تیم ملی 30 آبان در اولین بازی جام جهانیاش با انگلیس روبهرو میشود. 6 ماه زمان زیادی برای تدارک چنین تورنمنت سطح بالایی نیست، ولی به جز بازی دوستانه با کانادا، هیچ خبر دیگری از برنامههای تیم ملی منتشر نشده. در دوره هشت ساله مربیگری کیروش، تیم ملی کاملاً در اختیار مربی پرتغالی بود. او برنامههای تدارکاتی تیم ملی را حداقل یک سال زودتر اعلام میکرد و با اعتراض و غر زدنهای دائم اجازه انفعال به فدراسیون فوتبال نمیداد. شاید بیانیهها و مصاحبههای کیروش فضای فوتبال را متشنج میکرد، ولی همه تلاشها و درگیر شدنهای او برای این بود که به برنامههای تیمش خدشهای وارد نشود و تیم ملی در بهترین شرایط به جام جهانی برود.
فدراسیون در این دوره طولانی نتوانست با کپی از روی دست کیروش ساختار ماندگاری برای تیم ملی بسازد و با رفتن مربی پرتغالی، سیستمی که پیرامون تیمش ساخته بود هم از بین رفت. سختگیریهای کیروش اجازه نمیداد رخوت و کمکاری زیرمجموعههای فدراسیون چندان به چشم بیاید، ولی بلاتکلیفی این روزهای تیم ملی نشان میدهد که مهمترین مجموعه فوتبال ایران چه ضعف مدیریتی نگرانکنندهای دارد.
اسکوچیچ موفق شد تیم ملی را به جام جهانی برساند، ولی وزن و توان برنامهریزی کیروش را ندارد. در هفتههای اخیر که فدراسیون درگیر جنگ داخلی شده و کمتر کسی به فکر تیم ملی است، مربی کروات این اعتماد به نفس را نداشته که پیشقدم شود، برنامهای برای تیم ملی ارائه کند و برای منافع تیمش و شاگردانش بجنگد. او همچنان پشت مدیران فدراسیون پنهان شده و تنها امیدش این است که با گذشت زمان مشکلات برطرف شود. تازه در آن وضعیت است که او به میدان خواهد آمد تا با سوتش دستور شروع تمرین را بدهد!
اسکوچیچ بعد از مراسم قرعهکشی جام جهانی به کشورش رفت و در این روزهای حساس کیلومترها دور از ایران است. در این مدت تنها خواسته او از فدراسیون این بوده که دو دستیار به کادر فنی اضافه شود، ولی نسبت به موارد مهمتری مثل اردوهای تیم ملی نظری نداده است.
بدون برنامههای فشرده دوره کیروش، تیم ملی نمیتوانست در جام جهانی 2014 مقابل آرژانتین تا دقیقه 90 مقاومت کند یا در جام جهانی 2018 تا یک قدمی صعود برود. تیم ملی فاصله فنی قابل توجهی با تیمهای سطح اول جهان مثل انگلیس دارد که بدون تدارک مناسب این اختلاف کیفیت خودش را در جریان بازی نشان میدهد. شاید نتایج نسبتاً خوب تیم ملی در دو جام جهانی قبلی خیال مدیران تازهوارد و کمتجربه فدراسیون فوتبال را راحت کرده که در قطر هم میتوان نتایج آبرومندی گرفت، ولی با بیبرنامگی این روزها بیشتر باید نگران سرنوشت تیم ملی در جام جهانی باشیم.