از شگفتانه تاکتیکی محمود فکری در بازی‌های دوستانه پیش‌فصل استقلال رونمایی شد؛ بازگشت به سیستم‌های سه‌دفاعه. دیدار با چوکا آخرین بازی پیش‌فصل پسران آبی بود و هرچند در آن استقلال برای دقایقی با 4 نفر و چینشی عجیب (برای مثال، حضور عارف غلامی در جناح چپ) دفاع می‌کرد، گویا سرمربی جدید آبی‌پوشان قصد الگوگیری از سبک تاکتیکی آندره‌آ استراماچونی را دارد.

این تصمیم فنی، موجب تراکم بازیکنان در میانه میدان و کاهش برتری عددی در کناره‌ها می‌شود و از این رو، برای تیم‌هایی که قصد اتکا به سانتر از جناحین را دارند آرایش مناسبی نیست. از طرفی دیگر، واکنش بازیکنان به ضدحملات نیازمند هماهنگی بالایی است. در هنگام هر حمله، بر اساس موقعیت توپ و بازیکنان، تمام مدافعان باید به‌سرعت و به‌درستی تشخیص‌دهند که کدام بال به عقب باز می‌گردد و در دفاع شرکت می‌کند و آنان برای پرکردن جای خالی بال دیگر به کدام سمت بروند و در کدام منطقه مستقر شوند.

استفاده از آرایش سه‌دفاعه پرریسک به‌نظر می‌رسد و فرهاد مجیدی این موضوع را به‌خوبی می‌داند. بازیکنان استقلال لیگ نوزدهم، پس از دوران قرنطینه از اوج هماهنگی برای اجرای آرایش سه‌دفاعه فاصله معناداری گرفتند و شماره 7 آنها با کاهش تنوع حملات و شکننده‌تر شدن ساختار دفاعی تیم، یکی‌یکی امتیازات را در کورس قهرمانی از دست داد؛ تا جایی که مجبور شد به آرایش مورد علاقه خودش، یعنی 4-4-2 باکس تو باکس روی آورد تا آبی‌های پایتخت را از گودال تاکتیکی بیرون‌ بکشد.

در مورد دیگر کاپیتان محبوب سابق استقلال، اتخاذ سیستم 3-5-2 پرسش‌برانگیزتر هم به‌ نظر می‌رسد. فکری در 11 بازی که هدایت نساجی را برعهده داشت، در بیشتر بازی‌ها از 4-2-3-1 استفاده کرد و در مقایسه با سرمربی سابق ببرهای مازندران (محمدرضا مهاجری)، فوتبال به‌مراتب دفاعی‌تری را به‌نمایش گذاشت. با این حال، یک استثنای جالب در کارنامه فکری به‌ چشم می‌خورد که اتفاقاً امیدوارکننده هم است.

در قائمشهر، کادر فنی فکری تنها یک بار و مقابل ذوب‌آهن با چینش 3-4-2-1 تیمش را بست. دلیل آن نیز، غیبت متعدد دفاع‌های چپ تیم بود. در آن دیدار، حسین ماهینی در کنار زوج دفاع میانی نساجی (مجتبی بیژن و حامد شیری) خط دفاع را تشکیل داد و سینا زامهران و محمدحسین باباگلی جوان دو هافبک کناری بودند که عملکرد متوسطی را هم به نمایش گذاشتند. نکته جالب آن دیدار این بود که نساجی که یک‌سوم پایانی فصل را با فکری دفاعی و متکی بر ضدحمله بازی می‌کرد، با این چینش مالکیت 62درصدی و 596 پاس با دقت خیره‌کننده 89درصد را ثبت کرد.

نسبت به پیش‌فصل آبی‌ها، تغییر بزرگ کادر فنی نساجی نبود وحید فاضلی است؛ شخصی که از او به‌عنوان مغز متفکر نساجی یاد می‌کردند اما این فصل و در 38 سالگی، دیگر دستیار نیست؛ بلکه چالش سکان‌داری نیمکت مازندرانی‌ها را اجرا خواهد کرد. امیدعلی دفتری که پیش‌تر در آکادمی والنسیا نیز با بازیکنان مستعدی نظیر فران تورس (که اکنون در اتلتیکو مادرید است) کار کرده، عنصر ناشناخته کادر مربیان استقلال است. شاید او هم بتواند سهم بزرگی در انسجام استقلالی‌ها در قالب یک سیستم سه‌دفاعه داشته باشد.

بی‌شک بدون انجام بازی‌های مالکانه، هجومی و روی زمین، فکری و کادرش قادر به برآورده‌کردن انتظارات هواداران استقلال نخواهند بود. البته شماره 6 سابق آبی‌پوشان نیز این را به‌خوبی می‌داند. نساجی وی با این چینش در خلق موقعیت ضعف داشت. حال و با جدایی قریب‌الوقوع علی کریمی و مصدومیت دوباره داریوش شجاعیان، فکری باید برنامه روشنی برای بازی‌سازی و ایجاد موقعیت گل در استقلال داشته باشد. این چالش و البته هماهنگ‌سازی بازیکنان دفاعی، دو مأموریتی هستند که فکری برای شکستن طلسم‌های تلخ ببرهای آبی باید برای انجام آنان از عمق زیاد اسکواد استقلال بهره ‌گیرد.