فوتبال سر دوراهی
مصلحت و عدالت
آرمن ساروخانیان
وقتی موج اول کرونا زندگی عادی انسان‌ها را زیر و رو کرد، کمتر کسی به فکر سرنوشت مسابقات فوتبال بود و لیگ‌های مختلف با هدف کمک به مهار ویروس بی چون و چرا تعطیل شدند. حالا که کرونا تا حدودی کنترل شده، فوتبال آرام آرام دوباره به موضوع مهمی تبدیل می‌شود. این روزها بحث‌های تندی در گرفته بین آنها که به دلایل اقتصادی یا ورزشی خواهان شروع دوباره مسابقات هستند و آنها که معتقدند نباید این ریسک را حتی اگر کم باشد پذیرفت. این دوگانگی فقط مربوط به فوتبال ایران نیست و در انگلیس، اسپانیا و ایتالیا هم شاهد مشاجرات مشابهی بوده‌ایم. شاید این سخت‌ترین تصمیمی است که مدیران لیگ‌ها با آن روبه‌رو شده‌اند. آنها با دو پرسش مهم روبه‌رو هستند: مسابقات ادامه پیدا کند یا تعطیل شود؟ تکلیف رده‌بندی تیم‌ها چه خواهد شد؟ اگر فکر می‌کنید کشورهایی مثل هلند و فرانسه با تعطیل کردن لیگ خیال خودشان را راحت کردند، در اشتباهید. حتی آنها هم پس از اعلام رده‌بندی تیم‌ها، سهمیه‌ها و سقوط‌کننده‌ها با اعتراضات مختلفی روبه‌رو شدند. مثلاً باشگاه امی‌ین استدلالش این است که سقوط آنها ده هفته مانده به پایان لیگ فرانسه ناعادلانه بوده و طوماری تهیه کرده تا فصل آینده لوشامپیونا با 22 تیم برگزار شود. آنها در روزهای گذشته چند بار این خواسته‌شان را در قالب آگهی یک صفحه‌ای در روزنامه پرمخاطب اکیپ منتشر و همزمان شکایتی هم در دادگاه تنظیم کرده‌اند.
البته باید بپذیریم دردسر لیگ‌هایی که خواهان ادامه مسابقات هستند، بیشتر است. آنها مجبورند پروتکل‌های سختگیرانه‌ای تهیه کنند و با وجود این هنوز خطر نیمه‌تمام ماندن مسابقات آنها را تهدید می‌کند. مصلحت‌اندیشی برگزارکنندگان لیگ‌ها که ناشی از شرایط استثنایی این روزهاست در مواردی به قیمت زیر پا گذاشتن عدالت تمام خواهد شد، ولی تیم‌ها چاره‌ای جز کنار آمدن ندارند. در واقع هیچ حالت ایده‌آلی وجود ندارد که هم بتوان مسابقات را ادامه داد و هم مانع امتیازاتی شد که برخی تیم‌ها از آن بهره می‌برند. مثلاً تیم‌هایی که روی فرم بودند از این تعطیلی طولانی آسیب می‌بینند. در عوض آنها که مصدومان زیادی داشتند، خوشحالند که با تیم کامل‌تری به مسابقات برمی‌گردند. بازی در ورزشگاه خالی هم شرایط ناعادلانه‌ای به وجود می‌آورد. تیمی که در بازی رفت میزبان بوده و از حمایت تماشاگرانش استفاده کرده، در برای بازی برگشت مجبور نیست فشار مشابهی تحمل کند. بازی در زمین بی‌طرف هم یکی دیگر از مواردی است که به ضرر تیم میزبان تمام خواهد شد، چرا که آنها مختصات زمین خودی را خیلی خوب می‌شناسند. فیفا با توجه به فشردگی مسابقات و ناآمادگی نسبی بازیکنان به تیم‌ها اجازه داده که در هر بازی از پنج تعویض استفاده کنند، ولی این قانون موقت بیشتر به نفع تیم‌های مدعی و ثروتمند است که نیمکت ذخیره قدرتمندی دارند و می‌توانند با تغییر نیمی از بازیکنان جریان بازی را برگردانند. شیوع کرونا قرار است در فوتبال هم قربانی بگیرد و قطعاً تیم‌های مختلفی از این وضعیت اضطراری و تمهیدات ویژه آسیب می‌بینند، ولی چاره دیگری نیست و امکان برقراری شرایط عادلانه در حال حاضر خیلی کمتر از گذشته است.
ویلموتس: منتظر رأی فیفا در پرونده تیم ملی ایران هستم
مارک ویلموتس سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران در تازه‌ترین اظهارنظرش درباره قراردادش با ایران گفت: «من در 15 نوامبر گذشته با تیم ملی ایران همکاری‌ام به پایان رسید. من به فیفا شکایت کردم و اکنون در حال رسیدگی به پرونده هستیم. منتظر حکم هستم.» او درباره پیشنهاداتی که دریافت کرده، تأکید کرد: «در حال حاضر برخی از پیشنهادات را دریافت کرده‌ام. در بلژیک از تیم‌های زیادی از جمله استاندارد پیشنهاد دارم. این باشگاه قلب من است که چیزهای زیادی را برای من به ارمغان آورده است و همیشه از آن حمایت کرده‌ام. حتی در سال 1994 بعد از توقف من با تیم ملی، مسئولان استاندارد با من عالی بودند. ما همیشه خوب کار می‌کردیم و در کل یک باشگاه جالب است.» ویلموتس در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت: «قراردادهایی وجود دارد که باید رعایت شود. همه چیز برای باشگاه و مربی باید تنظیم شود. شما باید صبور باشید، اکنون بازار متوقف شده است. فکر می‌کنم برای تیم‌ها و بازیکنان اوضاع فعلی پیچیده است. برای باشگاه‌ها نیز به دلیل اینکه بودجه لازم برای حفظ بازیکنان وجود ندارد سخت است. نمی‌خواهم از آنچه بر مردم می گذرد شکایت کنم. افرادی هستند که می‌میرند، عده دیگری نیز در بیمارستان رنج می‌برند، فوتبال در پس زمینه برای من است.»