رضا قوچان‌نژاد، مهاجم سابق تیم ملی فوتبال کشورمان که در این جام جهانی تیم ملی را همراهی نمی‌کند، از اهمیت صعود به مرحله بعدی جام جهانی می‌گوید. او معتقد است که تیم ملی در جام جهانی روسیه هم شانس صعود داشت و این بار باید با باور به صعود به قطر بروند. قوچان‌نژاد در این رابطه توضیح می‌دهد: «اگر به دور قبلی جام جهانی هم نگاه کنید، در روسیه با اینکه در یک گروه فوق‌العاده سخت که مراکش، اسپانیا و پرتغال در آن قرار گرفته بود، با زدن یک گل می‌توانستیم صعود کنیم. برای همین می‌گویم واقعاً در جام جهانی قطر شانس زیادی برای صعود داریم و بچه‌ها باید باور کنند می‌توانند برای اولین بار از مرحله گروهی صعود کنند. الان موقعیت خوبی است که یک مرحله بالاتر برویم.»

او وضعیت فعلی تیم ملی فوتبال را این‌طور وصف می‌کند: «تیم ما جدید نیست که بخواهیم کار را از صفر شروع کنیم. بازیکنان ما چندین سال است کنار هم بازی می‌کنند و در 2-3 تورنمنت مهم شرکت کرده‌اند. برای همین تجربه بچه‌ها خیلی زیاد است و تجربه جام جهانی‌های قبلی را با خود به قطر می‌برند. جدا از این، کیفیت بازیکنان‌مان خیلی زیاد است و گروهی که الان افتادیم گروهی است که واقعاً موقعیت صعود از آن را داریم. اگر با برزیل، آرژانتین، اسپانیا و آلمان در یک گروه بودیم می‌گفتیم کار سخت است اما باز هم سعی‌مان را می‌کردیم ولی آدم باید رئالیست باشد. باید با خودمان بگوییم هرچند گروه سخت است اما به اینکه از گروه بالا بیاییم حس خیلی مثبت و خوبی دارم.»

مهاجم سابق تیم ملی فوتبال ایران درباره اهمیت ستاره بودن تیم ملی می‌گوید: «مهم این است که ستاره، تیم ملی ایران باشد. اطمینان دارم بازیکنان با کاراکتری در تیم داریم و با آنها می‌توانیم یک تیم کامل باشیم. آن‌طور هم که حس می‌کنم رفاقت‌ها در تیم ملی زیاد است و بچه‌ها همدیگر را می‌شناسند زیرا سال‌هاست با هم بازی می‌کنند. برای من مهم نتایجی است که یک تیم می‌گیرد نه نتایجی که یک بازیکن برای تیم ملی می‌آورد. تمرکز و دیدم فقط به تیم ملی است نه یک یا دو بازیکن.» «در هر گروهی هستیم نباید زنگ تقریح باشیم.» این چیزی است که قوچان‌نژاد به آن تأکید دارد و در توضیح درباره‌اش می‌گوید: «در جام جهانی 2014 و 2018 که خودم هم عضو تیم بودم برایم مهم نبود با چه تیم‌های همگروه شویم. دلیلش هم این است که وقتی به جام جهانی بروید، می‌توانید 2 دیدگاه داشته باشید. اولین دیدگاه این است که بگویی چقدر خوب است که به جام جهانی رفتیم اما مانند یک تیم زنگ تفریح در این رقابت‌ها حاضر شویم. از همگروه شدن با برزیل یا آرژانتین به وجد بیاییم و بعدها فقط بگوییم با آرژانتین بازی کردیم یا برزیل. یعنی واقعاً به‌عنوان زنگ تفریح برویم و با برگزاری سه بازی خوشحال باشیم که با تیم‌های بزرگ بازی کردیم‌. از یک لحاظ دیگر هم می‌توانیم جام جهانی را ببینیم که خودم با این دید موافقم و آن هم این است که اینکه با هر تیمی افتادیم حتی با وجود اینکه بهترین تیم‌های دنیا هستند، باید دنبال صعود از گروه باشیم. برای همین نباید مهم باشد که با برزیل همگروه شویم، اکوادور یا هر تیم دیگری. فقط باید همه را ببریم تا بالا بیاییم. برای همین معلوم است که خود من دوست دارم تا جایی که می‌شود با تیم‌های آسان‌تر بیفتیم تا تیم‌های سخت‌تر.»