فعلا که سهم برانکو از دارایی‌های باشگاه پرسپولیس، وعده‌های هر روزه است و آخرین وعده، اینکه در بازگشت از تبریز و ظرف یک هفته آینده مطالبات او را پرداخت خواهند کرد. برانکو ایوانکوویچ بابت این فصل هنوز پولی نگرفته که اگر طلب فصل گذشته‌اش را نیز اضافه کنیم، مطالباتش از ۸۰۰ هزار یورو هم فراتر می‌رود. پرسپولیس اما دست‌هایش آنقدر خالی است که حتی نامه تهدیدآمیز پروفسور هم باعث نشده دست به جیب ببرد. باشگاه گفته بود پاداش دو میلیون دلاری نایب‌قهرمانی آسیا را برای تسویه حساب با برانکو و بازیکنان کنار می‌گذارد اما این پول را طوری خرج کرد که حتی یک ریال یا یک دلارش هم به آنها نرسید. بعد وعده پاداش جام جهانی را دادند که آن هم هنوز به دست‌شان نرسیده و برای همین دست به دامان حامی مالی شده‌اند. آنها این روزها در حال مذاکره‌اند تا شاید پولی خارج از قراردادشان از حامی مالی بگیرند و با همین امید، به برانکو وعده داده‌اند که بخشی از مطالباتش را بعد از بازی با تراکتورسازی و حتی زودتر از موعد پرداخت و به حسابش واریز خواهند کرد.

تنهایی علیپور در خط حمله

منتقدان در حالی علی علیپور را دوره کرده‌اند که به نظر می‌رسد مشکل اصلی او از خلأ بازیکن مکمل است. در بازی پرسپولیس و سپاهان بارها دیدیم که علیپور با حضور در زمین خودی در تلاش برای بازیسازی و ایجاد موقعیت بود که همین باعث می‌شد او دوندگی و جنگندگی بیشتری در زمین داشته باشد و تمرکز و انرژی لازم برای استفاده از موقعیت‌هایش مقابل دروازه حریف را از دست بدهد. حالا شاید نقش بودیمیر در پرسپولیس بیش از گذشته به چشم بیاید. بازی بدون توپ بودیمیر و فیزیک او این فرصت را برای علی علیپور به وجود می‌آورد تا با حضور در محوطه جریمه حریف و تمرکز بالاتر به توپ ضربه بزند. نمونه بارز این موضوع را پیش از این در بازی با سایپا هم دیده بودیم. شاید حالا علیپور تنهاتر از همیشه در خط حمله پرسپولیس حضور دارد و نفرات سابقا نیمکت‌نشین پرسپولیس مکمل خوبی برای او نشده‌اند تا نقش و تاثیر ماریو بودیمیر بیشتر به چشم بیاید.