وصال روحانی
روزنامه نگار

عده‌ای با احتساب این که فدراسیون فوتبال ایران اعلام کرده بود هدف اصلی‌اش از واگذاری مجدد پست رهبری تیم ملی به کارلوس کی‌روش آماده شدن تدریجی دستیار ارشد ایرانی او و سپردن این پست به این دستیار در اولین فرصت است می‌گویند با توجه به ثبت شکست سنگین 2-6 برای ایران مقابل انگلیس در اولین بازی‌اش در گروه دوم جام جهانی 2022 و تبعات تلخ آن و سپس ناکامی در رسیدن به مرحله حذفی بزودی زود شاهد این رویداد خواهیم بود اما شواهد و اتفاقات سه ماه اخیر خلاف این را می‌گوید. ابتدا جواد نکونام که گزینه اصلی فدراسیون برای این روند انتقال قدرت بود، از قبول پست دستیاری سرمربی پرتغالی یوزها سرباز زد. این تصور هم که مهدی تاج، رأساً و به طور مستقل اقدام به انتصاب گزینه ارشد از میان مربیان وطنی موجود برای احراز این سمت کند، دور از ذهن است زیرا او پیشتر متذکر شد که شرط اصلی ارتقای چنان گزینه‌ای از پست دستیاری به سمت سرمربیگری تیم ملی، استقرار آن فرد در کنار کی‌روش است.
با وجود این شرایط و اتفاقاتی که پس از انتصاب دوباره کی‌روش روی داد، حاکی از آن است که رهبر آنان در «جام ملت‌های 2023» کسی بجز خود او نخواهد بود. با این که تا جام ملت‌های آسیا 10 ماه و اندی فاصله داریم، با توجه به در دسترس نبودن گزینه‌ای وطنی که شرط فدراسیون را رعایت و تأمین کرده باشد کنار گذاشتن کی‌روش و سپردن پست وی به یک مربی ایرانی سخت‌تر از هر زمانی خواهد بود. اگر نکونام می‌آمد و در کنار سرمربی ایران انجام وظیفه می‌کرد و در بازگشت تیم ملی به ایران فدراسیون شرایط را برای جایگزینی کی‌روش مساعد می‌دید، این جانشین‌سازی محتمل‌تر می‌شد و این پشتوانه و بهانه هم در دست فدراسیون بود که کی‌روش را تحت عنوان – البته صوری – مدیر فنی تیم ملی نگه دارد و از طغیان او جلوگیری کند. اما حالا که نکونام نیامده و سایر مربیان وطنی و حتی یحیی گل‌محمدی انتخاب‌هایی اصلح برای پست رهبری تیم ملی و آن هم در یک روند بدون مقدمه و به طور ضربتی خلق‌الساعه به‌نظر نمی‌رسند، همه چیز در خدمت کی‌روش و در راستای اهداف اوست تا با ‌وجود حذف مجدد «یوزها» در مرحله گروهی جام جهانی حداقل تا پایان جام ملت‌ها سکاندار تیم ملی بماند و حتی به بعد از آن – شامل جام جهانی 2026 – هم فکر کند!
حالت دیگری که ممکن بود حضور او را در پست سرمربی تیم ملی حداقل تا سه چهار سال آینده – و به گفته ظریفی به طور مادام‌العمر! – حفظ و تمدید کند این بود که او در آوردگاه قطر نتایجی درخشان می‌گرفت و ایران را از گروهش بالا می‌برد و به مرحله حذفی می‌رساند که البته چنین نشد. در همه حال برکناری کی‌روش و سپردن پست او به یک مربی وطنی واقعاً‌ شهامت می‌خواهد بخصوص که در وجود وی صراحت لهجه و قدرت برخوردی هست که به شهادت تاریخ و اتفاقات مقطع نخست زمامداری او طرف شدن با آن کار هیچکس، دست‌کم در جامعه فوتبال ما نیست و تو گویی هرکس سمت او برود، ‌ضربه فنی خواهد شد! بلکه، کی‌روش با‌وجود همه تلخی‌های باخت سنگین تیمش مقابل انگلیس همچنان قیافه‌ای حق به جانب می‌گیرد و قصد اعتراف به کاستی‌ها و خطاهای پرشمار خود ندارد و رفتنی نیست و حتی به وضوح و از همین حالا درباره برنامه‌های تدارکاتی‌اش برای جام ملت‌ها و طرح‌هایش در این خصوص صحبت کرده است.