» تیم ملی نبودیم که باعث بازگشت روحیه مسابقه‌ای و انگیزشی این جوان در مصاف با رقبای قدرتمند او شود! برخواه مثل سنوات قبل خیلی آرام و ریلکس انگار نه انگار که این وزنه‌بردار نیاز به یک شوک تکان‌دهنده برای بازیابی توان و روحیه مبارزه‌ای خود دارد، تنها به همان داد زدن‌های تکراری، درگوشی زدن و شوک دادن به عضلات باسن و ران جوادی بسنده کرد! برخی اوقات هم او همین کارها را به ماساژور تیم که دنبال آنها دوان دوان از این سو به آن سوی استیج می‌دوید، واگذار می‌کرد! نهایتاً هم وقتی جوادی در دوضرب نتوانست از پس وزنه به غلط انتخاب شده (183 کیلوگرمی) برآید، او و دستیارانش بی‌تفاوت از کنار این فرصت طلایی از دست رفته عبور کردند! انگار نه انگار دو مدال مسجل وزنه‌برداری را در این دسته وزنی مفت و مجانی از دست دادیم. در حالی‌که جوادی برای نایب قهرمانی دوضرب اگر به جای وزنه 183، 180 را در انتخاب اولش مهار می‌کرد و بعد پشت وزنه 185 کیلوگرمی در حرکت دوم خود قرار می‌گرفت و این وزنه را نیز ثبت می‌کرد با مجموع 336 کیلوگرم نایب قهرمانی را به سادگی از آن خود می‌کرد. به هر روی مجموعه‌ای از اشتباهات مدیریتی و فنی دست به دست هم داد تا اولین تیر وزنه‌برداری برای کسب سه مدال ارزشمند و قرار گرفتن در کورس قهرمانی تقریباً به سنگ بخورد. باید منتظر ماند و دید که در روزهای آتی آیا این اشتباهات و گاف‌های فنی به حداقل خود می‌رسد تا امیدوار به آینده باشیم یا مجدداً با این وضعیت همان راهی را می‌رویم که در جهانی 2019 تایلند رفتیم و ناکام با آن مسابقات خداحافظی کردیم؟

سوپرلیگ اروپا رسماً به حالت تعلیق در‌آمد چون هر شش تیم انگلیسی این تورنمنت به شکل رسمی کنار کشیدند. در حالی که هواداران چلسی قبل از بازی تیمشان با برایتون بیرون استمفوردبریج تجمع گسترده‌ای را تشکیل دادند، منچسترسیتی و چلسی سردمدار کناره‌گیری از این لیگ 48 ساعت بعد از اعلام موجودیتش شدند تا فشار به 10 تیم دیگر افزایش یابد.

در یک شب پرماجرا، اد وودوارد، مدیرعامل منچستریونایتد و یکی از حامیان اصلی این طرح استعفا کرد و بعد از آن منچستریونایتد، لیورپول، آرسنال و تاتنهام هم دنبال سیتی و چلسی رفتند. وودوارد نخستین قربانی سقوط سوپر لیگ بود. او از مجریان اصلی این طرح بود اما با تصمیم شوکه‌کننده سیتی و چلسی همه چیز به هم ریخت و او بعد از هشت سال مجبور به کناره‌گیری شد. اگرچه گفته می‌شود او تا پایان سال در سمت خود می‌ماند و سپس کناره می‌گیرد ولی ماجراهای اخیر باعث شده تا خبر استعفای او زودتر اعلام شود.

بعد از آن، سوپرلیگ بیانیه صادر کرد که با توجه به شرایط موجود باید بهترین راه برای تغییر شکل این پروژه در نظر گرفته شود.

بازی چلسی با برایتون که با تأخیر آغاز شد به تساوی بدون گل انجامید اما چه اهمیتی داشت؟ این تغییر بزرگ در نطفه خفه شد در حالی که از اسپانیا هم خبر می‌رسید بارسلونا و اتلتیکومادرید تمایلی به ادامه کار ندارند. رسانه‌های ایتالیایی گزارش دادند که میلان کناره‌گیری کرده و اینتر هم در همین مسیر است.

دیلی میل گزارش داده این کناره‌گیری ممکن است به مجازات‌های مالی منجر شود چون در قرارداد امضا شده، تیم‌ها ملزم شده‌اند حداقل سه سال همکاری کنند اما آنها به این نتیجه رسیده‌اند که پذیرفتن این زیان اقتصادی برای جلوگیری از ضربه خوردن اعتبار باشگاه بهتر است.

پپ گواردیولا قبل از اینکه باشگاهش اعلام کناره‌گیری کند، حرف‌های تندی در انتقاد از سوپرلیگ زد: «موفقیت در ورزش تضمین نشده. وقتی باختن اهمیتی نداشته باشد، وقتی رابطه میان تلاش و موفقیت از بین برود، این دیگر تجارت است، پول است، جوانمردانه نیست. شما باید در تورنمنتی بازی کنید که لیاقتش را دارید. همه گله می‌کنند؛ آژاکس، سویا، لسترسیتی، وستهام. طبیعی است. من هم بودم همین کار را می‌کردم. چرا هیأت مدیره سوپرلیگ اروپا دلایل تصمیمات خود را نمی‌گویند، بیایید و توضیح بدهید. این عادلانه نیست که مربی و بازیکن‌ها جواب بدهند. لیورپول به لیدز می‌رود و یورگن کلوپ و بازیکنان مورد انتقاد قرار می‌گیرند. به ما ربطی ندارد، آنها باید توضیح دهند.»

سرعت اتفاقات ضربه تحقیرآمیزی برای رئیس سوپر لیگ، فلورنتینو پرس و مالکان آمریکایی منچستریونایتد، لیورپول و آرسنال است که در راه‌اندازی این پروژه نقش کلیدی داشتند. در چلسی هم تصمیم نهایی را رومن آبراموویچ گرفته. شیخ منصور مالک سیتی هم نگران لطمه خوردن حسن نیت نیمه آبی شهر منچستر بود که دستاوردهای بزرگی در زمین فوتبال داشته و علاوه بر آن در پیشرفت این شهر سرمایه‌گذاری کرده. بخشی از بلیت‌های اختصاص یافته برای فینال جام اتحادیه برابر تاتنهام که یکشنبه برگزار می‌شود، به فروش نرفت و بیرون اتحاد بنرهایی علیه سوپرلیگ اروپا به نمایش درآمد. منصور و آبراموویچ از زمان خریدن باشگاه‌های‌شان پول زیادی صرف کرده‌اند و بر خلاف چهار تیم دیگر بدهی خارجی ندارند؛ عامل مهمی که باشگاه‌های دیگر را برای افزایش درآمد به سمت سوپرلیگ اروپا سوق داد.

در هر دو باشگاه نسبت به اینکه تصمیماتی یکجانبه گرفته شده و حتی اعضای اجرایی باشگاه در جریان آن قرار نگرفته‌اند، بحث‌های تندی صورت گرفته بود. علاوه بر آن 14 تیم دیگر لیگ برتر سه‌شنبه نشستی برگزار کردند و تصمیم گرفتند شش تیم بزرگ را به کناره‌گیری از سوپرلیگ اروپا ترغیب کنند و فوراً برایشان مجازات در نظر نگیرند.

یوفا هم جشن بزرگی برگزار کرد چون سرعت سقوط شورشی‌ها هرگونه پیامد منفی احتمالی نسبت به اصلاحات لیگ قهرمانان از سوی نهاد حاکم بر فوتبال اروپا را از بین برد.

 

 

 

پرسپولیسی‌ها پیش از سفر به گوا معترض بودند که چرا میزبانی لیگ قهرمانان باید به کشور هند برسد، ولی پس از پایان نتایج دور رفت گروه E می‌توان گفت که این ساحل توریستی بهترین گزینه بوده است، چرا که به نظر می‌رسد تیم گل‌محمدی در یک تورنمنت دوستانه با حریفانی سطح پایین شرکت کرده است!

هرچند این مربی قبل و بعد از این بازی از کیفیت گوا گفت و مدعی شد که تیمش در یکی از سخت‌ترین گروه‌های مسابقات است، ولی احتمالاً حرف‌هایش بیشتر برای حفظ انگیزه بازیکنان است و از جنس آن جملات کلیشه‌ای است که مربیان مجبورند در نشست‌های خبری به زبان بیاورند.

البته این ادعا که پرسپولیس در آسانترین گروه منطقه غرب قرار دارد به معنی زیر سؤال بردن کیفیت این تیم نیست و فینالیست سال گذشته با آمادگی کامل به هند رفته است. گل‌محمدی و دستیارانش به لطف تجربه تورنمنت قطر خوب می‌دانستند که تیم‌ را چگونه برای این مسابقات فشرده در هوای شرجی آماده کنند. پرسپولیس از روز اول اقتصادی بازی کرد و بازیکنان توجیه شده بودند که بعد از پیش افتادن از حریف باید به دنبال کنترل بازی باشند. آنها در بازی اول با الوحده بعد از زدن گل اول عقب نشستند تا به سه امتیاز برسند. این اتفاق در بازی آخر با گوا هم رخ داد و پرسپولیس در نیمه دوم ترجیح داد فشار را کمتر کند. از طرف دیگر گل‌محمدی با تغییر ترکیب و تعویض‌های پرشمار تلاش می‌کند مانع خستگی بازیکنانش شود. پرسپولیس با سه برد متوالی صدرنشین است و با بردن دو بازی بعدی مقابل گوا و الوحده صعودش را قطعی می‌کند. اگر الوحده در بازی بعدی مقابل الریان امتیاز از دست بدهد، تساوی در بازی پنجم هم برای سرگروهی پرسپولیس کافی خواهد بود و در هر حال احتمال زیادی وجود دارد که بازی آخر مقابل الریان تشریفاتی باشد. این بهترین اتفاق برای کادر فنی است تا به بازیکنان اصلی‌ پیش از بازگشت به لیگ برتر استراحت بدهد و از مستهلک شدن بیشتر تیمش بکاهد.

پیش از شروع مسابقات به نظر می‌رسید الریان قطر جدی‌ترین رقیب پرسپولیس باشد، ولی در پایان دور رفت این تیم با تنها یک امتیاز ناباورانه در قعر جدول گروه قرار گرفته. این تیم در شکست دادن گوا ناتوان بود، به پرسپولیس باخت و در بازی سوم هم در حالی که با دو گل از الوحده پیش بود، سه گل خورد و بازی را باخت. این تیم در فاز تهاجمی ضعف آشکاری دارد و باشگاه به درخواست لوران بلان قرار است برای فصل آینده لیگ ستارگان قطر یک مهاجم پرتغالی به فهرست تیم اضافه کند. نمایش ضعیف الریان یکی از دلایلی است که پرسپولیس توانسته در این گروه از رقیبان فاصله بگیرد و با پنج امتیاز فاصله نسبت به الوحده اضطرابی برای از دست دادن جایگاهش ندارد.

برای تأیید آسان بودن گروه پرسپولیس کافی است آن را با سایر گروه‌های غرب آسیا مقایسه کنید. سخت‌ترین قرعه در میان تیم‌های ایرانی سهم فولاد شده که با النصر، تیم حاضر در نیمه‌نهایی فصل قبل و السد، قهرمان بدون شکست لیگ قطر همگروه است. بازی‌های نزدیک این گروه که معمولاً سرنوشت‌شان در لحظات آخر مشخص شده، نشان می‌دهد که تیم‌‌ها فاصله ناچیزی با یکدیگر دارند. با این حال شاگردان نکونام در دور رفت نمایش فوق‌العاده‌ای داشته‌اند و حتی فرصت داشتند این دو رقیب سرسخت را شکست دهند.  آنها فعلاً هم‌امتیاز با النصر و به دلیل تفاضل گل کمتر در رده دوم گروه D هستند و هنوز می‌توانند با صعود از این گروه شگفتی‌ساز شوند.

تراکتور هم در گروه B کار سختی دارد و هیچکدام از تیم‌های شارجه، پاختاکور و نیروی هوایی عراق حریفان آسانی نیستند. استقلال هم در گروه C هرچند در دو بازی اول به بردهای پرگلی رسید، ولی با تیم‌های شناسنامه‌دار و باسابقه‌ای رقابت دارد. در گروه A که ایران نماینده‌ای ندارد، الهلال عربستان و شباب الاهلی امارات با دو تیم تازه‌وارد استقلال تاجیکستان و AGMK ازبکستان رقابت می‌کنند، ولی کیفیت این دو تیم و عملکرد آنها در دو بازی اول نشان داد که هیچکدام حریفان آسانی نیستند. بعد از پایان دور رفت، قطعاً اگر از پرسپولیسی‌ها بپرسید نظرشان تغییر کرده و دیگر از سفر به گوا و این قرعه ناراضی نیستند. آنها صعود را تقریباً قطعی کرده‌اند و می‌توانند بخشی از انرژی‌شان را برای ادامه مسابقات لیگ برتر  ذخیره کنند.

 

 با تصمیم عجیب کنفدراسیون فوتبال آسیا، عمان به جای تیم ملی فوتبال ساحلی ایران برای حضور در جام جهانی 2021 روسیه انتخاب شد.

بعد از اینکه برنامه برگزاری مسابقات مقدماتی جام جهانی فوتسال و فوتبال ساحلی دو بار لغو و به تعویق افتاد، مقرر شد کنفدراسیون فوتبال آسیا با توجه به لغو مسابقات قهرمانی آسیا، درباره انتخاب تیم‌های صعود کننده به جام جهانی تصمیم بگیرد.

بر همین اساس کمیته فوتسال و فوتبال ساحلی AFC، در خصوص نحوه صعود تیم‌ها به جام جهانی تصمیم گیری کرد. این کمیته تصمیم گرفت که سه شرط برای تعیین تیم‌های صعود کننده فوتسال و دو شرط برای تیم‌های صعود کننده فوتبال ساحلی در نظر گرفته شود. شروط مد نظر کمیته فوتسال و فوتبال ساحلی AFC که در نهایت برای تصویب به کمیته اجرایی کنفدراسیون فوتبال آسیا رسید، به شرح زیر است:

1- پنج تیم برتر از مسابقات قهرمانی فوتسال آسیا به میزبانی چین تایپه 2018

2- پنج تیم برتر از رتبه بندی کلی سه دوره از مسابقات قهرمانی فوتسال آسیا در سال‌های 2014، 2016 و 2018

به علاوه مسابقات پلی‌آف برای تیم‌های باقیمانده شامل عراق، لبنان، تایلند و ویتنام برگزار تا دو تیم صعود کننده به مسابقات جام جهانی مشخص کنند.

بر اساس این معیارها صعود تیم‌های فوتسال ایران، ژاپن و ازبکستان به عنوان نمایندگان AFC به جام جهانی فوتسال که قرار است در تاریخ 12 سپتامبر لغایت 3 اکتبر در لیتوانی برگزار شود، قطعی است .

همچنین برای تعیین نمایندگان آسیا برای حضور در جام جهانی فوتبال ساحلی روسیه 2021، کمیته اجرایی AFC پیشنهادات کمیته فوتسال و فوتبال ساحلی این کنفدراسیون تأیید کرد که مبنای آن سیستم امتیازی با در نظرگیری عملکرد هشت تیم برتر قاره در سه دور قبل مسابقات قهرمانی فوتبال ساحلی می‌باشد که بر این اساس ژاپن، عمان و امارات متحده عربی نمایندگان آسیا در جام جهانی فوتبال ساحلی که از 19 تا 29 آگوست برگزار می‌شوند حضور خواهند داشت.

بر اساس این تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا، تیم ملی فوتبال ساحلی ایران رسماً از جام جهانی روسیه حذف شد. حال آنکه با توجه به مقام سوم تیم ملی فوتبال ساحلی ایران در جهان و عملکرد مورد تحسینی که در مسابقات اخیر داشت، انتظار می‌رفت نماینده ایران در هیأت اجرایی کنفدراسیون فوتبال آسیا حداقل دفاعی از تیم ملی فوتبال ساحلی ایران کند و با دلایل قانع‌کننده‌ای که این تیم دارد، هیأت اجرایی را متقاعد کند که عمان جایگزین ایران نشود اما انفعال مهدی تاج در هیأت اجرایی، هر روز امتیاز دیگری از ایران کم می‌کند!